ErotischeVerhalen.com: EEN FLUISTEREND HART - HOOFDSTUK 9 door Lucky Eye [deel 9]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal 'Oh. En die zijn belangrijk?' Voor mij waren ze belangrijk. Er was op de een of andere manier een enorme onzekerheid in mij geslopen vanaf het moment dat ik wakker was geworden. Een gevoel alsof ... alsof alles op losse schroeven stond, alsof alles wat zo mooi was geworden ineen zou kunnen storten, alsof alle grond mij onder de voeten weggeslagen was. De onzekerheid, het gevoel van onzeker zijn, was in alle hevigheid terug. 'Je kijkt erbij alsof het heel belangrijk is.' 'Is het ook.' 'Shit, man! Op de een of andere manier bekruipt mij het gevoel alsof je dat wat we gisteravond hebben afgesproken, jij en ik die een relatie willen beginnen, weer af wilt blazen. Alsof je je bedacht hebt!' 'Ik weet het niet.' Voor mij was het niet zo, maar misschien zou hij zich bedenken als hij dat ene van mij wist. Dat andere niet. Dat was niet zo belangrijk, maar moest ik hem wel vertellen. Hij schudde mijn arm van zich af. 'Als je me iets wilt vertellen, zul je wel moeten gaan praten. Gedachtelezen kan ik niet.' Zijn gebaar deed me pijn. Dat ik daar zelf schuld aan was, mocht duidelijk zijn. Ik had hem verdriet gedaan door zo onduidelijk te zijn en het zo ontactisch te brengen. Misschien had ik moeten wachten. Maar ... dat wilde ik niet. 'Sorry. Macht der gewoonte. Vaak denk ik dat ik dingen kan oplossen door er heel lang over na te denken.' 'En heb je geleerd dat dat niet altijd werkt, inmiddels?' 'Ja. Dat heb ik geleerd, maar toch ... het is een gewoonte geworden. Ik moet meer praten. Meer van me af praten en daarom begon ik er ook mee dat ik je nog wat moest vertellen.' 'Maar ... heb je daaraan al een conclusie verbonden? Ben je bang voor mijn reactie daarop?' Shit! Hij kende me zo goed! Ik begon te kleuren in mijn gezicht. 'Dwaas! Dat moet je dus nooit meer doen, man!' klonk het hevig verontwaardigd. 'Eerst moet je praten en dan afwachten hoe ik reageer. Niet dingen alvast gaan invullen.' 'Ik weet het, maa... ' 'Gewoonte! Onzinnige gewoonte, Marc!' 'Ja. Oké. Ik ga praten. Er zijn twee dingen die je niet weet van mij en ik vind dat je het gewoon moet weten. Ik wil niet dat er geheimen zijn tussen jou en mij.' 'Prima uitgangspunt! Ik zal eens zoeken of ik ook nog zoiets heb!' Hij glimlachte en ik voelde dat het ijs gebroken was. De spanning ebde langzaam uit mijn lijf weg en zorgde ervoor dat ik me begon te ontspannen. Hoewel hij zo-even mijn arm had afgeschud legde ik hem toch weer terug. Hij liet het toe. Liet mij weer toe. 'Jaren geleden, ik weet niet eens meer precies hoe oud ik toen was, werd ik op een nacht wakker van jeuk. Kriebel op een vreemde plaats. Het ... ' 'Noem het gewoon bij de naam, Marc, dat is duidelijker.' 'Kriebel in m'n anus.' 'Je kontgat.' 'Dat klinkt zo ...' 'Is wel duidelijk. En ik weet dat jij van je moeder altijd nette woorden moet gebruiken, maar dat hoeft bij mij niet.' Ik moest toegeven dat hij gelijk had. 'Ja. M'n kontgat. Die kriebel zorgde er steeds weer voor dat ik wakker werd 's nachts. Dan ging ik met een vinger naar binnen en probeerde ik het weg te krijgen, te krabben als het ware. Maar dat lukte niet.' Even wachtte ik of hij een opmerking zou maken of dat er iets op zijn gezicht te lezen was, maar dat gebeurde beide niet. Ik benoemde dat als heel positief. Hij luisterde serieus, nam mij serieus. 'Naar de dokter geweest met Grace. Ik had het haar het eerste verteld en zij had er met mijn moeder over gepraat. Die was pissig dat ik haar er niets van had verteld en vond dat Grace dan ook maar mee moest naar de huisarts. Ik blij toe.' 