ErotischeVerhalen.com: Graflust door Theo Van Quint

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal Onder mijn blikken zette ze haar hoed met voile af. Ze had katgroene ogen en rode haren, die ze in een knot had opgebonden en nu losmaakte en losschudde over de schouders. Mijn adem stokte van anticipatie toen ze haar armen naar achter bracht. Het geluid van de rits bezorgde me een erectie. Ze trok haar jurk over de schouders naar omlaag tot hij in een vormeloos hoopje op haar hooggehakte voeten lag. Eronder droeg ze niets, zag ik tot mijn ontsteltenis, behalve dan naadkousen, en rode jarretels en jarretelgordel, die mijn ogen naar de ongeschoren driehoek tussen haar dijen aanzogen, en naar de belofte van de vage gleuf die zich daar aftekende. Haar lichaam was het tegendeel van gierig. Ze had brede heupen en zware borsten. Het was een lichaam dat een verhaal te vertellen had, een lichaam dat geen onbeschreven blad meer was, een lichaam dat geleefd had, een lichaam dat bemind en getreurd had, een lichaam dat gebaard had, het lichaam van een rijpe vrouw. Haar huidskleur was lijkbleek, als bereidde ze zich reeds voor op de dood, met tal van kleine sproetjes alsof er bloed tegen haar was aangespat. ‘Kleed je uit', zei ze. Ik deed wat ze vroeg. Haar ogen namen het volledig plaatje in zich op voor ze zich focusten in mijn stijve geslacht, dat zich opgericht had tegen mijn buikwand en vol leven was. ‘Ik ben bang voor de dood,', zei ze 'Verschrikkelijk bang.' ‘Ik ook. Meer dan ik durf zeggen.' ‘Ga op de grafsteen liggen.' Ik strekte me op mijn rug uit op het kille marmer. Ik huiverde alsof er iemand over mijn graf wandelde. Was het de koude die deze rilling door me heen joeg, de angst voor de dood of het verlangen? Schrijlings ging ze over me heen zitten, haar bovenbenen aan weerszijden van de warmte van mijn dijen, de blote knieën op de koude steen. Zij huiverde net als ik tevoren. Omwille van de koude, de angst voor de dood, of eveneens het verlangen? Nog steeds huiverend tot in het kippenvel van haar tepelhoven liet ze zich over mijn geslacht zakken. Ditmaal was de siddering onmiskenbaar die van het lichamelijk genot. Haar kut was enorm strak. Mij leek het alsof haar borsten zich een tel eerder in beweging zetten dan haar bekken. Haar bovenlichaam onttrok de engelfiguur op het grafmonument achter haar net voldoende aan het zicht om mij de illusie te geven dat zij het was die vleugels had. Met een luide kreun begon ze me te neuken, een kreun die de doden tot leven had kunnen wekken. Ik voelde de ogen van het lijk in de grafkuil onder me in mijn rug priemen, vol van afgunst dat ik deed wat hij in de eeuwigheid die hij voor zich had nooit meer zou kunnen. Luidkeels lachte ik mijn vreugde dat ik nog leefde terwijl hij dood was, dat ik deze naakte vrouw boven op me voelde, terwijl hij enkel het koude gewicht van de aarde boven op de kist voelde. Haar dansende borsten gaven aan dat ze de cadans wilden versnellen. Terwijl ze het tempo opdreef, bracht ze een hand naar haar dijen en begon ze haar klit te prikkelen. Steeds ongeduldiger roffelden haar borsten tegen haar bovenlichaam, steeds harder kletsen haar billen tegen mijn dijen en joeg haar kut zich tegen mijn pik, steeds luider klonken haar kreten alsof ze de dood wilde verjagen. Ze plaatste haar handen op mijn borstkas, de vingers gespreid, de knoppels gekromd, de vierkante laknagels in mijn huid en tegen mijn tepels, boog voorover zodat haar borsten naar voren tuimelden, en ging me neuken door haar bekken achterwaarts tegen mijn pik in te stoten. Ik had haar bij de billen genomen, die ik uit elkaar trok, en streelde de uitstaande randen van haar kut met mijn vingers. Ik voelde mijn pik rakelings langs mijn vingertoppen schuren telkens ze over me schoof. Haar gezicht werd vervormd tot een masker van ondraagbaar lijden. Plots veerde haar bovenlichaam op. Ze gooide haar hoofd in haar nek en kwam klaar. Haar orgastische kreun klonk als een doodsreutel. Diep vanuit mijn ballen spoot ik mij leeg in de slagader van haar kut. Toen ze van me afkwam streelde een penseelstreepje zaad wit langs de binnenkant van haar dijen. Ze zette de hoed terug op en wandelde weg. Naakt. De witte vlak van haar lichaam vervaagde langzaam tot het enige wit dat van de grafzerken en de maan was. *** Op de volgende begrafenis die ik bijwoonde, zag ik haar tot mijn verbazing ook in de mis. Ze droeg nog steeds dezelfde hoed, maar een andere jurk, die nog een stuk hoger boven de knie eindigde en de besproete schouders bloot liet. In het zog van haar roesverwekkend parfum - Loulou van Cacharel - volgde ik haar toen de rouwstoet de kerk verliet, de lijkkist voorop. Terwijl men de kist aan treurende touwen liet zakken in het open gat van het graf, kwam ik naast haar staan. ‘Nog een kennis van je?' vroeg ik. Ze schonk me een geheimzinnige glimlach en wendde haar gezicht toen naar de knappe vijftiger naast haar. ‘U ken ik niet', hoorde ik haar fluisterend zeggen. ‘Bent u familie of een kennis?' ‘Het laatste. Het is de zus van een vriend. En u? Ik heb u nog nooit gezien.' ‘Ik ben geen familie.' ‘Vriend of kennis dan?' ‘Al evenmin. Ik kom omdat ik bang ben voor de dood.' ‘Dan zou ik verwachten dat u begrafenissen angstvallig zou vermijden.' ‘Integendeel. Nergens elders trek je zoveel mensen die ook bang zijn voor de dood, en die net als ik de behoefte hebben om die angst te verdrijven.' ‘Hoe dan? Ik weet niet zeker of ik begrijp waar u naartoe wil.' ‘De aanwezigheid van de dood geeft mij een onweerstaanbaar verlangen om te neuken.' Zij had het hardop gezegd. Er viel een doodse stilte op het kerkhof.

Graflust (vm:een-op-een, 1697 words)
Auteur: Theo Van Quint	Toegevoegd: Dec 14 2015	Kijkers/Lezers: 4379/3074 [70%]	Waardering (verhaal): 8.00 (2 stemmen)
De dood geeft me zin om te neuken