ErotischeVerhalen.com: Schoolkamp op het eiland deel 9 door IJsbrand [deel 9]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal het langste blijft staan. Doe je benen wijd Robbert dan neem ik je zo op de nek. Ik voelde Karels hoofd tussen mijn benen gaan en even later triomfeerde ik als een ruiter bovenop zijn schouders. Ik hield mijn benen onder zijn armen geklemd en mijn stijve leuter in zijn nek. Hij ging expres met zijn hoofd wat naar achter het geen een sensatie in mijn onderlijf te weeg bracht. En niet alleen bij mij. Toe Henk boven op Jans schouders gezeten naderbij kwam zag ik ook dat zijn pik dik was. En Henk knipoogde. Zit jij ook zo lekker? Onze paarden vinden het ook fijn en hij knikte naar de stijve leuters van onze paarden. Nu moesten we elkaar eraf zien te drukken. Jan en Karel deden hun uiterste best en Henk en ik natuurlijk ook. We waren ongeveer even sterk want het lukte ons geen van tweeën de ander er af te gooien. Plotseling greep Henk mij vast en kwam met lijn lippen dichter bij en gaf me een kus. Ik pakte hem ook beet en zo stonden wij te zoenen op de schouders van Karel en Jan. Die konden maar één ding doen. En zo stonden we gevieren te zoenen. Wij op het balkon en Jan en Karel in het water. En alsof ze het hadden afgesproken gingen beide mannen op de knieën en lieten ons los. Ik geloof dat heel veel dingen nu al duidelijk zijn. Ik pakte Henk bij de hand en liep het water uit. Gaan jullie mee? Lekker warm worden in de duinen. Karel pakte de hand van Jan die hem aankeek van: Moet dat nou? En zo liepen we met z'n vieren naar de duinpan. Dat het zo zou gaan had Karel zich niet voorgesteld. Hij had geprobeerd Robbert een beetje uit te dagen om te kijken hoe die daarop zou reageren, maar Robbert had gewoon de regie in handen genomen. Was dat nu vanuit het jongensspel of zat daar meer achter. Hij had zich dat natuurlijk laten welgevallen en dat heerlijke lijf verschillende keren betast en aangeraakt, net iets langer dat je met stoeien doet. En hij kon het niet laten even die heerlijke paal tegen hem aan te drukken. Maar toen was de grens van het toelaatbare wel bereikt en moest hij zich in houden niet af te zakken en dat heerlijk stuk jong vlees in de mond te nemen. Het paarden spel was natuurlijk een idee van Jan om Henk eens lekker te voelen. Nou die had er ook schik in want met een stijve leuter in zijn net had Jan het zo te zien best naar zijn zin. Ook Henk vond het heerlijk zo met die kerels te stoeien in het water. Hij zag de lichamelijkheid van de stoeipartij van Robbert en Karel wel. Het wond hem op maar het deed ook een gevoel bij hem ontwaren wat hij helemaal niet kende. Het maakte hem ook een beetje jaloers. Toen kwam hij op het idee van het paardenspel en sommeerde Jan hem op de rug te nemen om samen naar de andere twee toe te gaan. Jan ging met zijn hoofd tussen zijn benen. De eerste keer lukte het niet zo en Jan pakte hem vol in zijn stijve kruis. Per ongeluk? Hij moest er om lachen en bij de volgende poging ging het goed en zat hij met een dikke leuter bij Jan op de schouders, Die nek tegen zijn harde piemel aan maakte hem wel super geil, maar hij wilde naar Robbert naar zijn nieuw verworven vriend. Jan riep ze al en zo kwamen de hengsten met hun ruiters op elkaar af. Jan vond het heerlijk die knaap zo op zijn rug. Hij voelde de piemel in zijn nek, wat geil, zijn eigen was daardoor stijf maar dat deerde hem niet. Bij de eerste poging had hij expres even aan de enorme staaf van Henk gezeten, net alsof het per ongeluk was, maar hij moest gewoon even voelen. Wat een prachtige jonge staaf en nu voelde hij die duidelijk in zijn nek. Een paar keer heen en weer en hij zou zijn hoofd volspuiten, maar daar kwamen de andere twee aan. Karel genoot ook zichtbaar en Robbert had de grootste lol. Wat waren die jongens sterk en ongecompliceerd. Henk hield zich met de benen goed om zijn lijf geklemd en hij voelde de spieren van dat geweldige jonge lijf wat hem nog meer opwond. De koppels waren even sterk. Opeens kon hij geen kant meer op en stond hij oog in oog met Karel. De jongens hadden de armen om elkaar heengeslagen en kusten elkaar hartstochtelijk. Door het spel waren de lullen zachter geworden maar door die kus voelde Jan de verstijving weer. Hij keek Karel recht in de ogen. Dat was een moment en daar kwam de kus. De kus van twee minnaars. Maar verder niets. Karel knikte en wees naar boven en tegelijk lieten we ons zakken. De jongens tuimelden omlaag en een lachsalvo van Karel beëindigde dit vluchtige intieme moment. Robbert pakte Henks hand en zei: Gaan jullie mee? Lekker warm worden in de duinen. En zo liepen Jan en Karel achter de beide knapen aan. Wat een uitzicht wat een pracht figuren mooi, jong en toch al zo krachtig. Hij moest goed oppassen. Het bleven hun leerlingen. Waren ze al niet over de grens van het toelaatbare heen? Maar wat ze waarschijnlijk gehoord of gezien hebben moest op een of andere manier duidelijkheid verschaffen hoe de beide knapen over zijn verhouding met Jan lag. Ze hadden zich door de omstandigheden in een moeilijk pakket gemanoeuvreerd. Hadden ze maar niet zo geil op elkaar moeten zijn. Maar ja je kon de klok niet meer terug draaien en alleen maar zien te redden wat ervan te redden valt. En hij bleef erbij dat de beste remedie in zulke gevallen toch deelgenoot maken is. Maar hoe moet dit nu verder. Binnen een paar ogenblikken zouden we het weten. Jan was toch een beetje uit zijn doen. Dit alles kon allemaal wel leuk en geinig zijn maar wanneer de jongens geen zgn. deelgenoot wilden worden zaten hij en ook Karel wel in een heel moeilijke situatie, waar veel van af hing. Zijn baan en misschien ook wel zijn huwelijk hingen dan aan een zijden draadje. En terwijl ze hier zo naar de duinen liepen beklemde hem gevoel rond zijn hart behoorlijk. Deze beide pracht exemplaren van jeugd en vitaliteit hadden de macht, waarschijnlijk zonder dat ze dat zelf bewust waren. Maar zijn lot lag nu werkelijk in hun handen. Karel zal het gesprek wel leiden en hij moet toegeven die daar een kei in was. Afwachten, maar het hart bonsde in zijn keel en hij kreeg een droge mond van spanning nu het moment van de waarheid of duidelijkheid zo dicht bij kwam. Hij had de illusie al verloren dat de jongens niets gezien of gehoord hadden. Daarvoor hadden ze zich veel te veel als maatjes van een soort verbond gedragen. Want welke jongen van die leeftijd gaat met twee leraren nu naakt zwemmen en stoeien en kruipt met een stijve bij hem op zijn nek om paardje te rijden. Al deze gedachten maalden bij Jan door het hoofd toen ze de duinenrij beklommen. Dit is ons plekje zei ik Heerlijk in de duinpan. Kom Henk je moet me even insmeren anders ben ik straks verbrand en zo wil de nacht niet in. En ik wil je niet naast me hebben gloeien van de zonnebrand maar van de passie voor mij. En zo begon Henk mij geduldig in te smeren en Henk en Jan smeerden elkaar ook in. Nu to the point mannen. Karel keek ons aan met een heel serieuze uitdrukking op zijn gezicht. Nu was hij even Karel niet meer, maar de decaan. Een rol die hem gegoten was als een maatpak en dat in zijn blote kont. Ik grinnikte bij de vergelijking en nam toch een bepaalde spanning bij mij waar. Niets seksueels maar veel meer een spanning van vertrouwen, van verbondenheid, van kameraadschap. Een spanning die je moet ervaren en die niet in woorden is te vangen. Maar het had iets bovennatuurlijks iets van een enorme energieke kracht. Een spanning die maakte alsof wij gevieren de hele wereld aan konden. Ik ben nu even heel direct in mijn vragen en als ik daar antwoord op heb gaan we verder in gesprek, maar ik wel de lucht wel even zuiver tussen ons hebben. Het was een moment heel stil. De zee in de verte de meeuwen boven de duinen. Wij in een duinpan en de zon die ons verwarmde. IJsbrand

Schoolkamp op het eiland deel 9 (mm:eerste keer, 2247 words) [9/12] Toon alle delen
Auteur: IJsbrand	Toegevoegd: Jul 21 2009	Kijkers/Lezers: 5239/4130 [79%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Het begin van de confrontatie, maar eerst even afspoelen.

Dit is deel 9 van totaal 12 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel