ErotischeVerhalen.com: Vrijgevochten, deel 2 door Lucky Eye [deel 2]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal school hier in Zwolle slapen en kom dus niet naar huis. Pap hoeft me ook niet komen te halen want ik blijf gewoon hier. Morgen kom ik naar huis. Ik heb eventjes gebeld zodat jullie je niet meer ongerust hoeven te maken." "Jongen?" "Ja mam?" "Ik hou van je." "Dat weet ik mam. Maar ik heb het eventjes heel erg moeilijk en..." "Dat weet ik jongen. Het is prima dat je morgen terugkomt. Ik hoop dat je lekker zult slapen jongen." Karl hoorde duidelijk op de achtergrond het geraas en getier van Rinzes vader die het duidelijk niet eens was met de manier waarop zijn vrouw dit afhandelde. "Dat zal wel lukken mam. Doei mam." "Doei jongen." Rinze klikte het gesprek weg. "En? Heb ik het een beetje goed aangepakt?" "Ik vind van wel. Je hebt heel duidelijk gemaakt wat jouw standpunt is en daar ging het je om, zo had ik het idee. Toen het je bij je vader niet lukte, heb je het met je moeder afgehandeld iets dat naar mijn mening een goede optie was. Heb wel gehoord dat je vader het er nog steeds niet mee eens is maar... dat doet er eventjes niet toe." "Vind het wel zielig voor mijn moeder nu." "Ja, dat kan ik me voorstellen. Maar maak je over haar niet te veel zorgen. Ze leeft al heel wat jaren met hem samen en zal wel vaker een storm hebben doorstaan." Rinze glimlachte naar hem en beaamde het. "Is je vader altijd zo dominant trouwens?" "Ja. Ik ken hem niet anders." "En je moeder? Pikt ze altijd alles van hem?" "Voor zover ik weet wel. Ze neemt heel duidelijk de plaats in die haar is toebedeeld op grond van de Bijbel." "En dat is?" "Steun en toeverlaat van de man. Zeg ben jij die tekst vergeten?" Karl lachte. "Gelukkig wel jongen. Het is de vertaling die het hem doet. Nu ik erover nadenk heb ik ooit eens iemand die tekst anders horen uitleggen. Je kunt de grondtekst - de tekst waarin de Bijbel geschreven is dus - ook zodanig vertalen dat er staat dat de vrouw de 'tegenover' van de man is. En dan heb je heel iets anders." "Iets dat mij veel beter zou toelijken." "Dat bedoel ik dus," zei Karl. "En nu je verhaal," zo spoorde Karl de jongen aan. "Ik heb een vriend. Een gewone vriend, niet iemand waarmee ik een relatie of zo heb. Hij heet John en is zo anderhalf jaar ouder dan ik ben. Nu dus inmiddels ruim 18. We kennen elkaar omdat onze ouders kennissen van elkaar zijn en als zijn ouders bij die van mij op bezoek kwamen, dan kwam hij ook altijd mee en omgekeerd natuurlijk ook. Terwijl onze ouders kletsten, deden wij vaak een spelletje, keken tv, of soms bij hem zaten we op internet." "Mag dat wel bij jullie?" "Zijn vader is gemakkelijker daarin dan de mijne. We hebben wel internet hoor maar dan via een christelijke provider die heel veel dingen bij voorbaat al ontoegankelijk maakt met een of ander filter." "Ja, ik ken dat." "Oké. Toen John net 16 geworden was vertelde hij me in goed vertrouwen en de strikte belofte dat ik er nooit met iemand anders over zou praten dat hij op jongens viel. Ik kreeg natuurlijk meteen een gigantische boei en hij raadde als snel dat ik die gevoelens ook had. Dat versterkte de band tussen ons nog meer. We werden echte, dikke vrienden. Over alles praatten we met elkaar en ook over onze homoseksualiteit natuurlijk. Ik zal je meteen uit de droom helpen, gedaan met elkaar hebben we helemaal niets! We waren heel goede vrienden maar voor ons beiden kwam dat niet ter sprake. Vanaf dat moment keken we wel eens samen porno als ik bij hem thuis was op het internet. Hij wist volgens hem hoe hij alle sporen kon wissen en bovendien hadden ze Het Net als provider. Bij mij thuis deden we dat niet omdat ik doodsbang was dat via die provider van ons altijd achterhaald zou kunnen worden waarheen ik gesurft had." "Slim van je want ik denk dat dat heel goed mogelijk is." "Angst kan je behoorlijk slim maken, zo heb ik het idee. John kreeg een jaar later een vriend. En dan eentje in de betekenis..." "Ik snap het Rinze. Niet iets om uit te hoeven leggen." "Oké anders word ik wel erg langdradig hè?" Karl gaf hem een knipoog. "Hij vertelde mij daar zo ontzettend mooi over en ook toen ze dus echt seks met elkaar kregen, onthield hij mij die verhalen niet. Hij deelde alles met mij en ik alles met hem. Ook mijn angst met betrekking tot zijn relatie vertelde ik hem. Wat als zijn ouders er achter zouden komen? Wat als mensen van de kerk er iets van zouden zien? Hij verzekerde me dat ze heel voorzichtig waren en elkaar alleen maar ontmoetten bij zijn vriendje thuis en op plekken waar hij zeker wist geen mensen van onze kerk tegen te komen. Zijn vriendje was niet gelovig en dat alleen al zou niet mogen." "Echt niet? Dus als een jongen van jullie kerk een meisje tegenkomt dat niet gelovig is dan is dat al een definitieve breuk?" "Yep. Jongens en meisjes van onze kerk ontmoeten elkaar via de jongerenvereniging en daar vloeien enorm veel huwelijken uit voort. Die jongerenverenigingen ontmoeten elkaar dan ook nog eens door het hele land heen en zo heb je een aardige kruisbestuiving. Maar trouwen buiten je eigen genootschap is een breuk met de kerk." "Lekker," zei Karl waarbij hij een van afschuw vertrokken geschikt trok. "Enfin. Twee maanden geleden ongeveer dacht John het rijk thuis alleen te hebben en nam hij de gelegenheid te baat. Zijn ouders zouden een weekendje op familiebezoek zijn en dus nodigde hij voor de allereerste keer Tom bij hem thuis uit. En...het ging mis. Zijn moeder werd bij haar familie onwel en ze keerden die avond dus nog terug naar huis. Toen zij thuisgekomen naar boven liep, hoorde ze geluid in Johns kamer en toen zij de deur opende zag zij de twee jongens met de armen om elkaar heen, verwikkeld in een tongzoen. Toen was het huis natuurlijk te klein. Tom wilde blijven om de woede van vooral Johns moeder met hem te dragen maar uiteindelijk wist John hem het huis uit te krijgen. Johns moeder is net zoiets als mijn vader: vreselijk dominant en als ze echt kwaad zijn, dan kun je je maar beter bergen." "Zijn vader dan?" "Dat is meer mijn moeder: rustig en gedwee. John kon ook altijd veel beter praten met zijn vader zoals ik dat doe met mijn moeder. De donderdag daarop kwam Johan bij me langs. Hij zag er vreselijk uit. Was enorm bleek in het gezicht, had diepe donkere wallen onder zijn ogen en vertelde mij wat er gebeurd was die zaterdagavond. Wat er daarna allemaal nog gebeurd was, daarover wilde hij niet praten. Alleen wel dat het hem vreselijk pijn deed allemaal en dat hij er niet meer tegen kon. Die nacht zou hij van huis weglopen. Hij was tenslotte meerderjarig en de ouders van Tom hadden ervoor gezorgd dat ze samen ergens een veilig onderkomen zouden hebben." "SHIT man!" "Ja, kun je je voorstellen hoe ik me voelde toen? Ik was ten einde raad gewoon. Er waren dus dingen gebeurd die iemand totaal konden afbranden! John is een sterke vent! Niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk en toch... Toch had men hem zover weten te krijgen dat hij van huis weg moest vluchten! Toen hij weg was, bleef het natuurlijk malen in mijn hoofd. Wat als ik ooit eens een vriendje zou krijgen... Ik werd zowat gek van mijn eigen gedachten. Twee nachten lang sliep ik helemaal niet en toen werd ik ziek. Vanwege mijn verminderde weerstand kreeg ik een zware griep en lag ik een week lang met zware koorts in bed. Na die week knapte ik langzaam weer op. John had me vrijdags na zijn vertrek al een sms'je gestuurd dat hij goed was aangekomen. Toen ik weer beter was, reageerde ik naar hem toe. We hebben gelukkig nog steeds heel goed contact via sms, mail en telefoon." "Daar ben ik blij om Rinze want goede vrienden zijn maar dun gezaaid." "Zeker. Maar vind je het goed als ik nu eerst even mijn thee leegdrink." "Nou..." begon Karl plagend. Ze dronken beiden hun mok langzaam leeg waarna Karl ze opnieuw vulde in de keuken. "Oké. John was dus weg. Vanmorgen had mijn moeder de moeder van John ontmoet bij de slager in het dorp. En tijdens het avondeten deed ze daar verslag van. Ze vertelde dat Johns moeder het er zo vreselijk moeilijk mee had dat John zo maar ineens was verdwenen. En vooral omdat ze helemaal niet wisten wat de reden was. Ik wist dat dat grote flauwekul was want John had me verteld dat hij een epistel van drie A4'tjes had volgetikt als afscheidsbrief. En dus... liet ik me ontvallen dat haar opmerking hypocriet was. Meteen wist ik dat ik dat dus nooit had moeten doen. M'n vader sprong er meteen boven op. 'Wat bedoel je,' klonk het haast snauwend. Ik probeerde er nog onderuit te komen door te zeggen dat ik er liever niet over wilde praten maar wist dat dat bij mijn vader niet tot de mogelijkheden behoorde. 'Je noemt mevrouw Bakker hypocriet, jongen. En daarvoor wil ik uitleg van je!' Verder eten had geen zin meer en dus legde ik mijn vork en mes neer en begon te praten. Ik zei dat de ouders van John best wel wisten waarom hij weg was en hoopte dat die opmerking afdoende zou zijn. Natuurlijk niet! 'En hoe weet jij dat dan?' Ik vertelde van de afscheidsbrief die John voor hen gemaakt had. Mijn vader hield vol dat mevrouw Bakker een integer persoon was en er zeker niet over zou liegen tegenover mijn moeder. Dat maakte me al behoorlijk pissig. Hij geloofde mevrouw Bakker dus boven mij! We aten verder en ik hoopte vurig dat dit gesprek beëindigd was maar nee... er kwam nog meer. 'En weet je dan ook waarom John weg is gegaan?' Ik knikte bevestigend maar mijn vader wilde het naadje van de kous weten. Hij bleef op een gemene manier aandringen en toen knalde ik eruit dat John homo was en dat hij een vriendje had en dat mevrouw Bakker hen had zien zoenen. Mijn vader sprong op van tafel en begon op een vreselijk manier te schelden. Vloeken deed hij nog net niet omdat dat tegen zijn geloof is maar ik heb hem nog nooit zo tekeer horen gaan. Daarbij fulmineerde hij vooral tegen John die hij bestempelde als een perverse smeerlap en hem allerlei andere vreselijke etiketten opplakte. Na enige tijd kalmeerde hij iets en ging weer zitten. En toen kwam het toppunt van alles. 'Heeft hij jou ooit lastiggevallen? Heeft hij ook seks met jou willen hebben?' Ik beet hem toe dat John mijn vriend was. 'Je moet het me vertellen jongen! Als hij jou ooit bij dit soort zondige praktijken heeft betrokken, moeten wij het weten.' Het woordje zondig deed alle stoppen in me doorslaan. Net als mijn vader zo-even, sprong ik nu op van mijn stoel. Wat ik precies allemaal gezegd hebt weet ik niet maar het komt erop neer dat ik zei dat een homoseksuele relatie absoluut niet zondig was en als dat wel zo was dat dan de regels nodig aangepast moesten worden. Dat ik ook op jongens viel en te zijner tijd ook een relatie met een jongen zou krijgen. Eerst was het zo stil dat je een speld kon horen vallen maar toen brak de hel los. Mijn vader was des duivels. Alle typeringen die hij net op John had losgelaten, troffen nu ook mij. Mijn moeder huilde en friemelde met haar handen aan haar jasschort. In de kleine pauzes die vielen in de scheldkanonnades van mijn vader bleef ik herhalen dat ik er recht op had te zijn zoals ik was. Dat ik van mijn ouders verwachte dat ze mij zouden respecteren zoals ik was. Geen van die woorden kwam aan want mijn vader bleef maar razen en tieren en uiteindelijk stapte ik op. Mijn stoel ging tegen de vloer en ik rende naar buiten, sprong op mijn fiets en reed weg." "En je belandde in Zwolle, in het bushokje vlak bij mijn huis." "Yep." "Wat doet je het meeste verdriet nu?" Lang nadenken hoefde Rinze niet. "Het feit dat mijn ouders me niet de gelegenheid geven om te zijn wie ik ben." "Je ouders of alleen je vader?" "Beide denk ik." "In je verhaal kwam je moeder haast niet voor." "Maar ze heeft ook niets gezegd waarmee ze me hielp!" "Misschien kon ze dat niet op dat moment Rinze." "Nou ja, in elk geval mijn vader dan. Hij heeft me gewoon enorm beledigd door alles waarvoor hij eerst John en daarna mij uitmaakte. Met zijn veroordelende houding doet hij alsof hij de waarheid in pacht heeft! Alsof hij weet hoe God het een en ander bedoeld heeft! Dat alle homo's verdorven zijn! En dus... ook ik!" "Ik begrijp je jongen. Dat moet enorm veel pijn doen. Maar is er ook iets van angst in je?" "Ja! Als je John gekend zou hebben en gezien zou hebben hoe hij er uitzag die donderdagavond dan zou jij ook bang zijn geweest. Ik weet niet wat hem allemaal is overkomen die week maar het moet vreselijk geweest zijn." "En ben je nu bang dat jou hetzelfde zal overkomen?" "Ik weet het niet." "Je zou natuurlijk John kunnen bellen en hem vragen wat er gebeurd is die week." "Zou kunnen inderdaad maar misschien is het wel beter om het maar gewoon onder ogen te zien op het moment dat het er is en je niet door verhalen van een ander bij voorbaat al overstuur te maken." De jongen toverde een wrange glimlach op zijn gezicht. "Je bent klein van stuk jongen maar een verrekt dapper ventje!" "Ik hoop dat ik daar iets aan heb wanneer het wel echt problematisch gaat worden als ik thuis ben." "Woorden van mij zullen je niet zo vreselijk veel helpen Rinze maar als het echt de spuigaten uitloopt, wil ik dat je me onmiddellijk belt." "En dan?" "Dan kom ik je uit die ellende weghalen." "Waarom man? Waarom zou je? Waarom doe je dit alles? Je haalt een wildvreemde vogel in huis en dan bied je ook nog eens zoiets aan. Je moet zoiets alleen zeggen als je het ook werkelijk meent!" "En dat doe ik Rinze! Geloof me alsjeblieft! Pak je mobieltje en zet mijn nummer in je adresboek. Nu!" Rinze deed wat hem gezegd werd en Karl noemde de cijfers van zijn telefoonnummer een voor een voor hem op. "Oké en nu probeer je of het werkt." De verbinding kwam tot stand en toen Karl zijn apparaat opnam, sloeg hij meteen Rinze's nummer op. "Dag of nacht Rinze, het maakt mij niet uit. Je belt me en als je wilt kom ik je halen." "Maar waarom doe je zoiets voor iemand die je amper kent!" "Je zegt dat ik je amper ken en als je het in tijd bekijkt, is dat ook zo. Het is nu net iets na negen uur," zei hij na zijn horloge geraadpleegd te hebben, "en toen ik je zag in dat bushokje was het iets over halfacht. Kort inderdaad maar toch heb ik het idee dat ik je al heel erg lang ken. Zoals je zelf ook al zei, jij bent een aardig open boek voor mij en dat boek heb ik nog lang niet uit. Ik vind het een heel interessant boek en wil er graag nog veel verder in lezen." "Oh wow. Is die tekst van jezelf?" zei de jongen met een gelaatsuitdrukking die sprak van diepe ontroering. "Van mezelf ben ik niet zo origineel hoor. Ik weet niet waar hij vandaan komt maar ik heb hem iets bewerkt geloof ik," antwoordde Karl met een glimlach die hij liet volgen door een knipoog. "Voor mij is het belangrijk dat jij iemand hebt op wie je terug kunt vallen. John kon doen wat hij wilde, zijn leven leiden zoals hij dat wilde doordat hij gesteund werd door zijn vriend en diens ouders. Als jij door dingen die er later thuis staan te gebeuren in de problemen komt, wil ik ook dat jij weet dat er iemand is die jou kan helpen." "Maar ik ben nog steeds minderjarig. Dat is het grote verschil met John." "Ja. Dat heb ik me ook gerealiseerd maar we vinden wel een oplossing jongen! Geloof me!" Het werd stil. En in die stilte die viel keken ze beiden elkaar langdurig aan. Het leek alsof het een soort van aftasten was waarbij ze beiden de ander probeerden te scannen. Te zien hoeveel echtheid er in de ander zat. Na een kwartier ongeveer verbrak Karl de stilte. "Wil je iets anders drinken dan thee?" "Heb je bier in huis?" "Mag jij bier drinken dan?" "Nee, eigenlijk niet maar bij verschillende vrienden thuis doe ik dat ook en waarom dan niet hier bij jou!" "Zo hoor ik het graag Rinze!" Karl haalde het bier uit de keuken en serveerde het in een flesje zonder glas. Ze proosten in stilte door de flesjes tegen elkaar aan te duwen. "Je doet zeker VWO hè?" stelde Karl vast. "Yep. Heeft mijn manier van praten me verraden?" "Een beetje wel. Je woordenschat is zo groot dat ik me niet anders kon voorstellen dan dat je VWO moest doen." "En wat voor opleiding heb jij gedaan en waar verdien jij je kost mee? Met het oppikken van verdwaalde straatzwervertjes?" Karl lachte luid om de gemaakte grap en ook Rinze deed mee. De geladenheid van het eerdere zware gesprek verdween en maakte plaats voor een luchtiger atmosfeer. "Ik heb mijn VWO gehaald op het internaat niet zo ver van waar mijn ouders woonden en nu klooi ik wat met computers." "En kun je daarvan leven." "Ik maakte een grapje jongen. Ik werk op de ICT-afdeling van een groot postorderbedrijf." "Ahhh Wehkamp dus." "Inderdaad. Daar beman ik de helpdesk met een paar anderen. En verder doe ik in mijn vrije tijd heel veel computerwerk voor mensen die ik ken." "En waar staat dan je eigen PC. Heb hier niets zien staan." "Zeg ik wil ook wel eens tot rust komen hoor! Als ik dat ding in mijn woonkamer zou zetten zou ik helemaal vierkante ogen krijgen. Wil je hem zien?" "Zeker!" "Alleen als je me belooft dat je niet op de rotzooi in dat kamertje zult letten." "Ik garandeer je niets! Als ik er een stekelige opmerking over kan maken, laat ik dat niet aan me voorbijgaan." Met een diepe zucht alsof hij zich gekrenkt voelde door de laatste opmerking van Rinze stond Karl op en ging hem voor naar zijn werkplek. Rinze merkte al snel dat er nog een kamer was waarvan hij de deur niet had kunnen zien omdat die kamer alleen maar via de keuken te bereiken was. Ook zag hij in de keuken het kleine balkon waar nog was hing in de nog steeds stromende regen. "Ahum! Denk je dat die was daar droog gaat worden?" "Als ik het maar lang genoeg laat hangen, lukt dat vast wel een keer." "Maar waarom hang je de was buiten op als je een wasdroger hebt!" "Buiten drogen is beter voor het milieu en bovendien ruikt je was een stuk lekkerder. Jouw moeder droogt haar was toch zeker ook het liefst aan de waslijn buiten?" "Ja, dat wel maar ik vind het zo'n werk en gesleep." "Niet moeilijk doen jochie! Je moet er iets voor over hebben. En dan hier - voila - mijn heiligdom." Rinze stapte door de deuropening heen en keek met oprecht verbazen om zich heen. "Wow, het is maar goed dat je me voorbereid hebt want anders zou ik tegen de grond gegaan zijn en dan zou ik absoluut niet lekker zijn gevallen." De kamer van hooguit 2 bij 3 meter stond helemaal vol met computers, computeronderdelen en andere randapparatuur. Van de vloer was alleen de plek achter de bureaustoel nog vrij. "En kijk je hier ook porno?" zei Rinze waarna hij vreselijk moest gniffelen. "Nee, deugniet! Daarvoor neem ik de laptop mee naar mijn slaapkamer natuurlijk!" "Kijk je vaak porno op het internet?" "Ik ben geen seksmaniak Rinze maar af en toe vind ik het fijner om terwijl ik naar iets leuks kijk mezelf te bevredigen dan dat zonder iets te doen. Val ik je nou tegen?" "Echt niet!" "Oké dan nu een praktisch probleempje. Waar wil je straks slapen! Zoals je ziet staat daar in de hoek een opklapbed. Dat zou je mogen gebruiken maar dan moeten we eerst samen deze kamer behoorlijk uitmesten." "En het alternatief is?" "Ik heb twee opties. Je zou kunnen slapen op de bank maar die ligt niet echt makkelijk, dat weet ik uit eigen ervaring. De tweede mogelijkheid is dat je het aandurft om bij mij in bed te slapen." "Met z'n tweeën in een eenpersoons bed?" "Nee, makker! Ik heb je toch verteld dat ik al een paar relaties heb gehad en uit de tijd van die eerste relatie stamt een echt tweepersoonsbed. Dus wat ruimte betreft, hoef je je geen zorgen te maken. Dat bed is dus altijd breder dan wat je thuis hebt." Rinze keek hem bedenkelijk aan. "Of heb je thuis helemaal voor jouzelf alleen een tweepersoons bed?" "Ahum laat je nakijken zeg! Dit figuur," en hij bewoog daarbij zijn rechterhand van zijn hoofd tot aan zijn voeten, "in een tweepersoons bed! Je zou me nooit meer terugvinden man! Maar... ik weet het zo net nog niet hoor! Laat me eerst die laatste optie maar eens zien." Quasi verongelijkt ging Karl hem voor naar de slaapkamer. Gniffelend doch zorgvuldig de zoom van de badjas vermijdend kwam Rinze achter hem aan. Theatraal opende Karl de deur voor hem en liet zijn gast voorgaan. "Ziet er netjes uit zeg! Volgens mij ben je een echt huishoudwonder." "Ik doe mijn best, meneer!" Rinze liep naar het bed toe, ging op de rand zitten en probeerde de veerkracht van het matras. "Niet slecht!" stelde hij na de gedane controle vast. "Maar ik weet het nog steeds niet. Een hoofdkussen zou wel handig zijn anders..." "Komt eraan," haastte Karl zich te zeggen en meteen dook hij in een van de kasten om met een kussen tevoorschijn te komen. "Al geregeld. Verder nog iets dat meneer blieft?" "Denk dat ik hier wel zou kunnen slapen. Als ik tenminste kan slapen," kwam er somber achteraan. "Straks als we gaan slapen, doe je maar gewoon je best en als het niet lukt, vraag me dan om iets. In mijn medicijnkastje heb ik een of ander paardenmiddel op geheel natuurlijke basis van mijn moeder en dat slaat je geheid een fors aantal uren van je benen." "Oké! Een lekker soort drugs dus eigenlijk." "Het is maar hoe je het noemen wilt. Ik zal even kijken hoe het met de was is want die ben ik vergeten uit de machine te halen. Hoe laat wil je gaan slapen?" "Als je het niet erg vindt dan wil ik zo dadelijk toch wel gaan liggen. Ben verrekte moe geworden van al dat gedoe." "Dat kan ik me voorstellen Rinze. Geen enkel probleem." "Maar jij mag nog gerust opblijven hoor als je wilt." "Zeg jochie ooit eerder een logeerpartijtje meegemaakt waarbij de deelnemers ver na elkaar naar bed gingen?" Rinze reageerde met een big smile en besloot verder maar niets meer te zeggen. Karl hevelde in de keuken de was over in de droogmachine en kwam toen terug naar de slaapkamer. Hij gooide Rinze een ondersloop en een sloop toe en deze ging daarmee aan de slag tot groot vermaak van Karl want het ging de jongen niet echt gemakkelijk af. "Doet je moeder dat soort dingen altijd voor je?" "Ja man! Zoiets heb ik nog nooit zelf hoeven doen. Het enige dat ik thuis doe is het schoonmaken van mijn eigen kamer en meehelpen met de afwas. Verder hoef ik nooit iets te doen." Toen het hem niet wilde lukken schreeuwde hij om hulp: "Geef me instructies HELP HELP." Karl viel haast dubbel van het lachen en nadat ze beiden uitgelachen waren, deed Karl hem voor hoe je het kussen netjes in de sloop krijgt. Toen ging de tweede als vanzelf en Rinze was apetrots op het resultaat. "En dan nog over de nachtkleding. Een pyjama aan je uitlenen kan ik niet. Hoe slaap je thuis gewoonlijk?" "T-shirt en short maar die heb je nog niet droog anders had ik die kunnen dragen." "Een T-shirt kan ik je lenen, hoewel dat bij jou dan een soort van nachthemd zal worden en wacht..." Karl dook opnieuw in een kast en kwam even later met een sportbroekje met elastisch tailleband op de proppen. "Deze zou je kunnen proberen. Als hij nog te wijd voor je is dan kun je de veter aantrekken zodat alles netjes blijf hangen." Rinze liet de badjas van zijn schouders glijden en probeerde de hem aangereikte spullen uit. Het sportbroekje paste redelijk wel maar het T-shirt werkte op de lachspieren van hen beiden zodat Rinze besloot dat deze dan maar uit moest blijven. Het was warm genoeg nog tenslotte. De jongen stapte in bed en Rinze vond naast het bed een Garfield pocket. "Mag ik deze lezen van je?" "Zeg dude, je bent mijn gast maar alsjeblieft je hoeft niet steeds alles te vragen. Doe wat je wilt, beschouw mijn huis als het jouwe. Ik wil dat je je thuisvoelt hier! Begrepen!" "Ja baas!" zei Rinze terwijl hij zijn hand in saluut aan zijn hoofd bracht om vervolgens gestrekt te gaan om de belevenissen van een eigenzinnige kat te lezen. Karl kondigde aan dat hij nog eventjes zou gaan douchen. Zo'n tien minuten later kwam de jongeman met een handdoek om zijn middel geknoopt terug in de slaapkamer waarbij hij naar een kast liep, daaruit een short en T-shirt haalde en zich opmaakte om de kamer weer te verlaten. Rinze keek verbaasd op en ging met wijd opengesperde ogen rechtop zitten. "Wat heb jij nou?" vroeg Karl verbaasd. "Zeg hallo wat hebben we hier!" "Huh, wat bedoel je!" "Je zegt tegen mij dat ik me hier thuis moet voelen en wie gedraagt er zich hier vreemd: JIJ!" En daarbij richtte hij zijn wijsvinger op de borst van Karl. "Hoe bedoel je? Ik snap je niet?" "Nee dat mag duidelijk zijn OEN! Wie is er hier eigenlijk thuis. Jij of ik!" "Nou ik natuurlijk maar ik wil..." "Eventjes niet praten Karl maar gewoon naar mij luisteren! Jij bent hier dus eigenlijk thuis. En het is dus heel normaal dat jij komende vanuit de badkamer een handdoek om je middel knoopt en dat je spullen voor de nacht uit de kast haalt en weer terugloopt om je in de badkamer om te kleden???" Karl brak in lachen uit omdat hij inderdaad met iets heel idioots geconfronteerd was. "En dan nog lachen ook nog," sprak Rinze beteuterd. "Sorry jongen. Als ik wil dat jij je hier gedraagt alsof je thuis bent, dan zou ik dat zelf ook moeten doen. Je hebt helemaal gelijk maar... Ik heb het idee dat er bij jou meer achterzit." Ditmaal was het de beurt aan Rinze om verbaasd te kijken en te vragen wat er bedoeld werd. "Je zit er gewoon op te wachten om mij in adamskostuum te zien en spreek me maar niet tegen!" "JAAAAAA! STRIPPEN!" joelde Rinze waarna hij zijn vingers in zijn mond deed en erop floot. Karl ontknoopte de handdoek, liet deze op de grond vallen en draaide zich meteen om. "LEKKERE BILLENNNNNNNNNNNNNNN," joelde Rinze en opnieuw klonk er schel gefluit. "En nou stil zijn snotneus! Kalmeer wat zeg! Of is dit de eerste keer dat je een naakte man hebt gezien?" Hij stapte in bed en trok het dekbed over zich heen om hem meteen daarna weer terug te duwen. Het was veel te warm. "Slaap je altijd in T-shirt en short?" "Ja. Helemaal bloot slapen doe ik eigenlijk nooit. Alleen als het stikheet is maar dat is het nu nog niet anders raakte jij helemaal oververhit." "Grappig hoor! Maar nu je het zegt dit was geloof ik inderdaad de allereerste keer dat ik een vent helemaal bloot heb gezien." "ECHT?" Rinze knikte. "Maar hoe zit het dan met douchen na de gymles op school?" "Je denkt toch niet dat er bij ons op school na het gymmen gedoucht wordt hè!" "Echt niet?" "Nee joh. Iedereen stapt bezweet van zijn gymkleren terug in zijn gewone kleren." "Gatverdamme!!!" "Dat vind ik dus ook." "Wat draag jij bij het sporten op school." "Een T-shirt en een voetbalbroekje met binnenbroek." "En dat broekje trek je over je onderbroek aan?" "Nee, dude ik niet. Maar verder iedereen wel. Die zijn te benauwd om hun blote kont aan iemand te tonen." "Tjee zeg wat een krampachtige bedoening." "Ja en ook lekker stinkend. Je ballen soppend in het zweet in je onderbroek, stel je dat eens voor." Karl gniffelde om de beeldspraak en legde zich op z'n zij zodat hij de jongen aan kon kijken. "Zal ik het licht uit doen, dan kunnen we proberen om te slapen." Rinze vond het goed en toen ze in het donker lagen, herhaalde Karl het aanbod van een slaapmiddel als het echt nodig zou zijn. "Ik wil het eerst zonder proberen maar als het echt niet lukt, dan zal ik erom vragen vind je dat goed?" "Zeker maat! Ik hoop echt dat je goed zult slapen." "Ik ook. Welterusten." "Welterusten." Wordt vervolgd... Grote dank ben ik verschuldigd aan EP die als mijn editor me op heel veel fouten, kleine en grote, heeft geattendeerd en me daarnaast goede vondsten heeft aangedragen. Daarnaast is de titel van dit verhaal van zijn hand. EP, bedankt! Reacties zijn welkom op: lucky_eye2@yahoo.co.uk © Lucky-Eye, september 2007 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.

Vrijgevochten, deel 2 (mm:overige, 5483 words) [2/20] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Sep 07 2007	Kijkers/Lezers: 7597/6208 [82%]	Waardering (deel): 9.00 (2 stemmen)
vervolg op deel 1

Dit is deel 2 van totaal 20 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel