Klik hier voor het ErotischeVerhalen.com hoofd menu

hoofd menu   |   bisexual categorieën   |   auteurs   |   top verhalen   |   nieuwe verhalen   |   zoek   |   links   |   instellingen   |   opties voor auteurs
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier!


Zonsondergang deel 4 (bi:eerste keer, 4051 words) [4/9] Toon alle delen
Auteur: Toegevoegd: Sep 22 2009 Kijkers/Lezers: 6006/4436 [74%] Waardering (deel): 8.00 (1 stem)
Peter vraagt zich af ...ben ik homo of niet. De meisjes brengen wat duidelijkheid.



Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal

in de omgeving die ik zojuist heb verteld, trouwens de meisjes die je 
gisteren hebt ontmoet ook. 

Nu ik alleen ben meestal komen zij zomers voordat zij naar hun werk of
school gaan even zwemmen. Natuurlijk zwemmen zij bloot, zij niets 
anders gewend. Soms helpen zij ook wel met kleine klusjes in de tuin. 
Nee, Peter het is niet wat jij denkt en het is ook niet een 
vrijgevochten zooitje als je dat misschien mocht denken." Hij lachte 
schielijk. 

"Ik vind het fijn wanneer de jongens er zijn het houdt mij jong, zal ik
maar zeggen. En dat gefriemel mogen zij van mij ook. Het is een 
verliefd stel dus hoort erbij. 

"Trouwens over stoeien gesproken, vannacht hebben wij heerlijk gespeeld
met elkaar, toch?" 

Ik laat een paar seconden verlopen alvorens te antwoorden. 

"Josep, ik vond het heerlijk en ik heb intens genoten als nooit te
voren." Dat is in feite de gehele waarheid nog nooit heeft iemand mij 
zo heerlijk en tergend naar een hoogtepunt gebracht. Ook mijn ex niet. 
Volledig passief heb ik het ondergaan het was een verwenning zonder 
weerga. 

Ik zal dit nooit vergeten, en als dit de mannenliefde is, dan ga ik
daarvoor, bedenk ik bij mijzelf. 

"Weet je," begint Josep. "Nee."" "Weet je wat ik nu zo leuk vindt" hij
wacht even.....  "is dat ik jou heb mogen scheren en dat ik die pocher 
smoelensmid, jou van hem heb afgepakt," hij lacht zo hard dat de auto 
begint te schudden. 

"Ik had de situatie gelijk door toen jullie daar zo schijnheilig met een
handdoek om op de boot stonden." "Ik dacht gelijk, wat een stuk, die 
past bij de club," hij schatert opnieuw. "Nu zit je naast mij, na een 
fijne verwenpartij," hij legt zijn hand op mijn dijbeen. Een kleine 
rilling van genot trekt door mijn lichaam. 

Het stoplicht springt op rood, hij vervolgt zijn dialoog. "Je moet hem
niets vertellen hoor over vannacht, dat gaat hem niet aan, je zou hem 
alleen maar stinkend jaloers maken en vertel het ook maar niet aan 
Philip." 

"Nee, dat was ik zeker niet van plan." 

"Wij kennen elkaar al jaren, wij hebben elkaar op de set leren kennen.
"Hij heeft de zelfde problemen als ik, maar wel in mindere mate. Na 
mijn scheiding kregen wij een soort relatie, het geeft immers een band. 
Wij proberen alles zo goed mogelijk binnenshuis te houden, daarom houd 
ik ook het huis aan en heb ik een boot. Overbodig om je te om discretie 
te vragen, toch?" 

Spreekt van zelf, Josep. Ik wil hem vragen over het probleem maar bedenk
dat ik daar vroeg of later wel achter kom. Zeker als ik de trip naar 
Mallorca aanneem. 

Wij zijn op de boulevard aangekomen, hij parkeert op de zelfde plek.
"Kom, wil je nog een koffie" Even later zit ik op zijn terras. Goeden 
morgen Peter die met een Cortado komt aanlopen. "Dank je Paco." 
Onwillekeurig neem ik de jongen op, hij straalt een niet te benoemen 
gevoel uit, hij glimlacht innemend, maar er is meer dan dat. "Graag 
gedaan hoor," zegt hij en lacht, op zijn wangen vormen zich kuiltjes. 

Er zijn nog maar weinig mensen op straat. In gedachten laat ik de film
nog eens passeren. De heerlijkheden hebben de boventoon en passeren één 
voor één tot in detail. Het schouwspel van de mannen op de rots, het 
spelen van de jongens, mijn eerste mannen contact met José, de 
stoeipartij in de voorkooi en daarna de video. Het zoeken naar 
lichamelijk contact met een jongen, toen het ongeremd strelen van 
Esteban en daarna de heerlijke verwenning van Josep. Kortom een serie 
van gebeurtenissen en een reeks van onwaarschijnlijk heden. 

Ik ben beland in een onmiskenbare mannen scène. Ik verbaas mij over het
feit dat ik alles zo makkelijk heb kunnen laten passeren. Ik heb 
nauwelijks weerstand geboden. Ben ik nu homo? Is het een zoektocht naar 
avontuur? De film van Onderons heb ik ongewoon boeiend gevonden, iets 
wat ik eerder voor onmogelijk had gehouden de film heeft mij opgewonden 
en aangezet tot meer. Natuurlijk heb ik in mijn jeugd tijdens het 
kamperen gefriemeld met jongens maar zag dat als een onschuldig 
experiment en avontuur. 

Ik leid een bikkel hard hetero leven, voor dit soort grappen is geen
plaats. Wel sta ik bekend als typisch een "Men"s Men" wat  betekent dat 
mijn voorkeur uitgaat naar mannenvrienden en gezelschap maar niet dat 
ik seksueel aangetrokken wordt door het eigen geslacht. Althans dat is 
de vertaling. De gebeurtenissen hebben mij verward. Mijn koffie is 
inmiddels koud. 

"Goeden morgen Peter", ik kijk op. "Ik ben laat," zegt José. Hij gaat
zitten en zegt, "eerst een koffie." Dori en Anna gaan mee vandaag 
misschien is het beter dat jij ook meegaat met ons dan hoef je niet 
alleen te varen." 

Ik denk snel na, "Ja waarom niet." 

"Wat heb jij gisteren verder gedaan?" vraagt hij er direct over heen. Ik
vertel hem dat de eigenaar was gekomen en dat wij hier op het terras 
wat hebben gegeten. Over de rest houd ik mijn mond. Hij roept Paco, 
zodra die in het zicht is en bestelt hij ook een ijskoffie. 

"Weet je Peter, dit restaurant is van Josep, wist jij dat?" "Ja, daar
kwam ik gister toevallig achter," antwoord ik op neutrale toon en wil 
er verder niet op in gaan. "Die Josep is een slimme rakker," zegt hij 
terwijl hij onderzoekend aan kijkt. "Oh." Zou hij wat door hebben, 
vraag ik mij af. 

Wij babbelden wat over het weer en algemene zaken. "Zullen wij dan maar
gaan?" "OK" zeg ik, en leg wat munten op de op de tafel. Josep is 
nergens te zien, hij is waarschijnlijk in de keuken. "Ik haal wat 
spullen van de boot en zie je straks." Schone kleding heb ik niet nodig 
die zijn immers gisteren nauwelijks gedragen. Aan boord is alles prima 
in orde, ik pak een zwembroek een shirt en een handdoek. Ook twee 
flessen wijn en wandel over de steigers naar de Menorquina. 

De motoren ronken al de tweeling staan in bikini op het achterdek. Zij
begroeten mij met een kus, leuk dat jij met ons meegaat Peter." "De 
trossen kunnen los," roept José Een klein kwartier later zijn wij 
buiten op zee. Evenals gisteren is er geen wind en de zee zonder 
rimpels. De meisjes zitten op de voorplecht zij hebben hun topje 
uitgedaan, prachtige stevige jeugdige borsten en lijfjes om te bekoren. 


Wij varen de zelfde route als die ik gisterochtend had gevaren. Als wij
langs het mannenstrand komen meiden naar de kajuit en vechten om de 
kijker. Anna is de snelste, ik zie er één, roept zij giechelend uit. 
Laat zien, vraagt Dori. "Wow...... wat een ding." "Nog één, en toen, 
nee dat is niks" het giechelen, houdt niet op. "Wil jij niet kijken 
Peter, misschien is er wat voor jou bij," zij klappen van de lach. "Nee 
hoor, ik kijk liever naar jullie," zeg ik snel. 

Zouden zij alles weten of hebben ze een vermoeden of is het gewoon
plagerij. "Nee kijk dan toch," Dori drukt de kijker in mijn handen. "Ik 
zie niets bijzonders," meld ik en laat de kijker glijden over het 
strandje naar rechts. Op de podiumrots van het schouwspel van gisteren 
zit alleen een meeuw. 

"Heb jij die daar, niet gezien dan?" Zij wijst een beetje onduidelijk
richting strand. Ze komt dicht tegen mij aanstaan, ik voel haar warme 
lichaam. Ik stel de kijker bij en zoom in op de staande man. Ik krijg 
een rilling en vermeen Philip te herkennen. Nee, dat kan niet waar 
zijn, die is immers naar zijn architect. Ik kijk opnieuw en draai de 
glazen op maximale scherpte. Ja ,nee....., nee, toch niet, het is niet 
echt goed te zien. Ik heb hem nog nooit bloot gezien dus daaraan kan ik 
hem niet herkennen bovendien op deze afstand lijken zij allemaal op 
elkaar. Wel raar, dat ik aan hem moet denken, bedenk ik. 

Het mannengedoe spookt maar door mijn hoofd. Een calvinistisch stemmetje
vertelt dat het niet mag. Peter, je zit weer fout....., fout, fout,fout 
knettert door mijn kop. Je bent al veel te ver gegaan gisteren. 
Allereerst met José en daarna......... ik wil er niet aan denken, maar 
toch bekruipt mij een eigenaardige gevoel. 

Langzaam tuffen wij verder, net zoals ik gisteren heb gedaan. Even later
valt het anker, bijna op de zelfde plaats als die van gisteren. Anna 
gooit een bal in het water en glijdt uit haar slipje. Dori volgt, een 
seconde later liggen zij in het water. "Peter, kom!" José rommelt wat 
in de kuip en zegt, ga jij ook maar, ik spring je zo achterna. Het valt 
mij opnieuw op dat hij voor zijn leeftijd een goed figuur heeft, hij 
mag er zijn. Nu heb ik een dilemma, ik wil niet mijn zwembroek uit 
doen. José zou dan direct mijn kaalheid zien, ik voel dat als verraad. 

"Kom, broek uit en te water, ik volg je zo," roept herhalend en bijna
streng. In een roes schiet ik uit de broek, ik heb mijn rug naar hem 
toegekeerd. Met een grote stap, stap ik over de reling en duik in zee. 
Ik bedenk dat hij tijdens het zwemmen alvast kan wennen aan mijn nieuwe 
verschijning. We plonsen, zwemmen en spelen met de bal. De schipper 
staat in naturisten uniform naar ons te kijken, nu moet hij het hebben 
gezien. Even later duikt hij ook te water. Dat kale, zie je direct in 
dit heldere water. 

"Wie het eerste bij het strand is?", roept Dori. Vier minuten later
hebben de meiden gewonnen. José is achter gebleven bij de bal. 

"Hé Peter wat mooi." roepen zij gelijkertijd." Laat ons eens even
voelen" ze giechelen. 

Beiden stappen op mij af, Anna is de eerste. "Oh wat lekker glad," ik
voel vier handen die glijden over mijn onderbuik. Nooit en kaal pikkie 
gezien? "Ja hoor, haha maar deze is wel erg lekker," ze giechelden zich 
kapot. Zij laten mij los en gaan liggen in het midden van het kleine 
stukje strand. "Peter kom er maar tussenin," ik plof meteen neer. Het 
was stil, zelfs de zee is niet te horen. Wij spreken niet, de zon 
droogt onze lijven. 

Dori laat uit haar hand een straaltje zand op mijn borst lopen. "Doe je
ogen dicht en zeg mij wat voor letters ik schrijf." Ik voel het 
straaltje bewegen, ik probeer mij te concentreren het is moeilijker dan 
ik dacht. Het lijkt op de letter "Y", maar zeker ben ik niet. De "Y", 
zeg ik triomfantelijk. "Heel goed, nu de volgende" Het is een rondje, 
dat voel ik goed. De "O" en meldt mijn vaststelling van het fonetisch 
karakter. Ik voel een hand met zand mijn lid omklemmen......het ding 
krijgt een korrelige streel. "Als beloning krijg je één aai, voor 
iedere goed geraden letter," giechelt zij. In een split second bedenk 
ik, dat ik het hele alfabet wel wil volgen. Daarna voel ik de letter 
"U" over mijn borst uitrollen. Tussen de letters door, veegt zij mijn 
borst schoon. Wat een heerlijk spelletje, snel bedenk ik een lang 
woord, een woord wat voor mij heel leuk kan zijn. Ik zeg, schrijf maar 
eens: luciferdoosjesetikettenplakster, ik gier van de pret. Beiden 
moeten lachen, spontaan schuiven zij mij met hun handen, onder het 
zand. 

"Voor straf gaan wij jou begraven," even later lig ik geheel onder een
laken van zand, mijn hoofd steekt er net boven uit.. "Zo, zo blijf je 
liggen anders gaat het schuren." Zij hebben een hoop lol. "Vertel eens 
Peter, heb jij dat scheren zelf gedaan?" vraagt Anna op een zeurderige 
toon. "Ja natuurlijk, waarom niet, is dat zo raar?" Het is toch zo 
gewoon in jullie kringen daarom dacht ik, "dat doe ik ook". "Dat wel, 
maar ik dacht dat José het voor jou zou doen, dat heeft hij aan mij 
verteld." Haha, vertelen jullie alles aan elkaar? "Veel wel hoor, hij 
mag jou wel, haha, hij valt ook op mannen, weet je." Ik voel mij 
behoorlijk ongemakkelijk worden,  vooral het "ook" valt mij op. 

Oh, zeg ik, nou en! Jullie vallen toch op meisjes? Zij negeren mijn
vraag. Dori vraagt gluiperig, "en jij?" Nu wil ik direct opstaan maar 
bij mijn eerste beweging hoor ik gebiedend. "Blijf liggen." "Ja, ja," 
maar geef geen antwoord op de vraag. Nu voel ik een vinger door het 
zand heen prikken, precies halverwege mijn slappe pik. "Peter voor ons 
hoef jij je niet te schamen hoor wij zijn wel wat gewend" De vinger 
beweegt iets naar onder en volgt de kromming van mijn lid. "Bovendien 
was jij gisteren samen met twee naakte knapen op jouw boot, dat geeft 
te denken." "Oh hoezo?" "Nou, Alano is onze broer, en die kennen wij 
door en door. Wij hebben geen geheimen, weet je." 

Nu ik al dacht de puzzelstukjes bij elkaar te hebben, valt er weer een
gat. De vinger glijdt terug naar boven, een gootje makend in het zand. 
Mijn pik komt bloot. Ik kan mij nog bedwingen, het geeft een opwindend 
gevoel. "Hij vertelde ons, dat jullie zo leuk hebben gevaren en dat 
Esteban heeft mogen sturen," nu lacht zij luidt. De vinger glijdt 
langzaam terug, zandkorreltje voor korreltje wordt weggepikt. "Gek 
hoor, normaal liggen broers en zussen elkaar niet zo best, zeker niet 
op jullie leeftijd," zeg ik neutraal. De vinger veegt mijn piemel nu 
helemaal bloot. Anna ligt op haar zij naast mij, zij volgt de 
bewegingen van de vinger ook. Wat ben jij eigenlijk aan het doen, vraag 
ik, om maar wat te zeggen. "Haha, ik plaag je lekker, net zolang totdat 
hij groot wordt." "Maar dat wil niet erg lukken, komt dat 
omdat........," ik val haar in de reden. Nee, vind je het gek, ik lig 
hier ingemetseld in het zand terwijl jullie allerlei rare vragen 
stellen. De hand van Anna ging zich er ook mee bemoeien, haar slanke 
vingers vegen mijn ballen bloot. "Voel je dat?" Ja natuurlijk, grom ik 
"Stop vooral niet," ik speel jullie spelletje wel mee. Ik voel de 
spanning opkomen, het kan niet lang duren voordat het zandkasteel een 
vlaggenmast zal hebben. De vingers glijden en spelen met hun speeltje, 
ik geniet. De spanning is ondragelijk, mijn pik richt zich op. "Haha 
het gaat dus wel, mijn Petertje," zegt Dori, het ziet er mooi uit. Het 
moet een raar gezicht zijn zo"n penis in een berg zand. Hoe dan ook, 
het is een aparte gewaarwording dat zandmannetje spelen. 

Ineens stopt het vingerwerk. Dori plant haar knieën naast mijn
ondergegraven schouders, haar kutje bijna op mijn mond. "Liggen 
blijven, heb ik toch gezegd" Wij gaan je straffen voor wat jij met mijn 
broertje hebt gedaan. Ze drukte haar perzik lippen naar voren en smoort 
geheel mijn mond, haar botje schuurt over mijn neusbeen en mijn neus 
over haar knobbel. Mijn mond staat wijd open, mijn tong rolt in haar 
grotje, op zoek naar haar spotje maar dat haalt hij niet. Mijn pik 
danst van opwinding. Anna houdt het in bedwang. Wat een heerlijk 
moment, ik zuig lucht tussen mijn lippen en proef haar roze lippen. 
Mijn tong priemt en speelt onverminderd door. Zij beweegt en bepaalt 
het ritme, afwisselend verandert zij de druk. Mijn mond is drijfnat van 
haar heerlijk vocht. Ik snak naar adem.... De ritmische bewegingen 
maken mijn mond wijd open, zij happen en likken, ik denk........, ik 
stik. Ik moet denken aan de kus van Josep, heel even maar, maar toch. 

Anna is aan het zuigen, haar handen klemmen om mijn ballen. Ik ben in de
zevende hemel belandt. Ik wordt gepijpt, zo lekker en zacht mijn 
gedachten dwalen naar die van vannacht. Een straal heerlijk vocht 
spoelt in mijn mond,  een hand rukt mij af. Dori valt uitgeput voorover 
haar poes op mijn gezicht. Ik worstel mij vrij en ga zitten en ik blaas 
een lange zucht. Zij omhelst mij en zegt, "Je bent een heerlijke lieve 
schat." "Dat zijn jullie alle twee," ik buig voorover en kus Anna vol 
op haar mond. Mijn buik zit vol met klonten zand. 

"Zwem jij maar alvast terug wij blijven nog even." OK, ik laat de
tweeling achter. Op het zwembordes spoel ik mij af.  Josep staat in de 
kombuis en roept vragend, "Pilsje voor de lover?" Daar ben ik wel aan 
toe, hij reikt mij een blikje aan en zegt, "Je ziet er mooi uit, Peter, 
toch zelf gedaan?" Ik negeer zijn vraag en zeg, "Mooi strandje is dat 
toch." 

"Dek alvast maar de tafel, de Paella is zo klaar en roep ook je
vriendinnen" Een kwartier later zitten wij te eten de setting is gelijk 
aan die van gisteren, de meiden tegenover, Josep links van mij. Dori 
veranderd  het gespreksonderwerp en vraagt, "in Amsterdam is iedereen 
toch homo? Ik lach, doe niet zo raar. Niet meer of minder dan hier 
hoor, alleen is het misschien meer bespreekbaar in Nederland. "Wat vind 
jij er eigenlijk van, Peter?" "Ik stoor mij er niet aan, alleen dat 
nichterig gedoe vind ik niks. Maar veel weet ik er niet van, ik verkeer 
niet in die kringen." Een veelzeggend, "Oh"  komt van over de tafel. 
"Maar jij vind het toch wel leuk, dat spelen met mijn broertje?" "Ho, 
ho er is niets gebeurd hoor." "Bovendien heb je mij toch gestraft 
zojuist , dus zeur niet zo," zeg ik geïrriteerd maar vervolg snel, "Het 
was een heerlijke bestraffing en daar laten wij het bij," ik lach luid. 


"Maar nu je toch zo lekker intiem zit te zeuren, hoe zit het met jullie,
jullie zijn toch lesbo? "Ik heb daar nog geen antwoord op gekregen," 
gooi ik in de groep. Ik verwacht eigenlijk een pissige opmerking terug 
maar zonder enige schroom antwoordden beiden op de toon van een 
refrein, "Ja ook." 

Josep komt tussenbeide, "Iemand nog wat eten, anders ruim ik af," vraagt
hij opzettelijk, hij merkt dat de toon wat moeilijk wordt. 

Ik help je wel, even later zitten wij aan de koffie, Josep tovert een
fles Cuarenta y Tres op tafel, een likeurtje? "Kijk Peter," vervolt 
Josep zijn gesprek. "Je zult ons wel een raar stel vinden, maar je zal 
ook hebben ervaren dat wij nogal vrij omgaan met seks. Wij zijn geen 
stel en hebben geen relatie en zijn ook niet heftig verliefd. Dat 
laatste proberen wij juist te verkomen. Wij dulden geen jaloersheid, 
nee wij willen elkaar plezieren en daarmee natuurlijk onszelf. Dat 
hebben wij als gemene deler, zowel jong en oud." 

"De ouders van de meisjes en jongens zijn ook naturisten zonder een of
andere ingewikkelde overtuiging aan te hangen, nee.... gewoon omdat zij 
bloot zijn fijn vinden. Toevallig hebben wij elkaar ontmoet in mijn 
praktijk. Het klikte op de één of andere manier en nu varen wij 
dikwijls samen. Taboes hebben wij nauwelijks, laten we zeggen  dat wij 
"Open minded" zijn, maar wij doen niet aan excessen." 

Waar heb ik dat eerder gehoord het is alsof ik José hoor praten. 

Hij vervolgt, "Maar Peter, jij bent er ook niet vies van," hij lacht.
"Toch Peter?" De meisjes hebben alle volzinnen aangehoord maar niets 
gezegd. Al die ongeremdheid is helemaal nieuw voor mij, maar ik vind 
het heerlijk, dat heb ik inmiddels wel gemerkt. 

"Nee hoor, ik lust er wel pap van," om maar een flauwe populaire
opmerking te plaatsen. Ineens wordt het gesprek wat intiemer en 
pikanter, wij spreken over onderwerpen en zaken waar een normaal mens 
alleen maar van droomt. Onder de tafel voel ik tenen friemelen in mijn 
kruis. Anna roept, "Ik neem nog een duik, daarna ga ik zonnen." Dori 
volgt met een plons. Wij zijn alleen......................... 

Einde deel 4 

Ik verbreek de stilte. Ik vind het en verhelderend gesprek en kan mij er
helemaal in plaatsen, sterker nog ik ben stinkend jaloers op jullie. 
"Dacht ik gelijk al," hij gniffelde wordt vervolgd. 





Dit is deel 4 van totaal 9 delen.
toon alle delen


Auteurs waarderen reacties!
Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal!
Peter heeft 1 verhalen op deze site.
Profiel voor Peter, incl. alle verhalen
Email: peterz@gmail.com
Geef je mening over dit deel:
(Je kan voor elk deel afzonderlijk stemmen)
 
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur
De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.

Stuur dit bericht:

Anoniem (geen afzender, auteur kan niet reageren!)
(Voer een email adres in als "chat email" in de instellingen, en het zal hier verschijnen)
met dit email adres als afzender:

verhalen in "eerste keer"   |   alle verhalen van "Peter"  



Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Bisexual Stories




(c) Copyright, 2001-2024 ErotischeVerhalen.com   email webmaster Art voor ondersteuning
Powered by StoryEngine v1.01