ErotischeVerhalen.com: Vrijgevochten, deel 8 door Lucky Eye [deel 8]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal voor hem geweest. Alle leuke en pijnlijke momenten in zijn leven had hij met haar gedeeld en daarom kostte het hem ook nu geen enkele moeite vrijuit met haar te praten. Toen hij zijn verhaal besloot, kwam haar reactie vrij snel. "Weet je zeker dat die verliefdheid van twee kanten komt en dat hij je niet gebruikt om zijn vrijheid te krijgen?" Een reactie puur en alleen vanuit haar bezorgdheid voor haar eigen kind. Ze had vaker gezien hoe een relatie van haar zoon op de klippen was gelopen en wenste zoiets eigenlijk nooit meer mee te maken. Haar jongste was haar enorm dierbaar. "Ma, ik geloof dat ik hem aardig kan lezen. Hij is zo ontzettend open voor mij dat ik denk dat ik zoiets gemerkt zou hebben. Hij is echt zo leuk, zo lief, zo breekbaar ook." "Ik weet dat je mensenkennis hebt jongen en geloof dat ... Hoe heet hij ook alweer?" "Rinze, ma." "Ik geloof dat Rinze een goede partij voor je is maar jullie leeftijdsverschil, zal dat niet tot problemen leiden?" Dat was waarschijnlijk haar tweede puntje van kritiek, zo veronderstelde Karl "Denk het niet. Je weet hoe jong en dartel ik nog steeds ben en hij lijkt wat betreft gedrag en zo iets ouder dus dan is dat leeftijdsverschil al niet zo groot meer." "Je overtuigt me zondermeer jongen! Ik hoop dat we Rinze snel een keer te zien krijgen want ... ik wil hem wel zelf keuren natuurlijk hè! Hoe ziet hij eruit?" Karl beschreef zijn vriend tot in de kleinste details behalve een maar dat detail zou zijn moeder ook echt niet willen weten, zo wist hij. "Een klein ventje dus," reageerde ze. "Dan zal hij enorm opvallen als hij met de hele familie in Frankrijk is." "Zeker ma, maar je kent het spreekwoord 'klein maar fijn'!" "Ahum Karl, dat laat ik aan jouw inschatting over. Maar wanneer komen jullie een keertje langs?" "Wellicht sneller dan je zult denken!" En hij vertelde dat hij vakantie had opgenomen omdat hij vreesde dat het binnenkort bij Rinze thuis echt uit de hand zou lopen. Dan zou hij de jongen ophalen en zou hij met hem een veilig plekje moeten zoeken. "Dat is wat jongen," verzuchtte zijn moeder. "Ik heb eigenlijk reuze medelijden met die ouders. Dat ze zo kunnen zijn. Dat ze niet genieten van hun enig kind. Dat ze hem zo verschrikkelijk behandelen!" Karl wist dat de tranen haar in de ogen stonden. Hij kende zijn moeder. "Ja ma, dat is echt diep treurig maar als de nood aan de man komt kunnen we dan in elk geval een nachtje bij jullie overblijven?" "Natuurlijk jongen! Hoe durf je het te vragen! Maar je hebt het over een nachtje wat zijn je verdere plannen?" Karl lichtte ze toe en zijn moeder vond het een goed plan. Nadat ze samen nog wat over de familie hadden gepraat, maakten ze een eind aan het gesprek. "Karl nog even over Rinze hè. Ik wil me nergens mee bemoeien maar lijkt het je niet goed om er met Matthieu over te praten?" "Hij staat op mijn lijstje voor morgenvroeg ma. Ik doe niets zonder zijn advies. We moeten juridisch weten waar we aan toe zijn en hij is daar de juiste man voor nietwaar?" "Ik wist dat je verstandig was jongen. En het maakt niet uit hoe laat je hier op komt dagen. Je weet dat de deur hier altijd naar binnendraait. Zelfs al zou het midden in de nacht zijn." "Ik laat het je weten ma. Maar schrik niet als het echt midden in de nacht zal zijn. Ik hou je op de hoogte." "Een kus voor jou mijn zoon en een kus voor je vriendje." "Dank je ma, ook voor jou een kus en eentje om door te geven aan pa." "Dat zal ik doen jongen. Doe voorzichtig alsjeblieft!" Het gesprek werd verbroken en Karl, onderuit gezakt op zijn computerstoel, zuchtte eens diep. Het gesprek was goed voor hem geweest. Hij had zijn hart kunnen luchten en iemand deelgenoot gemaakt van zijn liefde voor Rinze en dat voelde enorm goed. De hele wereld zou het mogen weten dat hij van Rinze hield. Het liefst zou hij het van de daken schreeuwen ware het niet dat hij wist dat het niet kon! Hij stond op en liep naar de badkamer. Daar douchte hij zich snel omdat hij doodmoe en nodig aan zijn slaap toe was. Toen hij de slaapkamer binnenkwam, hoorde hij de rustige ademhaling van Rinze. Gelukkig, zo dacht hij, de jongen slaapt. Hij haalde een short uit de kast en trok deze aan. De jongen droeg in elk geval een T-shirt zo zag hij in het halfdonker. Of hij ook nog iets anders droeg kon Karl niet zien en hij wilde het niet weten ook op dit moment! Hij wilde slapen, diep slapen, lang slapen. Die nacht sloeg het weer opnieuw om. De regen viel met bakken tegelijk uit de hemel en toen het licht begon te worden, stroomde het water nog steeds langs de ruiten van de flatwoning. Karl werd die ochtend zo rond zijn gebruikelijke tijd wakker en het eerste dat hij zag was het stralende, glimlachende gezicht van Rinze. Eerst wilden zijn ogen nog niet zo goed los en toen de jongen hem allervrolijkst een goede morgen wenste, wilde hij daar nog even niets van weten. Hij had nog wat tijd nodig om goed wakker te worden. Rinze merkte dat zijn bedgenoot nog niet echt wakker was en gunde hem daarvoor de benodigde tijd. Toen Karl eindelijk in staat was om een enigszins vrolijk 'goedemorgen' uit te spreken, deed hij dat. "Goedemorgen, schoonheid. Ik heb je maar even rustig bij laten komen omdat ik niet weet of je een ochtendhumeur hebt," reageerde Rinze haast fluisterend. "Ik heb geen ochtendhumeur," zei Karl nadrukkelijk, "maar heb wel even wat tijd nodig om de ogen goed los te krijgen en goed wakker te worden." Rinze kuste Karl op zijn mond. "Mmmm," zei hij nadien, "kussen met jou is een van de allerheerlijkste dingen die er is." "Dank je, ik doe het ook graag." De jongen ging weer op zijn zij liggen en keek hem aan. "Zou je mij willen vertellen over je vorige relaties?" "Wat wil je weten daarvan?" "Alles! Hoe je ze hebt ontmoet, waarom je verliefd werd op hen en waarom het toch mis ging?" "Oké geen probleem. Ik heb drie relaties achter de rug. Van die met Leo, weet je al het een en ander. Dat gebeurde dus op het internaat." "Yep, onder het bijziende oog van de paters," grapte Rinze. "Die waren allesbehalve bijziend, jonge vriend." "Denk je dat ze geweten hebben van dat wat jullie hadden." "Daarvan ben ik zelfs meer dan overtuigd!" Karl keek bedenkelijk en herhaalde de woorden nog eens in zijn hoofd. "Kan dat wat ik zei wel?" "Wat doet het er toe. Je maakte het duidelijk voor mij en dat is het belangrijkste." "Ze wisten ervan en lieten dat af en toe ook wel merken. We hadden regelmatig met onze mentor pater Johannes een gesprekje en het gebeurde ook wel dat Leo en ik samen met hem spraken. Dan werd geen enkel onderwerp gemeden. Natuurlijk zouden wij er nooit over begonnen zijn maar pater Johannes bracht het alsof het de gewoonste zaak van de wereld was en dus kwamen ook wij uit onze schulp. Hij liet ons in dat tweede jaar van de opleiding een serieuze gelofte afleggen en die hield in dat wij geen gemeenschap met elkaar zouden hebben voordat we 16 waren en dat we zeker wisten dat er echte liefde in het spel was. En dat beloofden we hem plechtig en we hebben er ons ook keurig aan gehouden." Rinze had een brede glimlach op zijn gezicht en Karl wilde weten waarom hij lachte. "Ik kan me dat zo hartstikke goed voorstellen hè! Jullie twee daar met rooie koppen en die pater die praat over gemeenschap. Het accent die zachte g ik hoor het helemaal." Karl imiteerde zijn oude mentor en beiden lagen ze in een deuk. Toen ze zich hersteld hadden vroeg Rinze verder: "Wanneer ging het mis tussen jullie?" "Toen onze opleiding erop zat. Toen was ineens alles anders. Tijdens onze internaatperiode waren we 5 dagen per week bij elkaar en dan logeerden we ook nog regelmatig weekenden bij elkaar. Ik bij hem in Groningen en hij bij mij in Euverem." "Waar mag dat dan wel niet liggen! Nog nooit van gehoord!" "Dat kan ik me heel goed voorstellen, Rinze. Euverem is een heel klein dorpje net achter Gulpen. Dat ken je toch wel hè?" "Hebben ze daar niet een biermerk naar genoemd?" "Helemaal juist, jochie! Maar toen dat dus veranderde zagen we elkaar alleen nog maar in het weekend en dat was een reuze verschil, zo bleek." "Maar hij woonde dus in Groningen en ging daar studeren of zo?" "Ja. Hij wilde daar geneeskunde studeren. Hij had dat natuurlijk ook ergens anders kunnen doen bijvoorbeeld in Maastricht, iets wat ik hem ook wel voorgesteld had maar de Rijksuniversiteit in Groningen stond volgens hem ontzettend goed aangeschreven en dus..." "Geen discussiëren tegen." "Het lijkt alsof je hem kent, Rinze." De jongen gniffelde. "Misschien ben ik zelf ook wel zo en hij had inderdaad gelijk. Groningen staat wat betreft die studierichting ontzettend goed aangeschreven, vandaar dat ik ook daar wil studeren als ik mijn diploma heb." "Hé dat komt dan mooi uit. Kun je al iets van een kruiwagen hebben." "Hoezo?" "Nou Leo wilde dus ook arts worden maar is uiteindelijk aan de universiteit blijven hangen als leraar of professor of hoe ze dat ook maar noemen. Dus als je iets gedaan moet hebben, dan zeg je het maar dan valt er wellicht iets te regelen." "Je hebt dus nog steeds contact met hem?" "Ja hoor. Nog regelmatig sturen we elkaar mails, soms bellen we elkaar en heel af en toe ontmoeten we elkaar nog ergens." "Maar was dan die afstand het enige probleem dat ervoor zorgde dat jullie uit elkaar gingen? Was die liefde die jullie beiden gevoeld hadden ineens over en uit?" "De afstand was een van de problemen inderdaad. Maar het niet meer zo vaak bij elkaar zijn was het grootste probleem. Het zorgde ervoor dat we uit elkaar begonnen te groeien. Waar we anders altijd alles meteen met elkaar hadden kunnen bepraten, moesten we dat nu opsparen voor het weekend en natuurlijk was er wel telefoon maar dat is toch heel anders dan dat je tegenover elkaar zit en met elkaar praat. We hebben het bijna een jaar nog volgehouden en toen hebben we jankend besloten dat we er een eind aan zouden maken. Het deed mij ontzettend veel verdriet en ik weet zeker, en hij heeft het ook vaak genoeg gezegd, bij Leo wat het precies hetzelfde. Onze liefde zat enorm diep." "Is hij eroverheen gekomen?" "Ja hoor. Drie jaar later kwam hij zijn nieuwe vriend tegen en degene die hem moest goedkeuren was ik." "En pasten ze bij elkaar?" "Ja, anders had ik die gast natuurlijk nooit goedgekeurd. Ze vulden elkaar uitstekend aan, hadden de nodige gemeenschappelijkheden en dat alles maakte dat Chris een goede partner voor Leo was." "Kom maar op met nummer 2!" daagde Rinze Karl uit. "Trouwens over welk jaar praten we dan?" "Even rekenen hoor want anders moet ik m'n dagboek erbij halen." "Hou jij een dagboek bij?" Nu was het Karls beurt om te lachen. "Natuurlijk niet man! Daar zouden veel te veel pikante details in staan en dat soort dingen vertrouw ik echt niet toe aan het papier hoor!" "Kom op man! Vertel!" drong Rinze aan. "In 1996 was ik 18 en haalde ik mijn VWO-diploma. Daarna deed ik een MBO-opleiding informatica in Maastricht. Dat eerste studiejaar was ik nog met Leo en daarna hoefde ik dus even geen vriendje meer. De wonden waren nog te vers. In het najaar van 1997 ontmoette ik Sjef een oude schoolvriend van de basisschool op een schuttersfeest. We werden beiden een beetje dronken maar hadden groot plezier. We spraken af wat vaker samen uit te gaan en zo deden we. Voor mij was het gewoon uitgaan en niets meer zoals ik al zei net, ik hoefde even geen vriendje meer. Het moet zo'n half jaar later zijn geweest dat Sjef me in vertrouwen meedeelde dat hij op jongens viel en dat hij verliefd op mij was. Altijd al geweest volgens hem. Ik stond perplex. Had het absoluut niet verwacht en wist ook totaal niet wat ik ermee moest want ik had dat gevoel van liefde niet voor hem. Hij vroeg, nee beter gezegd smeekte me haast het een kans te geven en aangezien ik een aardige vent ben," waarbij hij een vette knipoog aan Rinze gaf, "gaf ik hem de kans die hij vroeg maar ik hield me wel aan mijn eigen spelregel: geen seks totdat ik ook verliefd was op hem. Sjef probeerde het echter vaak genoeg maar ik hield hem wat dat betreft netjes op afstand. Maar... hij was leuk, aardig, lief voor me en zat vol humor. Hij wist me als ik dingen even niet zag zitten, en dat gebeurde tijdens mijn studie nog wel eens, altijd weer op te beuren en op te vrolijken en dat was een van zijn allerbeste kwaliteiten. Langzamerhand kwam er iets van seks bij. We trokken ons in elkaars bijzijn af waarbij we elkaar ook wel eens een handje hielpen." Opnieuw volgde een knipoog. "En langzamerhand werd ik ook verliefd op hem. Ik voelde me goed bij hem, hij deed me iets, hij maakte dat ik me prettig voelde in zijn omgeving maar... En nou komt het... er was ook iets heel mysterieus met betrekking tot Sjef. Op de een of andere manier was hij bij mij thuis veel vrijer dan bij hemzelf. Bij ons zaten we rustig samen op de bank wat kusjes uit te wisselen bijvoorbeeld terwijl dat bij hem absoluut niet mocht van hem! Zijn ouders hadden het niet zo op homoseksuelen, zei hij. Natuurlijk vroeg ik hem hoe het dan moest als we echt een relatie kregen, samen gingen wonen en zo en hij stelde me dan altijd gerust met de mededeling dat het wel zou komen. In het begin liet ik me ermee sussen maar ik bleef die vraag wel stellen. Het aandringen op 'meer en betere seks' zoals hij het omschreef, begon me op een gegeven moment de keel uit te hangen en ik willigde zijn verzoek in. Ik was tenslotte ja ook verliefd op hem en suste mijn geweten daarmee. Maar ergens in mijn achterhoofd zat dat knagende stemmetje dat steeds maar riep 'er zit iets niet goed!'. Ik negeerde dat stemmetje en we hadden onze eerste echte vrijage. Ik pijpte hem klaar en ging daarna net zolang door tot zijn pik weer hard was en liet me door hem neuken. Op zich was het een heerlijke ervaring. Hij was lief en zorgde er met de hand ook voor dat ik klaar kwam. De deceptie kwam echter al vrij snel daarna toen ik hem vroeg of hij mij ook wilde pijpen. Hij trok een gezicht waarop de afkeer duidelijk leesbaar was. En het kwam erop neer dus dat hij dat absoluut niet wilde. 'Ik heb je toch klaargemaakt?' was zijn commentaar. Toen ik aangaf dat het bij 1 keer niet hoefde te blijven gaf hij niet thuis. Oké beginnersproblemen, suste ik het stemmetje in mijn achterhoofd maar dat was het dus niet. Alles moest bij Sjef van een kant komen. Mij pijpen zat er niet in. Dat ik hem mocht neuken, daar wilde hij al helemaal niets van weten. Ik voelde me steeds ongelukkiger worden en drie weken zo'n beetje na onze eerste vrijpartij hield ik het niet meer uit. Zoals altijd als ik in de problemen zit, ga ik dan naar mijn moeder toe om met haar te praten. Ze kan ontzettend goed luisteren, valt je niet in de rede maar laat je net zo lang ratelen als je nodig hebt om dan eventueel een advies te geven. Niet een advies van 'zo moet je het doen jongen' maar meer in de trant van 'en hoe ga je dit nou oplossen?' Ze laat het initiatief dus waar het hoort en in dit geval dus bij mij. Ik wist wat ik moest doen en confronteerde Sjef nog diezelfde dag met mijn vraag of hij wel zeker wist dat hij homo was! Sjef knapte en barste in tranen uit. Ik liet me daardoor echter niet vermurwen. Misschien beter gezegd: ik was laaiend! Verdomme, hoe had hij mij met die onzekerheid in zijn eigen pens hier in mee durven slepen! Hij had toch echt gezegd dat hij op jongens viel! Had echt gezegd dat hij van me hield! Ik heb hem daar gelaten zoals hij daar zat. Voelde me absoluut niet geroepen om hem te gaan troosten. Nog diezelfde middag ging ik met de trein naar Groningen om te logeren bij Leo." "Dus uiteindelijk heb je zo'n anderhalf jaar met die eikel rondgelopen." "Ja, dat klopt wel zo ongeveer geloof ik." "En wat is er van Sjef geworden?" "Die is uiteindelijk getrouwd en heeft drie kinderen inmiddels." "Dus niets meer met jongens?" "Zeker wel. Vorig jaar ontmoette ik hem. En toevallig weer op het schuttersfeest, nou ja misschien ook niet zo toevallig want het is een van de weinige sociale gebeurtenissen in Euverem. Maar... we dronken wat samen en ineens voelde ik zijn hand op mijn knie. Hij vertelde dat hij nog steeds naar me verlangde. Dat van alle jongenskontjes die hij gehad had die van mij het allerlekkerst was geweest en of ik niet zin had in een wip." "Gadverdamme," reageerde Rinze met verachting in zijn stem en duidelijk leesbaar op zijn gezicht. "Zo dacht ik er dus ook over. Ik tilde mijn glas op, deed alsof ik met hem wilde proosten en ledigde het glas in zijn kruis. Daarna stond ik op en zei de barman luid en duidelijk dat Sjef mijn rekening zou betalen." Rinze glimlachte. "Wat een eikel zeg!" Rinze streelde Karl door zijn haren. ""Heb je jezelf verwijten gemaakt dat je het niet eerder door had?" "Ja. Heel veel. Ik had zijn gedrag bij hem thuis moeten zien als een slecht teken maar zag het niet. Maar al die verwijten hielpen me geen steek verder en daarom ben ik er uiteindelijk mee gestopt." "Maar je moet wel enorm ontdaan zijn geweest toen je door had dat hij niet echt homo was." "Ja vandaar ook mijn vluchtgedrag. Ik moest gewoon weg. Ik wilde niet de kans lopen dezelfde lucht in te ademen die hij ook inademde om het maar eens lekker dramatisch te zeggen. En ging zover weg als maar mogelijk was. Bij Leo knapte ik in een paar weken weer aardig op. Toen ging ik weer terug naar school om het laatste jaar af te maken. Wel had ik Leo gevraagd om alle kranten af te speuren naar een baan voor me want het maakte me echt niets uit als ik een job heel ver van huis zou krijgen." "En zodoende kwam je dus bij Wehkamp terecht?" "Yep. Leo zag de advertentie en belde me. De dag na het sollicitatiegesprek werd ik gebeld voor een nieuwe afspraak. Een ontmoeting met collega's en een soort vaardigheidstest. Ik bracht het er goed vanaf en werd aangenomen." "En in welk jaar zitten we nu?" "Najaar 1998 begon het gedoe met Sjef en in het voorjaar van 1999 maakte ik er een eind aan. Op 1 oktober 1999 begon ik in Zwolle. Ik woonde eerst op kamers maar binnen een half jaar kreeg ik deze woning toegewezen." "Heimwee naar het Limburgse land gehad?" "Tuurlijk man! Ik was ineens helemaal in m'n uppie waar er bij ons thuis altijd vertier, altijd drukte was. Maar... ik vond het ook heel goed. Ik moest leren mezelf te zien redden en dat vond ik prachtig. Natuurlijk deed ik de meest stomme dingen in het begin. M'n was verkleurde regelmatig, het eten was soms gewoonweg niet te vreten maar ik leerde!" Rinze lachte luid. "Wacht maar jongetje tot ik jou aan de huishoudelijke taken zet. Dan zullen we eens zien wie het laatst lacht want die lacht het best!" Hij pakte zijn maatje stevig beet en begon hem te kietelen. Rinze was slap van de lach en hapte vreselijk naar adem toen Karl hem eindelijk los liet. "Je verdiende straf!" Rinze hijgde nog lang na en vroeg toen naar nummer drie. "Nummer drie ontmoette ik op de werkvloer. Jack was zijn naam en hij werkte op de afdeling debiteuren." "Wanneer was dat?" "Hij kwam daar later werken dan ik dus..." Karl dacht diep na, "denk dat hij daar begon zo in het najaar van 2001." "Toen was jij al lekker ingeburgerd dus." "Zeker. Ik had mijn plaatsje veroverd en kon uitstekend overweg met mijn collega's en zo." "Zeg als je niet verder er over wilt praten, moet je dat zeggen hoor!" "We zijn nu bij de laatste aanbeland, Rinze dus laten we nu maar doorgaan. De laatste is een nog grotere eikel dan Sjef misschien." "Je hebt niet echt geluk gehad Karl." "Dat kun je wel stellen. Jack z'n computer had altijd iets en telkens als er iemand van de helpdesk langskwam, deed het probleem zich niet voor. Zo'n vervelend probleempje dat dus niet te traceren viel. Toen ik op een gegeven moment bij zijn computer stond zag ik in de spiegeling van de monitor dat hij me behoorlijk aan het opnemen was. Waar ik de durf toen vandaan haalde weet ik niet maar ik schreef een briefje met de tekst 'Bel me eens voor een afspraak!' met daaronder mijn telefoonnummer en legde dat op zijn bureau." "Dat was direct!" "Ja en zo ben ik eigenlijk helemaal niet. Maar het voelde goed en dus deed ik het. Denk dat ik het zo moet uitleggen." "En de vis hapte?" "Nog diezelfde avond belde hij me en maakten we een afspraak om een kop koffie te drinken ergens in de stad." "Neutraal terrein." "Je ziet het goed schat! Neutraal terrein is het beste voor een eerste afspraak. Toch?" "Mmmm dan zijn wij mooi de fout ingegaan." Karl lachte en trok zijn maatje stevig tegen zich aan. "Nee, schat. Bij ons lag het gewoon allemaal anders. Ik had je druipend van de regen en lekkend uit elk stuk stof aan je lijf moeilijk mee kunnen nemen naar een restaurant. Toch?" "Je hebt gelijk. Bij ons lag het anders." "Jack en ik bleven elkaar daarna zien. Bioscoop, uit eten, theater, fietsen, noem maar op. We zagen elkaar regelmatig en na zo'n driekwart jaar was ik verliefd op hem en hij op mij. Het was wederzijds en dit keer had ik een echte homo aan de haak. Dat bleek al snel bij onze eerste vrijpartij want ik mocht alles met hem doen wat ik wilde." Eventjes liet Karl een moment van rust vallen om zich wat gemakkelijker tegen Rinze aan te vleien. "Last van een stijve?" merkt deze grappend op. "Nee, jochie! Ik lag alleen wat ongemakkelijk." "Zou toch kunnen dat jouw harde paal je in de weg lag of zat." "Zou kunnen maar als je het dan zo nodig wilt weten, die harde had ik wel bij het wakker worden maar aangezien jij alleen maar wilt praten..." Dat was vragen om moeilijkheden natuurlijk en meteen kreeg hij een slag met een kussen te verduren. Karl maakte gebruik van de omhelzingstechniek om de jongen het slaan onmogelijk te maken en hield hem zo stevig tegen zich aan. "Lichtgeraakt jij?" lachte hij. "Als je het niet erg vindt, ga ik verder met mijn verhaal want anders komen we nooit het bed uit. Jack trok al snel daarna bij me in want hij woonde zelf tamelijk krapjes. Alles liep goed en we hadden het fijn samen." "Werd er op het werk ook geroddeld over jullie?" "Ja, dat kun je nou eenmaal niet voorkomen maar daar hadden we beiden lak aan. We hadden het goed samen en dat was het belangrijkste en bovendien beïnvloedde het ons werk niet, alleen waren we wel regelmatig hoofdmoot van het roddelcircuit. Het ging mis in een weekend dat ik moest overwerken." "Oh jee," verzuchtte Rinze. "Je hebt al een idee welke kant het opgaat?" "Ik hoop echt dat ik het fout heb maar..." "Denk dat je het goed geraden hebt jongen maar ik zal het je uit de doeken doen." "Als het je emotioneel raakt, moet je stoppen hoor!" "Het ligt gelukkig al een tijdje achter me, schat dus het raakt me niet meer. Dat is geweest." "Ik vind dat je je goed door al die ellende heengeslagen hebt hoor!" prees Rinze zijn vriend. "Er zijn ook zwakke momenten geweest hoor maar die horen er ook bij. Dan kon ik altijd wel ergens uithuilen. Blijkt maar weer eens hoe belangrijk het is om goede vrienden te hebben." "Helemaal met je eens!" "Het was de bedoeling dat we de hele zaterdagmiddag en -avond zouden werken maar omdat we niet echt tegen problemen aanliepen, kon ik al vrij vroeg in de avond naar huis. Toen ik thuiskwam, liep ik regelrecht de slaapkamer in om me uit te kleden en zag daar een minnekozend mannenpaar in bed. Wat er gedaan werd was overduidelijk en ik kende degene met wie Jack daar lag. Het was een gezamenlijke vriend van ons. Hij keek me stralend van verrukking aan en zei: 'Leuk Karl dat je het toch ziet zitten om een trio te doen!' Ik was stomverbaasd, draaide me om en liep naar de woonkamer. Daar zakte ik neer op de bank en hoorde het rumoer dat nu volop klonk in de slaapkamer. Peter, onze vriend dus, was laaiend en bleef schelden. Toen het stil werd, knalde de deur van de slaapkamer dicht en ging die van de woonkamer open. Peter stond daar volledig aangekleed en kwam naar me toe. Eerst had ik zoiets van 'rot op man!' maar toen hij naast me ging zitten en begon uit te leggen hoe het zo gekomen was, begreep ik dat ik niet kwaad op hem moest zijn maar alleen op Jack. Jack had hem dus in deze situatie gelokt, zeggende dat ik heel graag een keer eens een triootje wou proberen maar dat ik er niet om durfde te vragen. Peter was en is een goede vent en had alleen maar willen helpen." "Maar wel met desastreuze gevolgen." "Ja! Maar die had hij niet kunnen voorzien! Hij had gedacht mij en Jack een plezier ermee te doen en daarom kon ik het hem niet aanrekenen wat er gebeurd was." "Je bent toch niet echt in voor dat soort dingen hè?" Uit de manier waarop Rinze de vraag stelde was duidelijk wat zijn mening daarover was. "Absoluut niet jongen, wees maar gerust. Ik geloof in one-on-one. Toen ik Peter verzekerd had dat onze vriendschap er niet onder zou lijden, liet hij mij alleen. Met Jack natuurlijk! Jack bleef waar hij was en dus moest ik wel naar hem toe. Ik heb hem twee uur de tijd gegeven om zijn spullen bij elkaar te zoeken en op te rotten! Zelf meegeholpen nog met het uitzoeken van de CD's en DVD's die van hem waren." "Shit man! Het is dat ik reageer maar eigenlijk kan ik hier alleen maar stil van worden! Drie zulke vervelende voorvallen dat gaat je niet in de kouwe kleren zitten!" "Toen was ik daar best moedeloos van. Ik wilde zo graag een lieve, leuke vriend en toch... toch lukte het me niet." "Heb je er ooit spijt van gehad dat je het met Leo hebt uitgemaakt?" "Hoezo?" "Nou ja, zou ik me kunnen voorstellen." "Leg uit?" "Euhh... als jullie het misschien wat meer tijd hadden gegeven dan was het misschien allemaal wel goed gekomen, misschien beter gezegd goed gebleven tussen jullie." "Ja maar dat is achteraf praten. Op het moment dat we het uitmaakten, waren we er beiden aan toe. Nog steeds wel verliefd maar beiden ook lijdend onder het feit dat we zo verrekte weinig bij elkaar waren en als je lijdt in je relatie is dat niet goed. Dan is het misschien beter om die relatie te beëindigen. We hebben er vaak genoeg na die tijd over gefilosofeerd, Rinze." "Dan is het goed!" Rinze drukte een kus op Karls mond en deze opende zijn lippen. Een tongzoen volgde. Eentje waarbij ze beiden iets voelden groeien. "Ho, wacht eventjes," riep Rinze nadat hij de tongzoen verbroken had. "De analyse!" "Kom maar op professor, laat me horen waar ik de fout ingegaan ben!" "Nee dat bedoel ik dus niet. Volgens mij ben jij helemaal nergens de fout ingegaan. De eerste keer was het, zo denk ik, een hopeloze liefde en de beide andere keren had je te maken met eikels! Ik wilde eigenlijk alleen maar aangeven waar het grote verschil zit met nu." En hij zweeg. "Je maakt het wel spannend zeg!" Karl probeerde Rinze te zoenen maar deze was onverbiddelijk en wilde eerst zijn bespiegeling te berde brengen. "Heb je het zelf niet ontdekt wat het grote verschil is tussen je drie relaties en wat je nu met mij hebt?" Karl liet de poging tot een hernieuwde kus achterweg en dacht na. Plagerig trok hij diepe rimpels in zijn voorhoofd maar haalde uiteindelijk alleen maar zijn schouders op. "Oké dan zal ik het je zeggen." "Gelukkig," zo plaagde Karl hem opnieuw, "anders zou ik tot in eeuwigheid in onwetendheid hebben verkeerd." De opmerking kostte hem een por in zijn ribben. "Steek me de gek niet aan Karl!" Toen Karl in lachen uitbarstte, besloot Rinze dat zijn vriend vandaag niet voor rede vatbaar was en dat hij dus maar gewoon moest doen alsof Karl er niet was en dus stak hij zijn verhaal af. "Het grote verschil met de drie andere keren en nu is volgens mij de wijze waarop jij verliefd werd." Karl raakte nu toch geboeid, staakte het lachen en zei dat hij aandachtig zou luisteren, iets dat hij ook daadwerkelijk meende en zou doen. Rinze was blij met die aandacht en toog verder. "Eerder had je me al uitvoerig verteld over hoe je verliefd werd op Leo. Het eerste schooljaar gebeurde er helemaal niets. De verliefdheid kwam pas langzaam op gang en eigenlijk was dat bij Sjef en Jack ook zo het geval. Het duurde bij jou een tijdje, wel variërend in lengte, totdat jij verliefd werd." "Ja, je hebt goed geluisterd en ik denk ook dat ik nu wel weet welke kant jij op wilt maar ik laat het jou vertellen!" "Dank je schat. Dit keer is het echt heel anders. Je hebt namelijk gezegd dat je plotsklaps verliefd werd op mij en dat is toch heel opmerkelijk, niet dan?" "Ja! Dat is het ook. Waar ik de andere keren de tijd nodig had om verliefd te worden, had ik daar nu nog geen minuut voor nodig. Iets in jou, in de situatie waarin we beiden verkeerden maakte dat ik in een ogenblik verliefd op je werd." "Vreemd toch?" "Ja! Des te meer ik erover nadenk des te vreemder het wordt! Het lijkt er haast op dat ik ..." Karl stopte midden in zijn uitgesproken overpeinzing en verviel in stilzwijgen om geruime tijd later met de volgende conclusie te komen: "Ik weet het gewoon niet. Ik kan niet uitdokteren waarom het nu ineens zo anders was." "Moet je misschien ook niet doen Karl. Het is opvallend en misschien is het beter om het daar bij te laten." "Ja je hebt gelijk. Het volledig willen uitpluizen, iets wat ik normaal wel heel graag doe, heeft wellicht geen zin en zou alleen maar heel veel denkwerk kosten en tijd vreten. Tijd die we beter kunnen gebruiken." "Dat lijkt mij dus ook. Het is goed zoals het is en de tijd kunnen we beter gebruiken om eens lekker met elkaar te vrijen." "Mmmmm graag schatje!" Karl liet zijn handen onder Rinze's T-shirt glijden en streelde het bovenlijf van de jongen. "Mmmmm je bent zo lekker hè!" "Jij anders ook lieverd!" Rinze kuste hem op zijn mond en streelde door de borstharen van zijn vriend. "Zo lekker mannelijk!" Karl werkte Rinze's T-shirt uit waarna hij zijn tepeltjes begon te liefkozen. Hij streelde ze, bewerkte ze met zijn tong en lippen en deed hem kreunen. "Je houdt daar wel van hè?" verzuchtte Karl. "Ohhh man, dat maakt me zo geil!" Karl voelde met zijn andere hand in Rinze's kruis en betastte het bewijs dat van de woorden van de jongen niets gelogen was. Zachtjes begon hij aan de stang te rukken. Rinze was niet geheel van de wereld en liet een van zijn handen ook in Karls short glijden. Ook hier was iets groots te voelen. "Mmmmm," kreunde de jongen, "dat voelt enorm goed." Karl legde zijn lippen op die van Rinze en terwijl hun handen werk verrichtten in elkaars kruis, deden hun tongen daar niet voor onder. Rinze verbrak als eerste de tongzoen om een vraag te stellen. "Zou ik..." hij kwam echter niet verder. Iets weerhield hem ervan verder te vragen. "Kom op Rinze, ik weet wat je wilt vragen maar wil het uit jouw mond horen." "Ohh schat ik zou zo graag willen proberen je te neuken maar ben bang dat het één doffe ellende wordt, dat ik er helemaal niets van kan of je juist enorm pijn doe!" "Kijk me in de ogen lieverd." Rinze deed wat Karl hem zei te doen. "Een prestatie leveren tijdens het vrijen is niet belangrijk, schat. Ook iets dat we hier en nu en voor altijd afspreken?" Rinze knikte. "Maar als het nou echt niet wil?" "Dan proberen we het een andere keer gewoon opnieuw." "Maar je hebt gezegd dat ik wel groot was?" "Ja, en dat hoeft niet erg te zijn lieverd. Ik heb er rekening mee gehouden dat jouw vraag zou komen en gistermiddag een liter glijmiddel gekocht. Dus ik ben voorbereid!" Een vette knipoog volgde. Rinze begreep de grap. "Wil je me helpen?" "Tuurlijk man!" Karl liet de jongen los en haalde uit het laatje van zijn nachtkastje de tube die hij gekocht had. "Dit spul," zo zei hij nadat hij de dop van de tube gedraaid had en iets op zijn vingers had gedaan, "smeer je straks in mijn gaatje. Goed erin werken en niet te zuinig zijn. Doe dan ook iets op je eigen pik en dan... dan moet dat geen probleem meer zijn, lijkt me. De shorts gingen uit en Karl stelde voor dat hij op z'n hondjes op het bed zou gaan zitten. Toen Rinze op z'n knieën achter hem zat, deed hij wat Karl hem had opgedragen. Karl voelde de koude gel op zijn gaatje en genoot meteen al. Zeker toen even later Rinze een goed natgemaakte vinger naar binnen liet gaan. Karl kreunde en Rinze grinnikte. "Is het nu al lekker?" "Heerlijk man! Maar ga door!" Toen Rinze zijn lans op het gaatje van Karl richtte, bleek hun lengteverschil hen parten te spelen. Op deze manier zou Rinze nooit toegang krijgen tot de anus van Karl. Deze trok zijn knieën onder zijn lijf en toen kreeg Rinze het voor elkaar om zijn keiharde pik tegen het glibberige kutje aan te zetten. De eerste pogingen mislukten. Steeds als de jongen probeerde erin te komen, gleed zijn lul van zijn plaats en miste hij doel. Karl gaf aanwijzingen en Rinze volgde ze op. De vierde keer schoof zijn eikel wel naar binnen en ontlokte dat aan de oudste van de twee een heftige kreun. Rinze was meteen bezorgd. "Het gaat toch wel goed hè?" "Ohhh jahhh man, zeker wel. Ga door lieve jongen. Probeer er verder in te komen. Ik hou van je Rinze!" "Ik van jou Karl maar ik vind het doodeng. Ben bang dat ik je zeer ga doen." "Neuk me Rinze! Ik verlang naar je!" Rinze wist eerst niet goed wat hij moest doen. Hij wilde het heel erg graag maar tegelijkertijd was hij bang dat Karls gaatje te nauw voor hem was. Zo voelde het in elk geval wel! De druk op zijn eikel, het enige gedeelte van zijn pik dat erin zat, was enorm! "Doe het Rinze," klonk het opgewonden hijgend uit Karls mond en meteen duwde hij zijn billen naar achteren. Als vanzelf gleed de staaf van de jongen iets verder naar binnen. Rinze bromde diep achterin zijn keel. Het was een ontzettend heerlijk en geil gevoel. Zijn ballen trokken hoog op in de balzak en dat alles maakte dat hij nog heter werd. Voorzichtig trok hij zijn lid ietsjes terug en stootte hem toen weer naar binnen. Karl kreunde keihard en het leek of Rinze zijn echo was. Nog een keer trok de jongen zich terug om meteen daarna er nog dieper in te gaan. De druk nam enorm toe! Zijn ballen stonden op knappen! En toen hij het voor een derde keer deed, spoot hij zich leeg terwijl hij een langgerekte kreet slaakte. Wordt vervolgd... Grote dank ben ik verschuldigd aan EP die als mijn editor me op heel veel fouten, kleine en grote, heeft geattendeerd en me daarnaast goede vondsten heeft aangedragen. Daarnaast is de titel van dit verhaal van zijn hand. EP, bedankt! Reacties zijn welkom op: lucky_eye2@yahoo.co.uk © Lucky-Eye, september 2007 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.

Vrijgevochten, deel 8 (mm:overige, 6992 words) [8/20] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Oct 12 2007	Kijkers/Lezers: 6251/5183 [83%]	Waardering (deel): 9.00 (1 stem)
vervolg

Dit is deel 8 van totaal 20 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel