ErotischeVerhalen.com: Een keurige mevrouw door Demon & Co.

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal Tjee, nog een ontspoorde ziel. Onfatsoenlijk gewoon. Was ik dan de enige die normaal was? Keurig getrouwd en met een triest verhaal dat ik mijn plicht, kinderen krijgen, niet kon doen? Dat de seks nooit zo fijn was als op de televisie, dat vertelde ik niet. Seks was tenslotte om kinderen te krijgen, niet om plezier aan te beleven. Mijn leventje kabbelde voort, van de ene teleurstelling naar de andere ontgoocheling. Ik deed alles zoals het hoorde, maar gelukkig was ik niet. Ik voldeed aan alle regels, geschreven en vooral ook die ongeschreven regels van fatsoen. En geluk was iets voor anderen. Steeds meer trok ik mezelf terug in een steeds kleiner kringetje. Zoals het hoorde, zo moest het. Geluk zag je alleen in films en soaps lieten zien dat ellende altijd erger kon. Romantiek was voor jonge mensen, niet voor oude, fatsoenlijk getrouwde mevrouwen van in de dertig met een carrière en een huishouden. "Rachel! Jij hier?" Verbaasd draaide ik me om en keek in het lachende gezicht van Sven. Hij had een meisje aan de arm, die verliefd naar hem keek en tegelijk koeltjes mij opnam. "Sil, dit is Rachel Jansen, mijn chef. Rachel, dit is Silvia, mijn liefje." Sil glimlachte koel. "Aangenaam." "Ook aangenaam." Sven maakte zijn reputatie waar, zag ik. Hij pochte op kantoor regelmatig over die knappe meiden die hij om zijn vinger wond. Nu hechtte ik daar wel geloof aan, hij was zelf een knappe vent met bravoure en charme. Silvia was dus een van die knappe meiden. Ik moest toegeven dat ze inderdaad erg knap was. Lange benen in een strakke broek, een platte buik en borsten die groot genoeg waren om duidelijk aanwezig te zijn, maar tegelijk niet van die kanjers die je op de televisie ziet. Ze werden nauwelijks aan het oog ontrokken door een strak truitje met een schandelijk diep decolleté. Haar smalle gezichtje werd door lange zwarte haren omlijst, twee grijze ogen keken wereldwijs de wereld in en ergens voelde ik jaloezie. Was ik nog maar zo jong en knap. Sven wilde met alle geweld samen iets drinken. Ik had eigenlijk geen tijd, nog veel te doen voordat ik weer thuis mijn plicht als echtgenote van Charles moest vervullen. Maar tegen zijn charme kon ik niet op. Silvia leek het wel best te vinden, zodat ik moest toegeven. We kwamen dicht tegen elkaar aan een krap tafeltje te zitten. Dat leverde een misselijkmakend gevoel op. Elke keer als Silvia of ik bewoog, raakte we elkaar. En elke keer schoot een stroom van vonken door mijn lijf. Dat kon niet, mocht niet en hoorde niet. Ik hield mezelf voor dat het gewoon de spanning was van een privé-ontmoeting met een ondergeschikte. Dat het gewoon een kwestie was van statische elektriciteit tussen haar truitje en mijn jas. Gewoon jaloezie vanwege haar jeugd, haar schoonheid. Niets anders. Echt niet. 's Nachts werd ik wakker van een nachtmerrie. Silvia en ik in een bed, haar lange haren over mijn borsten, haar vingers die iets deden wat niet mocht. Het was heerlijk, prettig, en fijn. Het was verschrikkelijk, het mocht niet en kon niet. Badend in het zweet lag ik in bed tot het ochtendlicht me dwong tot opstaan. Ik moest erover praten, kon hier niets over zeggen. Wat was er mis met me? Sven belde me de volgende maandag op via de interne lijn. Hij klonk anders en pas nadat hij neergelegd had, begreep ik wat ik miste. Geen bravoure, maar heel timide. Silvia zou het leuk vinden als Rachel bij hun op bezoek zou komen. Zo rond koffietijd. Sven leek er zelf niet gelukkig mee, en ik ook niet. Geen vriendschappelijke relaties met collega's. Dat hoorde niet. Toch ging ik. Waarom weet ik nog steeds niet, maar om klokslag acht uur belde ik aan bij zijn huis. Silvia deed open, gehuld in een overdonderende outfit. Een zwarte rok, tot net boven haar knieën. Lange zwarte laarzen. Een zwarte blouse waarvan de bovenste knoopjes los waren. Ik kon met gemak de aanzet van haar borsten zien en het begin van een zwarte, kanten beha. Om haar nek een zilveren ketting met een blinkend hangertje. Gebiologeerd keek ik naar het hangertje. Ik zag mezelf daarin. Een vrouw van bijna 35. Nog wel met een goed figuur, maar duidelijk niet jong meer. Het duurde even voordat Silvia me wakker maakte en naar de huiskamer loodste. Sven was nergens te bekennen. Silvia uitte een smoesje waarom hij er niet was. Het was me snel duidelijk wat de opzet was. Het meisje wilde weten of ik een bedreiging was voor haar. Ik glimlachte en hervond iets van mijn zelfvertrouwen. Keurig op de bank nipte ik van de koffie. Silvia hing in de stoel tegenover me in een onverschillige en uitdagende houding. Haar ogen zwierven koel over mijn lichaam, waardoor ik weer onzeker werd. Het viel me op dat ze haar benen wat uit elkaar had, zodat ik halverwege haar dijen kon kijken. Het biologeerde me. Ze was ongetwijfeld zo'n modern meisje, zo'n type dat met elke man het bed indook. Zou ze ook een zwart slipje dragen? Ik werd rood van die gedachte. "Sven vertelde me al dat je een stijve was." Ik raakte wat geïrriteerd door haar onverschilligheid. En door de manier waarop ze me behandelde. Ik was wel de chef van haar vriendje. En ook nog eens een keurig getrouwde mevrouw die zeker vijftien jaar ouder was. Ze was verre van beleefd. Ook al omdat ze ongemerkt nog een knoopje los had gemaakt, zodat ik nu zonder moeite haar beha kon zien. En haar rok leek nog verder omhoog gekropen te zijn. Geen net meisje. Zeker niet. Ik besloot na de koffie snel weer weg te gaan. Het was beslist een fout geweest die uitnodiging aan te nemen. Maar met goed fatsoen kon ik een tweede kopje koffie niet weigeren, dus schonk Silvia me bij. Ze bukte ver genoeg om mij een blik te laten werpen op haar borsten, ik zag zelfs haar tepels door het kant heen priemen! Heupwiegend liep ze naar de keuken, terwijl ik me verwonderde dat ze niet dagelijks aangerand werd. Ze lokte het gewoon uit. Ik was boos. Op mezelf dat ik zo stom was geweest om hier te komen, op haar dat ze zo ongegeneerd haar lichaam toonde. Mijn handen trilden licht toen ik een klontje suiker in de koffie deed. Silvia liep heupwiegend voorbij, hield stil in het midden van de kamer en draaide zich om. Ze glimlachte niet, maar keek met een donkere blik naar mij. Ik moest omhoog kijken om haar grijze ogen te zien. "Zullen we het theater maar laten vallen, Rachel?" Ik knipperde met mijn ogen. "Je zit hier de keurige mevrouw uit te hangen, maar ondertussen geil je op mijn lijf. Ik zie je wel kijken, trut, dacht je dat ik dat niet zag?" Ik zette het kopje op tafel en wilde opstaan. Dit ging te ver. Sven zou hier nog wel iets over horen! "Blijf zitten, ik ben nog lang niet klaar met je!" Hoe kon het dat ik terugzakte op de bank? "Jij." Verder kwam ik niet. "Ja ik. Maar geen jij voor jou, Rachel liefje. Je zegt U tegen mij!"Haar stem. Als een zweepslag trof die mijn maag. Ik wilde protesteren, opstaan en weglopen. Ik kon niet, bleef zitten en keek op naar Silvia. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, knoopte ze haar blouse verder los. "Je wilt mijn tieten zien? Kijk dan trut!" Ze rukte haar beha los. Twee ronde borsten, prachtig gevormd en met priemende tepels als kersen op een slagroomtaart. Ik slikte. "Je wilt mijn kutje zien?" Ze liet haar rok vallen en trok met een soepele beweging haar string kapot. "Kijk trut! Kijk je ogen uit. Maar beken dat je zo geil als boter bent. Want ik, ja ik zal je geven wat je nog nooit gehad hebt! Wat je nodig hebt!" Geil? Het woord alleen al! Hoe kon ze, durfde ze? Naakt toonde ze me haar lijf, haar prachtige, wulpse en goddelijk lijf. Ik geil? Van haar? Haar barse toon? Haar woorden? Van haar belofte? Nee, nooit. Nooit zou ik bekennen dat mijn maag dezelfde knoop had als toen die eerste keer met Charles. Nooit zou ik bekennen dat ze gelijk had. Dat ik me reddeloos verloren voelde. Mijn hele verdediging kapot geramd door haar ruwe woorden, haar trotse houding zoals ze naakt voor me stond. Ik was verloren. Reddeloos. Compleet. Ze hoefde alleen de brokstukken te verzamelen. Dit kon niet waar zijn. Het was waar. Helemaal. Ik trilde bij de aanblik van haar kutje. Het woord alleen al! Slechts een smal streepje schaamhaar boven die verleidelijk geurende liefdesgrot. Haar dijen boven die zwarte laarzen, stevig en slank, haar heupen vrouwelijk breed en tegelijk heerlijk smal. Haar slanke hals, stoere kaaklijn en ze wist het. Ik zag in haar ogen hoe ik mezelf verloor. Aan een lichaam als een fotomodel, een stem die mijn ziel in stukken sneed en ik bleef zitten, roerloos op de bank. Verbijsterd door het inzicht. Ik liet me commanderen door dat jonge ding, ik liet me overdonderen en voelde me daar opgewonden van worden. Geil? Nee, dat was ik niet. Botergeil, beroerd geil, misselijk geil. Dat was ik. En totaal compleet lamgeslagen door dat inzicht. Ik kon mezelf niet bewegen. Ik kon niet opstaan en wegrennen. Rachel de keurige huisvrouw, de fatsoenlijke echtgenote en chef op een kantoor. Zij riep wanhopig in mijn geest, schreeuwde om de betovering te doorbreken. Silvia verbrak de betovering door mijn hand te pakken. Me overeind te trekken en met kalme zekerheid mijn jasje van mijn schouders te trekken. Ik liet haar begaan, mijn wanhopige blik moest haar alles vertellen wat ze wilde weten. Ik kon me niet verzetten. Wilde me niet eens verzetten. Mijn bloes viel, mijn nette broek volgde. Ik stapte op haar commando uit mijn schoenen en liet toe dat ze mijn beha losmaakte, mijn slip afrolde en dat mijn lichaam zich aan haar toonde. Naakt, weerloos en overwonnen. Ze kuste me op mijn lippen. Een snelle, vage zoen die meer beloofde. Ze kuste mijn hals, mijn borsten en werkte naar beneden. Ik rilde. Trilde, schokte en voelde mijn spieren spannen op een plek waar dat lang niet meer gebeurd was. Als een mantra draaide mijn geest om een paar woorden. Het kon niet, het mocht niet, het was heerlijk, kon niet, hoorde niet, was zo lekker. Silvia duwde me op de bank, zette zich tussen mijn benen en sabbelde op mijn tepels. Zo lekker, zo verboden, zo geil, mocht niet, kon niet, heerlijk. Haar tong daalde naar mijn navel. Mocht niet, geweldig. Lager nog, over mijn onderbuik, door de haartjes in mijn eigen blonde driehoekje. Verschrikkelijk, hoorde niet, geil! "Niet stoppen, alsjeblieft. Ga door, Ga DOOR GAAA DOOOOOOOOR!!" Na middernacht reed ik terug naar huis. Charles zou niks merken, die zat weer eens in het buitenland. Mijn lichaam voelde gebroken en vol energie. Rusteloos tikte ik op het stuur bij weer een rood stoplicht. Het was een droom, een nachtmerrie. Het kon en mocht niet, maar war zo geweldig lekker, heerlijk, overdonderend geil. Hoe kon het dat ik het toegelaten had? Ze had me laten bekomen van de schok. Een beetje althans, voor ze me op de grond beval. Ik gehoorzaamde haar, volledig weggevaagd door het orgasme dat met niets vergeleken kon worden. En dat door alleen haar tong. Maar ook de situatie, haar houding. Ze zette zich op de stoel waar ze eerst uitdagend op had gehangen en ik deed bij haar wat zij bij mij deed. Onwennig, ongemakkelijk, maar geil genoeg om