'Dat begrijp ik. Grace is ... nou ja ... als een moeder voor jou, toch?' Ik knikte. Ja, zo was het. 'De huisarts, niet degene die we nu hebben, luisterde eerst naar mij en ging me toen onderzoeken. Ik vond het een vervelend onderzoek.' Nog steeds luisterde Stefan en nog steeds kon ik niets van zijn gezicht aflezen. 'Zijn conclusie was dat er een scheurtje zat in het sterrenvlies.' 'Nooit van gehoord.' 'Ik toen ook nog nooit. Hij legde me uit dat het soms voorkomt. Dat er lang niet altijd een oorzaak voor is en ook dat het soms kon gaan bloeden.' 'Oké. Deed het dat ook?' 'Toen nog niet. Maar later wel. Meestal heb ik elke dag ontlasting.' 'Poep je elke dag een keer.' 'Ja, lolbroek! Maar als ik soms een dag oversla is het harder en dan gebeurt het wel eens dat het scheurtje open gaat en gaat bloeden.' 'Maar dat is niet ... euh ... kwalijk?' 'Nee. Het gaat ook vanzelf weer dicht. Het schijnt heel oppervlakkig te zijn dat scheurtje. Er komen ook geen stromen bloed of zo.' Het was eruit, ik had het verteld. 'En daar maak jij je zo druk over?' 'Nou ja ... ' 'Je bent maf, Marc! Waarom zou dat iets uitmaken! Waarom?' 'Nou ja ... het kan zijn dat ... dat het moeilijk voor mij wordt als jij ... ' 'Als ik je wil neuken? Gebruik nou toch eens gewone, Nederlandse woorden, man! Wil je dat zeggen?' 'Ja. Ik weet niet of dat kan.' 'Het zou kunnen. Maar als het jou problemen oplevert is het misschien beter om het niet te doen.' 'Kijk! Dat bedoel ik nou!' 'Wat?' Dat zijn verbazing oprecht was, bleek duidelijk aan de uitdrukking op zijn gezicht. Hij snapte nog steeds niet waar ik naar toe wilde. 'Echt, Marc, ik snap het probleem niet!' 'Maar het zou kunnen betekenen dat jij me nooit kunt neuken als je dat wil en ... nou ja ... als ... als dat een probleem voor jou is ... dan kunnen we misschien beter niet iets beginnen jij en ik.' 'Je bent een enorme ezel, Marc! I... ' 'Dank je!' 'Houd je mond en luister naar me! Ik ben serieus! Blijf jij dat ook! Ik hou van jou! Het maakt me geen klap uit dat ik jou nooit zal kunnen neuken!' 'Maar is seks niet belangrijk dan?' 'Seks met jou is vast en zeker heel erg lekker, geil, leuk, opwindend en noem maar op, maar ... voor mij is het niet het belangrijkste! Oh ja, natuurlijk was ik vanmorgen heel snel keihard toen ik jou tegen me aan voelde liggen, maar ... dat zijn de hormonen. En natuurlijk wil ik seks met jou, maar ... het moet wel kunnen! Als er beperkingen zijn, dan neem ik die voor lief omdat ik van jou hou zoals je bent, Marc! Met een probleem! Met een probleem aan het sterrenvlies in je kontgat!' Ik kon niet anders dan gniffelen op dat moment, maar heel snel werd ik toch weer serieus. 'Meen je dat echt?' 'Ja! Heb jij trouwens gisteravond niet gezegd dat je niet wilde dat ik zou veranderen? Doe jij dat dan ook niet, Marc! Zelfs als ik je helemaal nooit zal kunnen neuken, blijf ik van je houden! Ben ik gewoon jouw bottom! Mmmmm ... heerlijk ... lekker lui de bottom spelen en het zware werk aan jou overlaten. Ik denk dat dat me wel ligt.' 'Zo doen we het echt niet! Ik wil het wel proberen!' 'Je bent gek!' 'Ja ... misschien wel, maar ik wil het gewoon proberen. Voor hetzelfde geld valt het allemaal mee en krijg ik er geen last van.' 'Oh. Nu snap ik het even helemaal niet meer! Je waarschuwt me ergens voor en vervolgens kom je erop terug?' 'Nee! Het kan zijn dat het niet goed gaat! Daar doel ik op. Als je me neukt en het gaat toch bloeden dan ... verdomme! Weet ik veel!' 'Oké. Misschien is het dan goed om het eerst eens te proberen en te kijken hoe het gaat. Maar ... lieve Marc ... ik wil dat je me één ding belooft.' 'En dat is?' 'Stop met het maken van verhalen in je hoofd! Ga geen dingen bedenken zoals dat ik van je af zou willen, omdat jij een probleempje hebt! Ik wil niet van je af! We hebben gisteravond nog maar net besloten om samen een relatie aan te gaan en ... dat wil ik dan ook eerst echt gaan doen. Ik haak niet bij voorbaat af. Je moet me vertrouwen! Me dingen toevertrouwen en dat met alles! Hou geen dingen voor me achter, alsjeblieft. Probeer dat boek van jou eens wat vaker voor mij te openen, want nogmaals ... ik kan geen gedachten lezen. Dat is mijn beperking.' 'Je bent lief, Stefan! Ik drukte een kus op zijn lippen, trok hem dichter tegen me aan en voelde hoe hij heel snel hard werd. Die van mij reageerde iets trager.' 'Sorry hoor,' brak hij de kus af, 'maar er was nog iets. Dat eerst nog en dan moet ik echt opstaan. Met hem ging ik terug naar dat skateboardongeval van mij. Hij wist van de operatie en de vervelende tijd erna. De pijn die ik af en toe had, maar meer niet. De pijn die ik voel is er in twee versies. De ene is een zeurend, aanhoudend rotgevoel. De andere is iets dat er scherp doorheen schiet en dan heel langzaam wegtrekt om vervolgens opnieuw te verschijnen en te verdwijnen en dat soms heel lang achter elkaar. Heel vaak was die pijn er ook niet, maar dan ineens zonder een aanleiding ook weer wel. 'Je hebt het toch laten onderzoeken?' merkte Stefan op. Oké, hij wist toch nog meer. 'Ja. De neuroloog wist het niet. Stuurde me door naar de pijnpoli. Daar hebben ze als laatste optie iets ingespoten in de ba... ' 'Rechtstreeks in je bal gespoten???' Als om zijn eigen ballen te beschermen sloeg hij zijn handen om zijn balzak. Ik schoot in de lach, maar ging daarna toch verder. 'Ja. Het aanprikken van het lieskanaal bij een eerder onderzoek was veel pijnlijker hoor!' 'Ik weet niet eens wat dat is. Leg uit!' En dus legde ik hem uit waar je lieskanaal zit en hoe dat in verbinding staat met je zak, want van hem mocht ik geen moeilijke woorden meer gebruiken toch? Ook nu luisterde hij weer heel erg goed. Af en toe stelde hij een vraag. 'Maar die mogelijkheid werkte dus niet?' 'Nee, werkte totaal niet. De neuroloog twijfelde enorm. Wist niet wat hij ermee moest. Wilde zeker weten of het echt aan de bal lag of dat er toch iets anders aan de hand was. Stelde voor om de bal zelf te verdoven en daarom ... daarom werd er wel rechtstreeks in de bal geprikt en dat een aantal keren.' 'Man! Dat moet toch pijnlijk zijn geweest!' 'Was het ook, maar het trok ook weer snel weg gelukkig.' Ik vertelde verder. Dit had wel gewerkt. De bal was een tijdje geheel verdoofd geweest. Ik voelde niets als ik hem betastte. Raar. En dus kwam de conclusie van de uroloog dat het waarschijnlijk toch aan de bal lag en dat een mogelijke oplossing was om de bal te verwijderen. Alarmbellen hadden geklonken, bij mijn zus. Ik had geen enkele gedachte gehad. Zij stond op het punt dat een man niet voor niets twee ballen had. Maar aan de andere kant kon ze zich ook heel erg goed voorstellen dat die pijn heel vervelend was. Grace had om een second opinion gevraagd en daarvoor gingen we naar het AMC in Amsterdam. De professor die het dossieronderzoek deed en mij onderzocht was duidelijk: littekenpijn.' 'Pijn aan het litteken van die operatie aan je bal?' Ik knikte. En legde vervolgens uit: 'Littekenpijn ontstaat door een beschadiging aan een zenuwtak of als een zenuwtak in littekenweefsel in de knel zit.' 'Dat klinkt alsof je het opleest uit Wikipedia.' 'Het is een goede definitie.' 'Sorry, het was ook geen kritiek, maar ... de operatie noemen ze geslaagd en vervolgens blijf je met iets rondlopen dat waarschijnlijk nooit meer weg zal gaan? Want opnieuw opereren leidt alleen maar tot de mogelijkheid dat er opnieuw pijn zal kunnen ontstaan, want dan maak je weer een litteken!' Zijn conclusie was helemaal juist. Niets aan te doen. 'Een strakke onderbroek dragen was iets wat de professor voorstelde.' 'Maar dat deed je al meteen vanaf die operatie!' 'Ja. Vandaar dat ik ook nooit bloot slaap. Eventjes soms, maar dan trek ik hem weer aan.' 'Moet ik op letten dus.' 'Nee. Is mijn verantwoordelijkheid.' 'Gezamenlijk pakkie-an.' Het was lief van hem. 'Verder kon de prof niets doen. De bal verwijderen raadde hij absoluut af. Ik was nog veel te jong om hormonen te slikken voor de rest van mijn leven, want dat zou het gevolg zijn.' 'Maa... ' Ik legde mijn vinger weer tegen zijn lippen. 'Bijna klaar, Stefan. Ik moet ermee leren leven. En als het te erg wordt gebruik ik pijnstillers.' 'En helpen die?' 'Eerst niet. Nu heb ik wel iets dat werkt.' 'Wat is het?' Ik stond op van het bed, liep naar het tafeltje toe en haalde het doosje uit mijn toilettas. Ik gaf het aan hem.' 'Dit ken ik. Tenminste de naam.' Zijn opa bleek het ook te gebruiken. 'Maar dat is wel zwaar spul, toch?' 'De dosering is laag. Als ik het gebruik, werkt het meestal aardig snel. En daar ben ik blij om. Maar als ik het een paar dagen achter elkaar moet gebruiken, krijg ik wel last van bijwerkingen. Dat wordt ik slomer.' 'Dat is niet erg. Je bent altijd druk.' 'Echt niet!' 'Echt wel!' Ik was blij met deze onderbreking die een eind maakte aan het gesprek dat ik nodeloos serieus had gemaakt. Ik wist nu dat ik moest leren praten. Ook met Stefan. Dat ik open moest zijn naar hem toe. En dat alles liet hij me nog eens weten. 'Ik ben blij dat je gepraat hebt, Marc. Met mij gepraat hebt. Ik hou van je, maar ik wil wel heel graag dat je blijft praten met me als er iets is. Ik weet dat Andre, Grace en mijn moeder je vertrouwenspersonen zijn, maar vind eigenlijk dat je ook mij in vertrouwen moet leren nemen. Zeker nu we een relatie hebben met elkaar. We horen bij elkaar, Marc, jij en ik. E... ' 'Je hebt gelijk. Ik zal het proberen en geef me gerust op m'n donder als ik het eens vergeet.' 'Mmmm ... wel een beetje kinky!' 'Rotjoch!' Ik trok hem naar me toe en kreeg hem al verrassend snel onder. Raar op zich, want Stef is sterker dan ik ben. Breder in de heupen, schouders en massief. En ineens wist ik hoe het kwam: hij wilde maar wat graag onder liggen. 'Ik moet douchen,' zo brak hij onze stoeipartij toch heel snel af. 'Moet m'n vader gaan helpen. Zullen we samen douchen?' We hadden ontzettend vaak samen gedoucht. Zou het anders zijn nu we een relatie hadden? De opwinding bij ons beiden was er in elk geval wel, toen we onder het stromende water stonden. Vanwege de haast van Stef deden we echter niets. En dat was goed. Ik had geen zin in een vluggertje. Als we seks zouden hebben, moesten we volop de tijd hebben voor elkaar. Tot de volgende keer! Reacties zijn van harte welkom op de site waar dit verhaal legaal geplaatst is, maar ook via mijn e-mailadres: lucky_eye2@yahoo.co.uk ©Lucky Eye, oktober 2020 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.

EEN FLUISTEREND HART - HOOFDSTUK 9 (mm:overige, 3155 words) [9/33] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Nov 14 2020	Kijkers/Lezers: 1546/1295 [84%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Vervolg...

Dit is deel 9 van totaal 33 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel