Klik hier voor het ErotischeVerhalen.com hoofd menu

hoofd menu   |   bisexual categorieën   |   auteurs   |   top verhalen   |   nieuwe verhalen   |   zoek   |   links   |   instellingen   |   opties voor auteurs
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier!


Ruud(30) Laatste hoofdstuk (mm:romantisch, 3334 words) [30/30] Toon alle delen
Auteur: Toegevoegd: May 22 2009 Kijkers/Lezers: 4343/3250 [75%] Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Ruud's levensverhaal wordt verteld. In dit laatste hoofdstuk krijgt Ruud zelf een ongelukje en wordt door een verpleger zeer liefdevol opgevangen. Naar later blijkt is hij de tweelingbroer van zijn grote idool.



Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal

een glimlach om zijn mond. Ruud voelt aan de zijn zachte handen, dat 
Wout het niet onplezierig vindt om dit prachtig gebouwde lijf te 
onderzoeken. Ook een arts komt hem nog uitgebreid onderzoeken en nadat 
alle formulieren zijn ingevuld, wordt Ruud overgetild in een bed en 
doet Wout een deken over Ruud heen. Hij rijdt het bed naar de 
röntgen-afdeling, waarbij hij het bed trekt, zodat hij Ruud kan blijven 
aankijken. "Jeetje, wat een mooie jongen. Het evenbeeld van Laurens", 
mijmert Ruud terwijl hij Wout aankijkt. 

Tijdens het wachten op het maken van de röntgenfoto's praten ze
honderduit met elkaar over thuis, hobby's en de Ruud's werk. Ook 
Laurens komt ter sprake; hoe het met hem gaat en of hij nog op dezelfde 
school werkt. Na een tijdje wordt Ruud binnengeroepen en worden er 
foto's van zijn been, arm en ribben gemaakt. Een poosje later komt 
dezelfde arts het goede bericht brengen, dat er alleen twee ribben zijn 
gebroken, maar dat alles met goede maar langdurige rust zal genezen. Er 
moeten alleen nog een paar schaafwonden worden verbonden. Wel denkt 
hij, dat Ruud wel een lichte hersenschudding heeft opgelopen en dat men 
hem voor de zekerheid ter observatie voor een nacht wil in het 
ziekenhuis wil houden, temeer omdat Wout hem heeft verteld dat Ruud op 
zichzelf woont en dat zijn ouders op vakantie zijn. Wout rijdt hem 
terug naar de eerste hulp. Daar desinfecteert en verbindt de diverse 
wonden op het been en de elleboog. Weer ziet Ruud hem met een glans in 
zijn ogen naar de behoorlijke bult in zijn kleine slip kijken. Wout 
vraagt of hij Ruud's ouders moet bellen. "Dat is niet nodig. Ze zijn 
eergisteren voor drie weken op vakantie naar Curaçao gegaan en ik wil 
hen hiervoor niet terug te laten komen. Dat lijkt me nogal overdreven", 
antwoordt Ruud. "Dan zul je het vanavond met mij moeten doen. Ik heb 
altijd roulerende dienst en ben vanmiddag om vier uur begonnen. Vanaf 
zeven uur tot half elf vanavond werk ik op de afdeling waar je zo 
meteen naar toe zal worden gebracht. Ik zal je straks nog wel een paar 
keer opzoeken." 

Ruud wordt door een verpleegster opgehaald en naar de afdeling gereden.
Daar komt hij alleen op een kamer te liggen. Hij kan niet wachten tot 
het zeven uur is om Wout terug te zien. Hij kijkt wat naar de 
televisie, maar geen enkel programma kan hem boeien. Door de 
pijnstillers heeft hij gelukkig weinig pijn en het infuus is er op de 
eerste hulp al weer uitgehaald. De steelse blik in de ogen van Wout 
toen hij in zijn slipje op de brancard lag, blijft maar in zijn hoofd 
malen. Hoe dichter het tegen zeven uur loopt, hoe opgewondener hij 
wordt. Zijn lul heeft hij zelfs niet meer in bedwang. Hij kijkt naar de 
dekens en ziet hoe zijn paal zich daarin aftekent. Hij neemt echter 
niet de moeite om dat te verbergen. 

Tegen halfacht gaat de deur langzaam open en kijkt er een vrolijk
gezicht om de hoek. Wout komt binnen en vraagt hoe het met hem gaat. 
"Naar omstandigheden uitstekend en nu jij er bent", durft Ruud te 
zeggen, "gaat het nog beter." Wout gaat op de rand van het bed zitten 
en ziet Ruud's stijve lul door de dekens heen. "Hoe gaat het met je 
been?", vraagt hij. Ruud zegt, dat het verband niet lekker zit en 
vraagt of Wout daar even naar wil kijken. Dat is uiteraard niet tegen 
dovemansoren gezegd. Wout drukt op een knop bij de deur, waardoor er op 
de gang een rode lamp gaat branden. Daarmee wordt aangegeven, dat er 
niemand ongevraagd binnen mag komen. Met een sierlijke zwaai haalt Wout 
de dekens weg. Ruud ligt met zijn fraai gebouwde lichaam met gesloten 
ogen zeer schaars gekleed op het bed. "Met dat verband is niets aan de 
hand", zegt Wout. "Maar ik zie wel een plaats die nog geen behandeling 
heeft gehad." Met zijn zachte handen pakt hij Ruud's paal vast en 
vraagt of hij die plaats een massage mag geven. "Natuurlijk", zegt 
Ruud, die opnieuw zijn stoutste dromen waar ziet worden. 

Wout pakt een schaal met water en een washandje voor het geval er toch
iemand binnen mocht komen. Dan lijkt het net alsof hij de wonden aan 
het verzorgen is. Hij sluit de gordijnen rondom het bed en trekt daarna 
langzaam het Tanga-slipje uit. Van pure verbazing roept hij uit, dat 
hij nog nooit zoiets groots heeft gezien. Ruud wordt heel warm van 
binnen en geeft zich helemaal over aan de zacht strelende handen van 
Wout. Hij sluit zijn ogen om intens van de weldadigheid te kunnen 
genieten. Plotseling voelt hij de zachte lippen van Wout op zijn mond. 
Zijn niet-pijnlijke arm slaat hij om de nek van Wout. Diepe hartstocht 
welt in hem op en hij vergeet dat hij hier ligt omdat hij een ongeluk 
heeft gehad. Het beeld van Laurens staat hem echter nog steeds voor 
ogen. Wout gaat ondertussen met zijn gezicht naar beneden en tilt het 
T-shirt op. Daar krijgt hij met zijn mond een tepel te pakken. Ruud 
kreunt en zucht zo hard, dat Wout hem vraagt ietsje stiller te zijn. 
Dan kust hij verder naar beneden, tot hij aankomt bij Ruud's lul. Ruud 
is nu al in alle staten. Wie had dat vanmiddag kunnen denken! Langzaam 
glijdt ook Wout's hand verder naar beneden en pakt de keihard staande 
paal in zijn hand. Ruud voelt dat de zachte lippen zich om zijn lul 
sluiten en dat zijn lul steeds dieper in Wout's mond verdwijnt, totdat 
hij niet verder kan. "Wat is hij groot en lekker en wat ben jij mooi!", 
mompelt Wout. Hij pijpt totdat Ruud roept, dat hij het niet meer kan 
houden. "Spuit maar in mijn mond", zegt Wout. 

Met een gesmoorde kreet spuit Ruud zijn zaad tot achterin de keel van
Wout, die elke druppel blijft doorslikken. Zelf heeft Wout ook een paal 
in z'n broek die er zijn mag. Hij vraagt Ruud of hij er daaraan wil 
voelen. Natuurlijk wil hij dat. Wout trekt de broeksband van zijn 
verplegersbroek naar beneden. Hij draagt geen slipje en zijn lul 
springt verlangend te voorschijn. Wout laat het bed wat zakken en 
brengt zijn paal uitnodigend voor Ruud's mond. Ruud neemt de eikel in 
zijn mond en proeft het voorvocht, dat al rijkelijk uit Wout's lul 
vloeit. Als hij hem dieper in zijn mond wil nemen, hoort Ruud 
plotseling dat de deur opengaat. Wout blijft staan zoals hij staat, 
maar Ruud weet zich geen houding te geven. "Blijf maar rustig liggen", 
fluistert Wout, "want er mag er maar één ongevraagd in deze kamer 
komen." 

Ruud kijkt langs Wout als het gordijn opzij wordt gedaan en weet in
eerste instantie niet wat hij ziet. Met een grote bos bloemen en een 
plastic zak staat daar degene waar hij altijd van heeft gedroomd en die 
een grote grijns om zijn mond toont. "L..L..Laurens", komt er 
stotterend uit zijn mond. Met grote verbaasde ogen kijkt hij Laurens 
aan. 

Laurens grijnst in de richting van Laurens en doet zijn broek dicht. Wat
Ruud niet weet, is dat dit kamertje normaal door het verplegend 
personeel wordt gebruikt als ze een nacht in het ziekenhuis blijven 
slapen. "Hoe gaat het met mijn ex-leerling en nu mede-collega?", vraagt 
Laurens. "Volgens mij ben je er beter aan toe dan Wout me wilde doen 
geloven." "Het gaat wel. En ik hoefde niet zo nodig een nacht te 
blijven. Het leek de arts beter om het wel te doen, omdat hij denkt dat 
ik een lichte hersenschudding heb opgelopen en omdat ik niemand thuis 
heb die wat voor me kan doen. En jij bent geen spat veranderd in al die 
jaren." "Dank je voor het compliment. Ik zal je eerst wat vertellen. 
Wat je niet kunt weten, is dat Wout deze kamer speciaal voor jou heeft 
gereserveerd. Nadat je hier naar toe bent gebracht heeft hij mij meteen 
gebeld. Toen je bij me op school zat, heb ik me altijd afgevraagd of je 
ooit voor je homoseksualiteit zou uitkomen, temeer omdat alle meiden 
stapel op je waren. Ikzelf weet al vanaf mijn twaalfde dat ik homo ben 
en Wout ook zo ongeveer. Als leraar heb ik mijn ogen eigenlijk nooit 
van je af kunnen houden en was toen al smoorverliefd op je en heb Wout 
vaak over je verteld. Ik mocht het alleen niet laten blijken, want een 
leerlaar en een leerling: je kunt je nu zelf voorstellen wat een 
commotie dat zou hebben gegeven. Doordat je de laatste tijd dat je op 
school zat steeds meer en steeds vaker bij mij in de buurt was, vond ik 
het best wel eens moeilijk en heb daar vaak met Wout over gesproken. 
Wat je niet weet, is dat ik je altijd ben blijven volgen en weet 
zodoende waar je nu werkt en weet ook hoe je leven tot nu toe is 
verlopen. Ook het tragische overlijden van je vriend Maurits. Toen had 
Wout ook dienst in het ziekenhuis en hij heeft Maurits destijds 
gewassen, aangekleed en wilde bij het kisten aanwezig zijn, omdat het 
jóuw vriend was. Wout en ik wonen al vanaf ons negentiende jaar samen 
en hebben besloten ons hele leven bij elkaar te blijven. Onze ouders 
weten er van en hoewel ze ons in eerste instantie nooit meer wilden 
zien, hebben ze nu in de gaten dat we stapelverliefd op elkaar zijn. 
Ook weten we exact van elkaar wat we op seksgebied fijn vinden. Toch 
zouden we beide al heel lang willen, dat een gezamenlijke partner ons 
pad zou kruisen, waarmee we leuke dingen kunnen doen. En dan denken we 
niet alleen aan seks. Toen je hier vanmiddag binnen werd gebracht, wist 
Wout dan ook uit mijn verhalen, dat jij het moest zijn die al die jaren 
diep in mijn hart woont. Het gevoel voor jou heeft mij nooit 
losgelaten. Het is wel een lange preek, maar lieve Ruud, het kost me 
geen enkele moeite om je, ook namens Wout, te vragen of je bij ons wilt 
blijven, opdat we met z'n drieën voor altijd een liefdesstel zullen 
zijn. Wil je dat?" 

Tranen wellen op in de ogen van Laurens en van Wout. Ruud weet niets
anders uit te brengen dan: "Heel graag." Ook hij krijgt tranen in zijn 
ogen. Hij pakt Laurens bij zijn hand, trekt hem naar zich toe en geeft 
hem een zoen op zijn mond, die door Laurens met alle liefde die in hem 
woont, wordt beantwoord. Ruud laat zijn tranen nu de vrije loop. 
Laurens pakt hem liefkozend vast en zoent hem nog eens op zijn mond. 
Ook Wout laat zich niet onbetuigd en zoent eerst Ruud lang op zijn mond 
en daarna zijn broer. 

Omdat Wout nog moet werken, blijft Laurens die avond bij Ruud. Hij heeft
zich ook uitgekleed en ligt in zijn T-shirt en boxershort bij Ruud in 
bed. Wout loopt zo af en toe even binnen, omdat hij het tafereeltje 
heel bijzonder vindt: zonder enige vorm van seks liggen Laurens en Ruud 
in elkaars armen en ze vertellen elkaar de diepste gevoelens die ze al 
zo lang wederzijds voor elkaar hebben. Laurens stelt voor om de ouders 
van Ruud niet op de hoogte te brengen van zijn ongeval. Ruud kan vanaf 
morgen in hun huis blijven tot ze teruggekomen zijn. En daarna zou hij 
ze de nieuwe situatie in zijn leven kunnen vertellen. 

Laurens rolt rond half elf een extra bed in het kamertje en kleedt zich
uit op zijn T-shirt en slipje na. Even gaat hij voorzichtig bovenop 
Laurens en Ruud liggen en geeft ze beide een dikke zoen op hun mond. 
"Lieve Ruud", zegt hij zachtjes. "Je weet niet half hoe gelukkig 
Laurens en ik zijn dat je onze grote liefde wilt zijn. Wat ik wel weet 
is dat Laurens' diep gekoesterde wens eindelijk is uitgekomen. Ik had 
steeds het gevoel dat zijn leven incompleet was, ondanks onze liefde 
voor elkaar. Daar is nu gelukkig invulling aan gegeven." Na nog een 
laatste zoen doet hij het licht uit en gaat hij in het andere bed 
liggen. Intens gelukkig vallen ze alledrie in slaap. 

De volgende morgen wordt Ruud om half zeven gewekt met een kus op zijn
voorhoofd. Slaperig kijkt hij in de twinkelende ogen van Laurens. Hij 
ziet meteen dat Wout al weg is. "Het is dus toch geen droom", zegt hij 
zachtjes tegen Laurens. "Ik was al bang dat ik het me allemaal had 
verbeeld door dat ongeluk." "Gelukkig niet en ik ben eigenlijk wel blij 
dat je dat ongeluk hebt gekregen, want anders hadden we je misschien 
nooit ontmoet. Leuk is anders dat het zo moest gaan, maar ik ben er wel 
hartstikke blij mee." "Anders ik wel", zegt Ruud met tranen in zijn 
ogen. "Nadat Maurits was overleden, ben ik eerst een hele tijd van slag 
geweest. Bij zijn ouders ben ik echter nog steeds welkom en zij hebben 
gezegd, dat ik ook met een eventuele nieuwe vriend welkom zou blijven. 
Hoe moet ik ze vertellen dat het er twee zijn geworden? Toen ik mijn 
leven weer een beetje op de rit had, ben ik seksueel behoorlijk actief 
geweest. Nu achteraf bezien is dat van pure geiligheid geweest. 
Gelukkig wel altijd veilig en de keren dat ik het niet veilig heb 
gedaan, wist ik zeker dat de ander geen vervelende ziektes had. Dus wat 
dat betreft hoeven jullie je geen zorgen te maken als we seks hebben. 
En wat ik steeds gehoopt heb, is dat ik uiteindelijk een monogame 
relatie zou krijgen. Nu ik jullie heb gekregen, is het weliswaar niet 
geheel monogaam, maar mijn wens is uitgekomen. Je beseft niet hoe 
gelukkig ik me voel." Het enige dat Laurens kan doen is hem een dikke 
knuffel te geven. "Ik ga me aankleden, want straks komt de nieuwe 
verpleging en ik wil ons beiden niet laten betrappen. Wout is even naar 
huis om kleren voor je op te halen en hij zal wat eten mee brengen. Dan 
ontbijten we hier met z'n drieën en zal hij hier samen met jou wachten 
op de arts totdat je naar huis mag. Als je het goed vindt, ga ik 
intussen naar jouw huis om wat kleren en toiletspullen op te halen." 
"Goed plan", zegt Ruud en kan het niet nalaten om Laurens nog eens te 
kussen. 

Wout komt rond zeven uur binnenlopen met een tas met kleren en een
dienblad met brood, beleg, eieren en drie glazen sinaasappelsap. 
Laurens zit fris gewassen, geschoren en aangekleed aan tafel. Hij had 
er duidelijk op gerekend om 's nachts ook in het ziekenhuis te blijven, 
omdat hij zijn toiletspullen in de plastic tas had meegenomen. Ruud 
ligt met nog een wat bleek gezicht in bed. "Goedemorgen anderhalve 
schoonheden", zegt Wout met een brede lach op zijn gezicht, terwijl hij 
Ruud een knipoog geeft. "Die halve is Laurens hoor. En als jij weer 
helemaal beter bent, zijn we dus nog maar met tweeënhalve schoonheid in 
huis", grapt hij. Hij loopt naar Ruud en daarna naar Laurens en geeft 
ze beide een kus, waarna ze zich tegoed doen aan het eerste ontbijt 
samen en waarvan er nog vele zullen volgen. 

Einde 





Dit is deel 30 van totaal 30 delen.
toon alle delen  


Auteurs waarderen reacties!
Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal!
Trebor (=roberT) heeft 1 verhalen op deze site.
Profiel voor Trebor (=roberT), incl. alle verhalen
Email: Trebor1982@msn.com
Geef je mening over dit deel:
(Je kan voor elk deel afzonderlijk stemmen)
 

verhalen in "romantisch"   |   alle verhalen van "Trebor (=roberT)"  



Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Bisexual Stories




(c) Copyright, 2001-2024 ErotischeVerhalen.com   email webmaster Art voor ondersteuning
Powered by StoryEngine v1.01