ErotischeVerhalen.com: Spannende tijden door Ariane

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal zaak'. De baas was geïnteresseerd in onze dagelijkse dingetjes en leek zowaar geïmponeerd door de miniatuurschilderijtjes van mijn hand. 'Werkelijk heel bijzonder', knikte hij terwijl hij er één om en om draaide. Na de koffie was er opnieuw cognac voor de heren en hoewel ik liever een wijntje had genomen liet ik me overhalen om ook nog zo'n bel te nemen. Ik kreeg het er warm van, maar alles verliep zo vlekkeloos dat ik daaraan geen aandacht schonk. De geliefde vakantiebestemmingen werden besproken, de ditjes en datjes van alledag. Het gesprek kabbelde voort en meneer Le Sevre was zo aardig en voorkomend dat langzamerhand alle spanning van me af viel. Minder verkrampt en meer ontspannen nam ik deel aan de conversatie. De volgende cognac wilde ik maar liever overslaan, want ik voelde een lichte roes in me opstijgen, maar Michael drong erop aan dat ik er toch nog eentje zou nemen en toen meneer Le Sevre ook nog hoffelijk opmerkte dat hij er niet aan dacht een nieuw glas tot zich te nemen als zijn charmante gastvrouw hem niet de eer aandeed méé te genieten van deze godendrank, liet ik me overhalen. Ik voelde me loom worden en moest moeite doen om me te blijven concentreren en van tijd tot tijd iets zinnigs in het midden te brengen. De mannen schenen daar geen last van te hebben. Ze rookten een sigaar, nipten van tijd tot tijd aan hun glas en hun woordenstroom draaide om me heen. Pff, ik kreeg het er warm van. Onwillekeurig voelde ik aan het halsje van mijn bloes, dat knellend aanvoelde en ik schudde even aan mijn kraagje als om me koelte toe te zwaaien. Ik dacht het onopgemerkt te hebben gedaan, maar dat bleek een misvatting. Michael vroeg bezorgd of ik het benauwd had en een beetje bedeesd moest ik wel toegeven dat ik het behoorlijk warm had gekregen. Ik ben dat nu eenmaal niet gewend, cognac drinken, voegde ik er ter verontschuldiging aan onze gast aan toe. Maar maak dan toch een knoopje extra los, suggereerde Michael, dat hindert niets. Een knoopje extra? Het bloesje telde in totaal maar vier knoopjes, het bovenste was al open, het tweede bevond zich halverwege mijn buste en als ik dat opendeed, zou er tot aan het derde knoopje, dat net boven mijn navel zat, een onbehoorlijke inkijk kunnen ontstaan als ik me wat onvoorzichtig bewoog. Dat kon toch echt niet, wierp ik daarom zwakjes tegen, maar Michael dacht er anders over en meneer Le Sevre was het met hem eens: als het me zo beknelde moest ik me door hem niet laten weerhouden. Hij zou het juist op prijs stellen als ik me gedroeg zoals ik me thuis altijd gedroeg en hij knikte instemmend toen Michael aan alle aarzeling eind maakte door naar me toe te buigen en zorgzaam zélf het knoopje los te maken. Ik voelde mijn hoofd kleuren toen Michael meteen schalks een uitval deed naar het derde knoopje. Nee joh, gek, zei ik geschrokken, maar hij had het al los voordat ik hem tegen kon houden. 'Wat moet meneer Le Sevre hiervan wel niet denken idioot!', flapte ik eruit en trok een beetje in paniek met beide handen mijn bloesje dicht. 'Ach mevrouw', klonk de bedaarde stem van de president-commissaris, 'val uw man daarover niet hard en voelt u zich vooral niet gecompromitteerd. Ik kan u alleen maar complimenteren met wat ik zo-even meende te zien...' Zei hij dat werkelijk, of speelde de alcohol een spelletje met me? Ik keek verward naar Michael, die me vriendelijk toeknikte. 'Je hoort het Ariane, meneer Le Sevre kan er wel tegen.' Tegelijk pakte hij mijn verstarde handen beet en trok ze zachtjes los van mijn bloes. Tot mijn ontsteltenis trok hij daarna met een flinke ruk het bloesje uit mijn rok en maakte in één flitsende beweging ook het laatste knoopje open. Het gebeurde zo snel en onverwacht dat ik me erdoor liet overbluffen. Mijn hele bloesje lag al open voordat ik er erg in had en pas toen liet ik een gilletje van schrik, waarbij ik in een reflex beide handen voor mijn borsten sloeg. Ik kon geen woord uitbrengen. 'Kom Ariane, doe niet zo flauw', lachte Michael, maar ik kon hem alleen maar in volkomen ontzetting aanstaren. Het was weer meneer Le Sevre die ertussen kwam met zijn bedaarde en rustige stem. 'Het is deze oude ogen zelden vergund zoiets moois te aanschouwen mevrouw. Ik hoop dat u mij dat genoegen niet wilt ontnemen?' Hij schraapte zijn keel en vervolgde op dezelfde bedachtzame toon: 'Het is heel wel mogelijk dat ik u vanavond al kan feliciteren met de benoeming van uw man, als u begrijpt wat ik bedoel....' De betekenis van zijn woorden drong slechts langzaam tot me door en naast me voélde ik Michael verstrakken. Was dit wat Michael had bedoeld met zijn opmerking dat ik wel eens de doorslag zou kunnen geven in die rat race naar de top!? Ik draaide mijn gezicht naar mijn man en zag een smekende blik in zijn ogen. Mijn mond was ineens kurkdroog, ik besefte dat het nu inderdaad op mij aan kwam. De warme vlam van de cognac die steeds in mijn hersenen had gebrand leek te zijn verdwenen en ik voelde onder mijn handen, die nog steeds mijn borsten afschermden, mijn tepeltjes omhoog reiken. Alles lag in mijn handen! Die zelfde handen liet ik nu schuchter zakken en ik zei, met terneergeslagen ogen: 'Dat zou fantastisch zijn, meneer, als u dat vanavond zou kunnen doen....' Ik rilde van mezelf bij het uitspreken van die woorden en nog méér bij de gedachte aan wat me nu te doen stond, want alleen het laten zakken van mijn handen was natuurlijk niet voldoende. Er werd méér van me verwacht. En dus, nog steeds met mijn ogen op de grond gericht, trok ik, bibberend van de zenuwen, het bloesje van mijn schouders. Toen Michael me te hulp schoot en het bloesje verder van mijn armen trok, besefte ik dat dit inderdaad was wat van me werd verwacht. Er was niets meer te verbergen en het zou belachelijk zijn om nu nog mijn armen voor mijn tietjes te slaan. Met een diepe zucht leunde ik daarom achterover, met mijn armen slap langs mijn trillende lijf. 'Dank u mevrouw voor deze spontane geste.' De stem van meneer Le Sevre was nog altijd kalm en bedachtzaam. 'En jou natuurlijk Michael voor dit bewijs van loyaliteit.' 'We zijn u graag van dienst', antwoordde Michael onderdanig, maar met nauw verholen hebzucht in zijn stem. Hij zag zijn promotie al in het verschiet! 'Ik hoop dat u niet zult aarzelen, mocht u nog iets te wensen hebben....' 'Ach, misschien nog een cognacje?', glimlachte zijn baas. 'En uw vrouw zou mij enorm plezieren wanneer zij mij de eer zou aandoen het in te schenken...' Ik moest opstaan! Natuurlijk, dan kon hij me nog beter bekijken en als ik me voorover boog om zijn glas voorzichtig te vullen zouden mijn tieten als verleidelijke vruchten voor zijn neus heen en weer deinen. Het was een huiveringwekkende gedachte die een ongeduldig krampje in de onderste regionen van mijn buik veroorzaakte. Ja, ik moest toegeven dat het me niet onberoerd liet wat hier met me gebeurde. Ik probeerde zo gracieus mogelijk op te staan, maar nu bleek de alcohol toch nog te werken en ik moest steun zoeken aan de rand van het salontafeltje. De kamer leek te deinen en ik bleef even zo staan. Zweetdruppeltjes parelden op mijn hoofd en ik haalde diep adem. Wanhopig met mijn ogen knipperend probeerde ik de kamer tot rust te brengen, maar dat was gemakkelijker gedacht dan gedaan. De breedbeeld-t.v. wipte voor mijn ogen spottend op en neer en nu leken ook mijn benen het te begeven. 'O jee', kermde ik, 'o jee...' 'Vlug Michael', hoorde ik vanuit de verte de nu wat geagiteerd klinkende stem van meneer Le Sevre. En net voordat ik door mijn benen dreigde te zakken sloten de reddende armen van mijn man zich om mijn middel, die probeerde me weer veilig op de bank te trekken. Die poging strandde echter jammerlijk. Toen hij mijn volle gewicht te torsen kreeg, schoten zijn handen los en plofte ik met mijn achterste op de grond. Ik probeerde snel op te staan, maar het leek wel of er lood in mijn benen zat en ik viel wederom, en bepaald niet gracieus, op mijn achterste. Nu verhief meneer Le Sevre zich uit zijn stoel. Tot mijn grote opluchting zag ik geen afkeurende blik in zijn ogen, meer een bezorgde. 'Kom Michael', zei hij resoluut, 'laten we je vrouw samen op de bank leggen!' Michael schoot op zijn knieën naast me en sloeg zijn armen onder mijn oksels en meneer Le Sevre bukte zich naar mijn benen. O god, hij kan zó onder mijn rok kijken, schoot het panisch door me heen toen ik werd opgelicht en ik sloot van schrik stijf mijn ogen. Ik werd languit op de bank gelegd. Vanuit de verte hoorde ik de mannen iets tegen elkaar mompelen en toen voelde ik vingers aan het knoopje van mijn rok. 'Wat gaan je doen?', vroeg ik vertwijfeld, maar onmachtig om enig verzet te plegen. 'Uw rokje knelt te veel om uw maag mevrouw', kwam het antwoord van meneer Le Sevre. 'Michael zal het daarom uittrekken....' 'Ik geneer me rot', stotterde ik, maar de rits van mijn rok werd al onverbiddelijk naar beneden getrokken. 'Er is niets om u voor te generen', benadrukte meneer Le Sevre. 'Eerder zouden wij ons moeten generen voor het feit dat wij u ertoe hebben gebracht met ons mee te drinken. U treft dus geen enkele blaam....' Min of meer gerustgesteld door deze woorden, maar toch trillend over mijn hele lijf van de zenuwen lichtte ik mijn kontje op, zodat Michael mijn rokje naar beneden kon schuiven. 'Ziezo, dat is een stuk beter', constateerde meneer Le Sevre toen ik alleen nog in mijn zwartkanten broekje en nylons lag. 'En veroorloof me te zeggen, Michael, dat je een geluksvogel bent met zo'n mooie, charmante vrouw...' Ik sloeg schuchter mijn ogen neer om ze meteen weer wijd open te sperren toen hij ineens wat geschrokken opmerkte: 'Maar kijk nu toch...., er zit een ladder in haar kous!' Ik tilde benauwd mijn hoofd omhoog en keek naar de plek die meneer Le Sevre aanwees. Inderdaad, aan de binnenkant van mijn linkerdij was tot aan mijn knieholte een lelijke scheur te zien. Ook Michael boog zich nu belangstellend over me heen en ik voelde een kriebeling over mijn rug trekken tot in de puntjes van mijn haarwortels. 'Liefje, je kousen zijn geruïneerd', concludeerde mijn man overbodig. 'Zullen we ze maar uittrekken?' En meteen begon hij al het jarretelknoopje op mijn linkerbeen te ontpulken. 'Misschien wilt u zo vriendelijk zijn de andere kant voor uw rekening te nemen meneer', knikte hij tegen zijn baas. 'Vanzelfsprekend', knikte deze. Ik drukte overstuur mijn hoofd in het kussen van de bank, bang dat ik het anders uit zou schreeuwen, toen de handen van meneer Le Sevre op mijn rechterdij neerdaalden en daar zorgvuldig de kous begonnen te ontknopen. Ik perste mijn lippen op elkaar en sloot stijf mijn ogen toen de mannen traag mijn kousen begonnen af te stropen, maar de gejaagde trillingen van mijn buik kon ik niet verhelen. Met de nagels van mijn vingers in mijn handpalmen probeerde ik mezelf onder controle te houden, terwijl ik de aderen in mijn slapen voelde zwellen. Het was me nog nooit overkomen dat twéé mannen in eendrachtige samenwerking mijn benen vilden, want zó voelde het aan: gruwelijk schunnig, alsof ze me aan het fileren waren! En nooit had ik me zo weerloos gevoeld dan op het moment dat de zijden kousen over mijn verkrampte tenen werden getrokken. 'Je moet je niet veel opwinden liefje', zei Michael toen ik een diepe zucht niet langer kon onderdrukken. Hij had makkelijk praten! Ik had het idee dat de vlammen me aan alle kanten uitsloegen en dat de tepels op mijn tietjes op klappen stonden. Bovendien wist ik dat al die uiterlijke dingetjes ook de twee mannen niet konden ontgaan en dat vervulde me met zowel schaamte als begeerte. Een verward gevoel dat me helemaal doordrenkte en verlamde. Wat hier gebeurde had ik in mijn wildste fantasieën niet voor mogelijk gehouden, laat staan dat zoiets zou kunnen gebeuren in bijzijn van iemand die ons toekomstige lot in handen hield. 'Voelt u zich al wat beter mevrouw?', informeerde die laatste, terwijl ik nog druk doende was al die verwarde gevoelens te bestrijden. 'Wat koud water in mijn gezicht zou wonderen doen', lispelde ik. 'Zal ik een washandje nat maken?', bood Michael gedienstig aan. Ik schudde mijn hoofd en kwam moeizaam overeind. 'Nee, ik moet even mijn kop onder de kraan houden...., als ik het red naar de keuken....' Ze keken elkaar even aan terwijl ik ging zitten. 'Misschien niet zo'n gek idee', knikte meneer Le Sevre toen. 'Kom Michael, laten we je vrouw helpen...' Ze hielpen me overeind en hoewel ik dacht wel op eigen benen te kunnen staan stonden ze erop me te ondersteunen. Zo, tussen hen in, werd ik naar de keuken gevoerd. Het hinderde me dat de losse stripjes van mijn jarretelgordeltje tegen mijn dijen bungelden en zonder erbij na te denken maakte ik het sluitinkje aan de achterkant los toen ik voor de wasbak stond. Ik hoorde een instemmend gebrom achter me voordat ik me voorover boog en Michael de koude kraan voluit open zette. Brrrrrrrrrr! Ik snakte naar adem toen de eerste stralen op mijn hoofd klapten, maar ik hield vol, liet mijn haren doorweken en proestte en spatterde het uit. Het was héérlijk en terwijl de kou van het water doordrong tot in al mijn poriën, voelde ik me juist wárm worden. Het was mijn vader die me dit had geleerd toen ik eens zo dronken als een kanon van een studentenfuif thuis was gekomen. Onder de kraan die kop, meid, had hij gezegd en zo lang mogelijk, dan zul je zien hoe je opfrist. En hij had gelijk. Toen ik me na minúten oprichtte met mijn druipnatte kop en mijn sliknatte haren, waarvan het water nog in dikke slierten van me afdroop, voelde ik me herboren. Ik kon weer dénken en dat luchtte enorm op. Hier stond ik, met alleen mijn kleine onderbroekje nog aan, met mijn nippeltjes in ultieme stijfheid opgericht op mijn tieten, het water gutsend van mijn kop, een liederlijk beeld dat geen man onberoerd kón laten, en ik wist ineens heel helder wat mij te doen stond. Nee, schudde ik tegen Michael die me een handdoek wilde aanreiken om me droog te wrijven. Nee, laat het water maar van me af lekken, spoortjes trekken over mijn borsten, mijn rug, mijn buik, mijn benen en laat ook dat broekje maar nat worden. Jullie wilden een spelletje met me spelen, ik zal het afmaken en zo die fel begeerde promotie binnenslepen. Dus zei ik: 'Nee, ik voel me heerlijk zo en wil het water door mijn eigen warmte laten verdampen!' Meneer Le Sevre grinnikte. 'Je hebt echt een zeer bijzondere vrouw, Michael! Geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, lijkt me!' 'En bovendien een nát katje', lachte ik terug, 'dat nóg natter kan worden als er iets te vieren is...' Het was eruit voordat ik er erg in had. Ik zag Michaels gezicht even betrekken en ik vreesde ook even dat ik nu te ver was gegaan. Maar de lach van meneer Le Sevre bewees me dat ik op de goede weg was. 'U maakt me heel nieuwsgierig, mevrouw!' Ik keek naar Michael en ik zag dat de schat het spaans benauwd had. Toch moest hij nog door een zure appel heen bijten voordat zijn promotie zeker was gesteld. Ik likte even mijn lippen voordat ik hem die appel aanreikte en toen zei ik: 'Meneer Le Sevre en ik hebben nog iets te bespreken, liefje. Vind je het heel erg om ons even alleen te laten?' De mond van mijn man viel open. Ongeloof en verbijstering streden om voorrang op zijn wit vertrokken gezicht. Misschien verwachtte hij dat zijn baas hem te hulp zou schieten, maar toen een reactie van die kant helemaal uitbleef moest hij wel eieren voor zijn geld kiezen. 'O, ja....., natuurlijk....., dat spreekt voor zich', rochelde hij uiteindelijk. 'Geef me maar een seintje als jullie .... eh.... uitgesproken zijn....' Hij draaide zich om, liep de deur uit, sloot die netjes achter zich en even later hoorde ik zijn sloffende tred op de trap. 'Een harde maatregel', verbrak meneer Le Sevre de stilte en ik hoorde voor het eerst emotie in zijn stem. 'U deinst zelf ook niet terug voor harde maatregelen als er belangrijke beslissingen moeten worden genomen', antwoordde ik ijskoud. 'Nee, dat is waar', moest hij erkennen. Ik stond met mijn rug tegen het aanrecht, mijn handen op het aanrechtblad, zodat niets van mijn dampende lichaam hem behoefde te ontgaan. 'Is het niet zo', begon ik de aanval, 'dat bij een officiële benoeming van mijn man in de top van het management als eerste het recht van tutoyeren wordt toegekend?' Hij leek verrast, maar had meteen door waar ik heen wilde. 'Volkomen juist.... Ariane! De naam is Berend....' De buit was binnen! Mijn hart sloeg over, maar voor alle zekerheid vroeg ik toch nog even: 'Is dit de officiële bevestiging?' Hij knikte. 'Ja, ik kan u feliciteren..., maar...'... zijn oogjes twinkelden ondeugend... 'volgens mij ben je ondanks het feit dat er nu iets te vieren is toch alleen maar dróger in plaats van nátter geworden...' Zo'n soort reactie had ik wel verwacht en ik had mijn antwoord klaar: 'Nee hoor, dat is optisch bedrog!' 'Optisch bedrog?' Zijn stem klonk nu schor. 'Is het waarachtig?.....' 'Jaa', zei ik lijzig, 'er is een plekje waar het onophoudelijk regent, normaal alleen toegankelijk voor Michael, maar ja..... die is er nu niet...' 'Nee, die is er nu niet', herhaalde hij hees. 'Ik heb Michael beloofd dat ik mijn broekje nooit voor een andere man zou laten zakken', teemde ik. 'Maar wat denk je Berend....., zou hij daarmee ook dit bedoeld kunnen hebben?...' Ik legde mijn rechterhand met de vingers gespreid naar onderen óp mijn slipje, trok langzaam met duim en pink de kanten van het broekje naar binnen tot tussen mijn schaamlippen en daarna trok ik het geheel naar boven, zodat het broekje aan de voorkant volledig in mijn kut verdween. 'Godallejezus', kreunde hij bij het zien van de gezwollen, vochtige lipjes die nu aan beide zijden buiten het slipje uitstaken. 'En je bent helemaal kaal....' 'Anders kun je ze ook niet goed zien', lispelde ik. 'en je wilt ze toch kunnen zién?' 'O ja!' Ik zag zijn adamsappel heen en weer schieten. 'Het is lang geleden dat ik zoiets..... geils heb gezien!' 'En aan de achterkant kan ik precies hetzelfde doen', tergde ik hem tot het uiterste. 'Wil je eens zien hoe weinig er van het broekje overblijft als ik tussen mijn billen, in mijn réét trek?... Hij was totaal verloren. Niet alleen verschenen er zweetdruppeltjes vanonder het weinige haar dat hij nog op zijn schedel had, maar hij begon letterlijk te kwijlen, hoewel hij met een snelle handbeweging de sporen ervan wegwiste. 'Ja, laat me je billen zien...', gorgelde hij haast smekend, 'je kont...' Voordat ik me omdraaide draaide ik de bovenrand van mijn broekje ineen tot een dun koordje. 'Het is nu bijna alleen nog maar een touwtje', geilde ik hem verder op. 'Een touwtje in mijn kút, een touwtje over mijn heupen en een touwtje in mijn kónt. Zie je nu wat allemaal mogelijk is zonder je broekje uit te trekken?' Hij kon alleen maar glazig knikken. Toen draaide ik me om, zette mijn benen wijd en boog me over het aanrecht. Achter me hoorde ik hem snuiven. Vanonder mijn linkerarm keek ik hem aan. 'Kun je alles goed zien Berend?' Het leek wel alsof hij me niet hoorde, zo gebiologeerd stond hij te kijken. Daarom vroeg ik het nog eens, met mijn meest sensuele stem. 'Ik hoop dat er niet te veel in de weg zit Berend....' 'Nee, nee....' Hij verslikte zich bijna. 'Het is bijna nog mooier..... nog geiler bedoel ik... dan.....' 'Dan helemaal bloot?', vulde ik aan. 'Ja, daar heeft Michael misschien niet bij stilgestaan... Het voelt ook geil aan, dat broekje zo strak in mijn kut getrokken... Ik denk niet dat het strakker kan, jij wel?....' 'Misschien....' Ik draaide me weer om. 'Denk je echt dat je het nog strakker in me kunt trekken?', vroeg ik uitdagend. 'Ik kan het in ieder geval proberen', kreunde hij bijna. 'Als je me toestaat?.....' Ondanks mijn flair van de verleidster was ik zelf behoorlijk geil geworden. Ik meende het dan ook toen ik zei: 'Ja, dat mag je, misschien kun je me zo wel klaar krijgen...' Ik nam zijn bevende handen en legde ze op mijn heupen. 'Trek het maar naar binnen zo ver je kunt zonder het te scheuren', hijgde ik. 'Dan doe ik hetzelfde aan de achterkant!' Het was iets dat zomaar bij me opkwam en ik had dit zelf ook nooit gedaan, maar ik voélde dat ik zo zou kunnen komen en ik was er eindelijk wel aan toe. Terwijl hij mijn broekje aan de voorkant óptrok, deed ik dat aan de achterkant. Ik zette mijn benen zo wijd mogelijk uit elkaar om het meeste effect te kunnen krijgen. Het broekje snééd werkelijk naar binnen. 'Nog meer, nog meer', steunde ik, tot het werkelijk niet verder kon. Met zijn tweeën hadden we nu de bovenrand van het slipje vast en ik begon ongedurig te wippen op het streepje dat als een snaar gespannen in mijn kut zat. 'Nee', schudde hij zijn hoofd. 'Het is beter om het heen en weer te halen....' Verdomd, de oude geilaard had gelijk! 'Goed', zei ik. 'Als ik trek, laat jij het vieren en daarna trek jij het terug en laat ik het vieren!' En zo, hoe ongelooflijk ook, werd mijn kut bespeeld als een viool, waarbij het middenstuk van mijn broekje als een strijkstok heen en weer flitste over mijn klitoris! 'Gódverdomme', kreet ik uit, 'dit is lékker!' En dat was het ook. Onvoorstelbaar. We werkten ons in het zweet met zijn tweetjes, tot mijn klitje zei: doe het zelf maar! En toen kwam het orgasme als een lawine over me heen. Niet normaal en onweerstaanbaar hárd. Ik viel jankend van genot op mijn knieën, pakte met beide handen zijn benen vast en drukte mijn kop ertussen, om mijn oerang-oetankreet tussen zijn broekspijpen los te laten. Zelfs Michael, op de eerste verdieping, moest dat hebben gehoord, maar dat interesseerde me geen donder. Ik was klaar gekomen......, eindelijk en goéd! Daarvoor was ik de oude heer Le Sevre in ieder geval dankbaar. Mijn feilloze vrouwelijke intuïtie had al lang bespeurd dat hij er niet op uit was me te neuken, dat hij dát stukje waardigheid van zichzelf niet weg wilde geven. Aan de andere kant zou ook hij de opwinding van deze avond willen afreageren. Ik krabbelde overeind en toverde mijn liefste glimlach tevoorschijn. 'Wat was dit gruwel lekker Berend, zo heb ik het nog nooit gedaan.... Is er nu nog iets dat ik voor jou kan doen?' Zijn gezicht vertrok in een grimas. 'Je hebt genoeg voor me gedaan, lieve Ariane, ik zal dit nooit vergeten...' 'Maar de spanning', fluisterde ik, 'moet die er bij jou ook niet af?' En ik streek heel even betekenisvol met mijn hand over zijn gezwollen broek. 'O dat....' Hij sloeg zijn ogen neer. 'Nee..., ik .... eh ...dat zou .... lijkt me niet...' Hij worstelde met zijn woorden, de anders zo eloquente spreker, en gooide er uiteindelijk met moeite uit; 'pássend.....' Ik knikte begrijpend en trok achter mijn rug een lade open. 'En op deze manier?', vroeg ik en ik haalde een theedoek tevoorschijn. 'Wat bedoel je?' Hij was oprecht verbaasd. 'Je mag me blinddoeken', legde ik uit. 'En dan zelf....' Zijn mond zakte open van zoveel vindingrijkheid. 'Je bedoelt dat ik dan.. óp jou....?' Ik knikte. 'Waar je maar wilt.....' 'Jezus Ariane! Je bent echt een heel bijzondere vrouw!' Hij nam aarzelend de theedoek van me aan. 'Weet je het zeker?' 'Doe maar', fluisterde ik en zonk bereidwillig op mijn knieën. Toen hij met bevende handen de doek om mijn hoofd knoopte, liet ik zelf mijn hand in mijn broekje glijden. 'Ik doe zelf ook mee', hijgde ik. 'Het zal niet lang duren...' Ik hoorde de rits van zijn broek en begon mezelf fanatiek te vingeren. 'Hoor je het klotsen Berend?', kreunde ik: 'nog zeiknat.... O, wat lekker weer...., kom jongen, kom......' Zijn gesnuif overstemde mijn gekreun. 'Goed zo, goed zo', bleef ik hem aanmoedigen, wippend op mijn eigen vingers. 'Hou je niet in, hou je niet in!' Zijn gesnuif ging over in stotende ademstoten. 'Nog even, nog even...'gromde hij. En ik riep 'ja, ja!' Want ik kwam en toen zijn aankondiging: 'Hier kómt 'ie.......' Ik rukte mijn hoofd naar hem toe en sperde mijn mond open. Met een onderdrukte kreet ontlaadde hij zich in twee, drie stralen op mijn neus, mijn lippen en op mijn tong.... Ik wachtte rustig af tot hij zijn broek weer had dichtgeritst en likte ondertussen het sperma van mijn lippen. Even later waren zijn zorgzame handen op mijn hoofd en werd de theedoek ontknoopt. Zijn gezicht was bezweet, maar voor het overige was hij weer de op en top gentleman, terwijl hij glimlachend met de theedoek zijn sperma van mijn neus en wangen veegde. 'Zoals ik eerder al zei', fluisterde hij. 'Je bent een heel bijzondere vrouw. Zoiets als dit heb ik nooit meegemaakt...' 'Ik ook niet', lachte ik, en dat was de waarheid. Michael en ik hebben nu alles wat ons hartje begeert. Hij heeft me nooit gevraagd wat meneer Le Sevre en ik in dat halve uur - meer bleek het ook tot mijn verrassing niet te zijn - hadden 'besproken'.

Spannende tijden (vm:overspel, 5093 words)
Auteur: Ariane	Toegevoegd: May 06 2004	Kijkers/Lezers: 11950/9496 [79%]	Waardering (verhaal): 7.50 (4 stemmen)
Het waren spannende tijden toen in de top van het bedrijf waar mijn man werkte een vacature ontstond. De concurrentie was groot en het hing van zulke kleine dingen af....