hoofd menu | bisexual categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
Ruud(30) Laatste hoofdstuk (mm:romantisch, 3334 words) [30/30] Toon alle delen | |||
Auteur: Trebor (=roberT) | Toegevoegd: May 22 2009 | Kijkers/Lezers: 4343/3250 [75%] | Waardering (deel): 10.00 (1 stem) |
Ruud's levensverhaal wordt verteld. In dit laatste hoofdstuk krijgt Ruud zelf een ongelukje en wordt door een verpleger zeer liefdevol opgevangen. Naar later blijkt is hij de tweelingbroer van zijn grote idool. |
Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal
een glimlach om zijn mond. Ruud voelt aan de zijn zachte handen, dat
Wout het niet onplezierig vindt om dit prachtig gebouwde lijf te
onderzoeken. Ook een arts komt hem nog uitgebreid onderzoeken en nadat
alle formulieren zijn ingevuld, wordt Ruud overgetild in een bed en
doet Wout een deken over Ruud heen. Hij rijdt het bed naar de
röntgen-afdeling, waarbij hij het bed trekt, zodat hij Ruud kan blijven
aankijken. "Jeetje, wat een mooie jongen. Het evenbeeld van Laurens",
mijmert Ruud terwijl hij Wout aankijkt.
Tijdens het wachten op het maken van de röntgenfoto's praten ze
honderduit met elkaar over thuis, hobby's en de Ruud's werk. Ook
Laurens komt ter sprake; hoe het met hem gaat en of hij nog op dezelfde
school werkt. Na een tijdje wordt Ruud binnengeroepen en worden er
foto's van zijn been, arm en ribben gemaakt. Een poosje later komt
dezelfde arts het goede bericht brengen, dat er alleen twee ribben zijn
gebroken, maar dat alles met goede maar langdurige rust zal genezen. Er
moeten alleen nog een paar schaafwonden worden verbonden. Wel denkt
hij, dat Ruud wel een lichte hersenschudding heeft opgelopen en dat men
hem voor de zekerheid ter observatie voor een nacht wil in het
ziekenhuis wil houden, temeer omdat Wout hem heeft verteld dat Ruud op
zichzelf woont en dat zijn ouders op vakantie zijn. Wout rijdt hem
terug naar de eerste hulp. Daar desinfecteert en verbindt de diverse
wonden op het been en de elleboog. Weer ziet Ruud hem met een glans in
zijn ogen naar de behoorlijke bult in zijn kleine slip kijken. Wout
vraagt of hij Ruud's ouders moet bellen. "Dat is niet nodig. Ze zijn
eergisteren voor drie weken op vakantie naar Curaçao gegaan en ik wil
hen hiervoor niet terug te laten komen. Dat lijkt me nogal overdreven",
antwoordt Ruud. "Dan zul je het vanavond met mij moeten doen. Ik heb
altijd roulerende dienst en ben vanmiddag om vier uur begonnen. Vanaf
zeven uur tot half elf vanavond werk ik op de afdeling waar je zo
meteen naar toe zal worden gebracht. Ik zal je straks nog wel een paar
keer opzoeken."
Ruud wordt door een verpleegster opgehaald en naar de afdeling gereden.
Daar komt hij alleen op een kamer te liggen. Hij kan niet wachten tot
het zeven uur is om Wout terug te zien. Hij kijkt wat naar de
televisie, maar geen enkel programma kan hem boeien. Door de
pijnstillers heeft hij gelukkig weinig pijn en het infuus is er op de
eerste hulp al weer uitgehaald. De steelse blik in de ogen van Wout
toen hij in zijn slipje op de brancard lag, blijft maar in zijn hoofd
malen. Hoe dichter het tegen zeven uur loopt, hoe opgewondener hij
wordt. Zijn lul heeft hij zelfs niet meer in bedwang. Hij kijkt naar de
dekens en ziet hoe zijn paal zich daarin aftekent. Hij neemt echter
niet de moeite om dat te verbergen.
Tegen halfacht gaat de deur langzaam open en kijkt er een vrolijk
gezicht om de hoek. Wout komt binnen en vraagt hoe het met hem gaat.
"Naar omstandigheden uitstekend en nu jij er bent", durft Ruud te
zeggen, "gaat het nog beter." Wout gaat op de rand van het bed zitten
en ziet Ruud's stijve lul door de dekens heen. "Hoe gaat het met je
been?", vraagt hij. Ruud zegt, dat het verband niet lekker zit en
vraagt of Wout daar even naar wil kijken. Dat is uiteraard niet tegen
dovemansoren gezegd. Wout drukt op een knop bij de deur, waardoor er op
de gang een rode lamp gaat branden. Daarmee wordt aangegeven, dat er
niemand ongevraagd binnen mag komen. Met een sierlijke zwaai haalt Wout
de dekens weg. Ruud ligt met zijn fraai gebouwde lichaam met gesloten
ogen zeer schaars gekleed op het bed. "Met dat verband is niets aan de
hand", zegt Wout. "Maar ik zie wel een plaats die nog geen behandeling
heeft gehad." Met zijn zachte handen pakt hij Ruud's paal vast en
vraagt of hij die plaats een massage mag geven. "Natuurlijk", zegt
Ruud, die opnieuw zijn stoutste dromen waar ziet worden.
Wout pakt een schaal met water en een washandje voor het geval er toch
iemand binnen mocht komen. Dan lijkt het net alsof hij de wonden aan
het verzorgen is. Hij sluit de gordijnen rondom het bed en trekt daarna
langzaam het Tanga-slipje uit. Van pure verbazing roept hij uit, dat
hij nog nooit zoiets groots heeft gezien. Ruud wordt heel warm van
binnen en geeft zich helemaal over aan de zacht strelende handen van
Wout. Hij sluit zijn ogen om intens van de weldadigheid te kunnen
genieten. Plotseling voelt hij de zachte lippen van Wout op zijn mond.
Zijn niet-pijnlijke arm slaat hij om de nek van Wout. Diepe hartstocht
welt in hem op en hij vergeet dat hij hier ligt omdat hij een ongeluk
heeft gehad. Het beeld van Laurens staat hem echter nog steeds voor
ogen. Wout gaat ondertussen met zijn gezicht naar beneden en tilt het
T-shirt op. Daar krijgt hij met zijn mond een tepel te pakken. Ruud
kreunt en zucht zo hard, dat Wout hem vraagt ietsje stiller te zijn.
Dan kust hij verder naar beneden, tot hij aankomt bij Ruud's lul. Ruud
is nu al in alle staten. Wie had dat vanmiddag kunnen denken! Langzaam
glijdt ook Wout's hand verder naar beneden en pakt de keihard staande
paal in zijn hand. Ruud voelt dat de zachte lippen zich om zijn lul
sluiten en dat zijn lul steeds dieper in Wout's mond verdwijnt, totdat
hij niet verder kan. "Wat is hij groot en lekker en wat ben jij mooi!",
mompelt Wout. Hij pijpt totdat Ruud roept, dat hij het niet meer kan
houden. "Spuit maar in mijn mond", zegt Wout.
Met een gesmoorde kreet spuit Ruud zijn zaad tot achterin de keel van
Wout, die elke druppel blijft doorslikken. Zelf heeft Wout ook een paal
in z'n broek die er zijn mag. Hij vraagt Ruud of hij er daaraan wil
voelen. Natuurlijk wil hij dat. Wout trekt de broeksband van zijn
verplegersbroek naar beneden. Hij draagt geen slipje en zijn lul
springt verlangend te voorschijn. Wout laat het bed wat zakken en
brengt zijn paal uitnodigend voor Ruud's mond. Ruud neemt de eikel in
zijn mond en proeft het voorvocht, dat al rijkelijk uit Wout's lul
vloeit. Als hij hem dieper in zijn mond wil nemen, hoort Ruud
plotseling dat de deur opengaat. Wout blijft staan zoals hij staat,
maar Ruud weet zich geen houding te geven. "Blijf maar rustig liggen",
fluistert Wout, "want er mag er maar één ongevraagd in deze kamer
komen."
Ruud kijkt langs Wout als het gordijn opzij wordt gedaan en weet in
eerste instantie niet wat hij ziet. Met een grote bos bloemen en een
plastic zak staat daar degene waar hij altijd van heeft gedroomd en die
een grote grijns om zijn mond toont. "L..L..Laurens", komt er
stotterend uit zijn mond. Met grote verbaasde ogen kijkt hij Laurens
aan.
Laurens grijnst in de richting van Laurens en doet zijn broek dicht. Wat
Ruud niet weet, is dat dit kamertje normaal door het verplegend
personeel wordt gebruikt als ze een nacht in het ziekenhuis blijven
slapen. "Hoe gaat het met mijn ex-leerling en nu mede-collega?", vraagt
Laurens. "Volgens mij ben je er beter aan toe dan Wout me wilde doen
geloven." "Het gaat wel. En ik hoefde niet zo nodig een nacht te
blijven. Het leek de arts beter om het wel te doen, omdat hij denkt dat
ik een lichte hersenschudding heb opgelopen en omdat ik niemand thuis
heb die wat voor me kan doen. En jij bent geen spat veranderd in al die
jaren." "Dank je voor het compliment. Ik zal je eerst wat vertellen.
Wat je niet kunt weten, is dat Wout deze kamer speciaal voor jou heeft
gereserveerd. Nadat je hier naar toe bent gebracht heeft hij mij meteen
gebeld. Toen je bij me op school zat, heb ik me altijd afgevraagd of je
ooit voor je homoseksualiteit zou uitkomen, temeer omdat alle meiden
stapel op je waren. Ikzelf weet al vanaf mijn twaalfde dat ik homo ben
en Wout ook zo ongeveer. Als leraar heb ik mijn ogen eigenlijk nooit
van je af kunnen houden en was toen al smoorverliefd op je en heb Wout
vaak over je verteld. Ik mocht het alleen niet laten blijken, want een
leerlaar en een leerling: je kunt je nu zelf voorstellen wat een
commotie dat zou hebben gegeven. Doordat je de laatste tijd dat je op
school zat steeds meer en steeds vaker bij mij in de buurt was, vond ik
het best wel eens moeilijk en heb daar vaak met Wout over gesproken.
Wat je niet weet, is dat ik je altijd ben blijven volgen en weet
zodoende waar je nu werkt en weet ook hoe je leven tot nu toe is
verlopen. Ook het tragische overlijden van je vriend Maurits. Toen had
Wout ook dienst in het ziekenhuis en hij heeft Maurits destijds
gewassen, aangekleed en wilde bij het kisten aanwezig zijn, omdat het
jóuw vriend was. Wout en ik wonen al vanaf ons negentiende jaar samen
en hebben besloten ons hele leven bij elkaar te blijven. Onze ouders
weten er van en hoewel ze ons in eerste instantie nooit meer wilden
zien, hebben ze nu in de gaten dat we stapelverliefd op elkaar zijn.
Ook weten we exact van elkaar wat we op seksgebied fijn vinden. Toch
zouden we beide al heel lang willen, dat een gezamenlijke partner ons
pad zou kruisen, waarmee we leuke dingen kunnen doen. En dan denken we
niet alleen aan seks. Toen je hier vanmiddag binnen werd gebracht, wist
Wout dan ook uit mijn verhalen, dat jij het moest zijn die al die jaren
diep in mijn hart woont. Het gevoel voor jou heeft mij nooit
losgelaten. Het is wel een lange preek, maar lieve Ruud, het kost me
geen enkele moeite om je, ook namens Wout, te vragen of je bij ons wilt
blijven, opdat we met z'n drieën voor altijd een liefdesstel zullen
zijn. Wil je dat?"
Tranen wellen op in de ogen van Laurens en van Wout. Ruud weet niets
anders uit te brengen dan: "Heel graag." Ook hij krijgt tranen in zijn
ogen. Hij pakt Laurens bij zijn hand, trekt hem naar zich toe en geeft
hem een zoen op zijn mond, die door Laurens met alle liefde die in hem
woont, wordt beantwoord. Ruud laat zijn tranen nu de vrije loop.
Laurens pakt hem liefkozend vast en zoent hem nog eens op zijn mond.
Ook Wout laat zich niet onbetuigd en zoent eerst Ruud lang op zijn mond
en daarna zijn broer.
Omdat Wout nog moet werken, blijft Laurens die avond bij Ruud. Hij heeft
zich ook uitgekleed en ligt in zijn T-shirt en boxershort bij Ruud in
bed. Wout loopt zo af en toe even binnen, omdat hij het tafereeltje
heel bijzonder vindt: zonder enige vorm van seks liggen Laurens en Ruud
in elkaars armen en ze vertellen elkaar de diepste gevoelens die ze al
zo lang wederzijds voor elkaar hebben. Laurens stelt voor om de ouders
van Ruud niet op de hoogte te brengen van zijn ongeval. Ruud kan vanaf
morgen in hun huis blijven tot ze teruggekomen zijn. En daarna zou hij
ze de nieuwe situatie in zijn leven kunnen vertellen.
Laurens rolt rond half elf een extra bed in het kamertje en kleedt zich
uit op zijn T-shirt en slipje na. Even gaat hij voorzichtig bovenop
Laurens en Ruud liggen en geeft ze beide een dikke zoen op hun mond.
"Lieve Ruud", zegt hij zachtjes. "Je weet niet half hoe gelukkig
Laurens en ik zijn dat je onze grote liefde wilt zijn. Wat ik wel weet
is dat Laurens' diep gekoesterde wens eindelijk is uitgekomen. Ik had
steeds het gevoel dat zijn leven incompleet was, ondanks onze liefde
voor elkaar. Daar is nu gelukkig invulling aan gegeven." Na nog een
laatste zoen doet hij het licht uit en gaat hij in het andere bed
liggen. Intens gelukkig vallen ze alledrie in slaap.
De volgende morgen wordt Ruud om half zeven gewekt met een kus op zijn
voorhoofd. Slaperig kijkt hij in de twinkelende ogen van Laurens. Hij
ziet meteen dat Wout al weg is. "Het is dus toch geen droom", zegt hij
zachtjes tegen Laurens. "Ik was al bang dat ik het me allemaal had
verbeeld door dat ongeluk." "Gelukkig niet en ik ben eigenlijk wel blij
dat je dat ongeluk hebt gekregen, want anders hadden we je misschien
nooit ontmoet. Leuk is anders dat het zo moest gaan, maar ik ben er wel
hartstikke blij mee." "Anders ik wel", zegt Ruud met tranen in zijn
ogen. "Nadat Maurits was overleden, ben ik eerst een hele tijd van slag
geweest. Bij zijn ouders ben ik echter nog steeds welkom en zij hebben
gezegd, dat ik ook met een eventuele nieuwe vriend welkom zou blijven.
Hoe moet ik ze vertellen dat het er twee zijn geworden? Toen ik mijn
leven weer een beetje op de rit had, ben ik seksueel behoorlijk actief
geweest. Nu achteraf bezien is dat van pure geiligheid geweest.
Gelukkig wel altijd veilig en de keren dat ik het niet veilig heb
gedaan, wist ik zeker dat de ander geen vervelende ziektes had. Dus wat
dat betreft hoeven jullie je geen zorgen te maken als we seks hebben.
En wat ik steeds gehoopt heb, is dat ik uiteindelijk een monogame
relatie zou krijgen. Nu ik jullie heb gekregen, is het weliswaar niet
geheel monogaam, maar mijn wens is uitgekomen. Je beseft niet hoe
gelukkig ik me voel." Het enige dat Laurens kan doen is hem een dikke
knuffel te geven. "Ik ga me aankleden, want straks komt de nieuwe
verpleging en ik wil ons beiden niet laten betrappen. Wout is even naar
huis om kleren voor je op te halen en hij zal wat eten mee brengen. Dan
ontbijten we hier met z'n drieën en zal hij hier samen met jou wachten
op de arts totdat je naar huis mag. Als je het goed vindt, ga ik
intussen naar jouw huis om wat kleren en toiletspullen op te halen."
"Goed plan", zegt Ruud en kan het niet nalaten om Laurens nog eens te
kussen.
Wout komt rond zeven uur binnenlopen met een tas met kleren en een
dienblad met brood, beleg, eieren en drie glazen sinaasappelsap.
Laurens zit fris gewassen, geschoren en aangekleed aan tafel. Hij had
er duidelijk op gerekend om 's nachts ook in het ziekenhuis te blijven,
omdat hij zijn toiletspullen in de plastic tas had meegenomen. Ruud
ligt met nog een wat bleek gezicht in bed. "Goedemorgen anderhalve
schoonheden", zegt Wout met een brede lach op zijn gezicht, terwijl hij
Ruud een knipoog geeft. "Die halve is Laurens hoor. En als jij weer
helemaal beter bent, zijn we dus nog maar met tweeënhalve schoonheid in
huis", grapt hij. Hij loopt naar Ruud en daarna naar Laurens en geeft
ze beide een kus, waarna ze zich tegoed doen aan het eerste ontbijt
samen en waarvan er nog vele zullen volgen.
Einde
Dit is deel 30 van totaal 30 delen. | ||
vorig deel | toon alle delen |
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
Trebor (=roberT) heeft 1 verhalen op deze site. Profiel voor Trebor (=roberT), incl. alle verhalen Email: Trebor1982@msn.com |
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Bisexual Stories |