door enthousiasme mijn gebrek aan kunde te verbloemen. Ik proefde nog haar geile sappen op mijn lippen. Ik bleef op de grond, de rest van de tijd. Silvia was heer en meester over mijn lichaam, liet me dingen doen die zelfs in mijn stoutste dromen niet mochten. Ik likte haar, overal. Ze likte mij, overal. Ze stak een vinger in mijn kontgat, daarna twee zelfs. Ik liet het toe, te ver heen om te protesteren. Silvia vrijde met me, ruw en overheersend. Teder en zacht. Reddeloos verloren. Ik wist het. En zij ook. Die nacht sliep ik niet. Die ene vraag hield me wakker. Hoe kon het gebeuren? Ze had mij als vuil behandeld en ik was opgewonden. Zij had me gecommandeerd, ruw betast en genomen en ik was geil. Waarom had ik het toegelaten? Waarom was ik niet weggelopen? Ze zou me weer bij zich roepen. Later. En ik zou komen. Als een goed afgericht schoothondje. Waarom? Hoe kon het? En tijdens alle verwensingen en tegenwerpingen die mijn verstand wist te produceren, jeukte mijn poesje. Voor het eerst streelde ik mezelf daar, moest wel om die verschrikkelijke jeuk weg te krijgen. Sneller strelen, steeds sneller. Ze zou me weer roepen. En ik zou komen. En komen. Verstand verslagen door dat oneindig verbijsterende gevoel dat Silvia me gaf. Hoe het kon? Waarom? Geen idee, maar dat interesseerde me niet. Het was er, na al die jaren verborgen te zijn geweest. En in een avond door een jonge meid aan de oppervlakte gebracht. Sven was tussenpersoon. Via hem liet Silvia mij weten wat ze wilde. Hij voelde zich daar erg ongemakkelijk bij en het deed mij ook geen goed. Ik wilde haar. Met haar alleen. Maar zij bepaalde. Ik gehoorzaamde. Waarom? Ik weet het niet. En tegelijk ook wel. Ze roerde iets in mijn ziel. Haalde de slet en hoer in mij naar buiten. Ik genoot daarvan, met volle teugen. Waar zij was, voelde ik me klein, nietig. Tegenover Charles, tegenover de rest bleef ik Rachel. De fatsoenlijke echtgenote. De keurige chef en vriendin en altijd zoals het hoorde. Haar wens was voor mij een bevel. Ze hoefde maar te kikken en ik kwam. Riskeerde ruzie, ongemak en het kon me niet schelen. Charles was noodzakelijk om een façade op te houden. Mijn werk ook. Zelfs de paar vriendinnen die ik had, waren niets meer en minder dan een bordkartonnen muur om te verbloemen dat Rachel een slet was. Een hoertje zelfs, als Silvia dat verlangde. Ze verlangde veel. En steeds meer. Zodra ik haar huis binnentrad, vielen mijn kleren en knielend wachtte ik op het moment dat Zij tijd had voor me. Ik liet me vastbinden op bed, op de tafel, aan de muur en vond het prima. Ik liet me uitschelden, vernederen en slaan. Als Zij dat wenste, accepteerde ik dat. Als Zij dat wilde, vond ik het goed. Alleen Silvia kon de slet in mij wakker maken. Alleen Zij kon me overheersen. Eerst waren het ontmoetingen in Haar huis. Korte momenten, te kort. Een uur, twee soms. Af en toe op een zaterdag. Ik was de schaamte voorbij, maar liet haar het initiatief. Zij bepaalde wat ik deed, wat ik voelde en onderging. Ik leerde haar te bevredigen, met mijn tong en vingers. Ze leerde mijn lichaam kennen, beter dan ik ooit zou kunnen. Haar vingers, haar tong. Martelwerktuigen die me meer genot gaven dan ik voor mogelijk hield. Bij Charles was ik stil in bed, de buren mochten niets merken. Bij haar gilde ik huizenblokken bij elkaar. Ze gebruikte niet alleen haar vingers en haar tong, maar ook dildo's in allerlei soorten en maten. Touw om mij te binden, zwepen om mij te straffen als ik niet snel genoeg haar verlangens bevredigde. Ze liet via Sven weten wanneer ik bij haar moest komen. Totdat ze plotseling op kantoor verscheen. Net voor sluitingstijd stond ze ineens in de deuropening van mijn kantoortje. Gehuld in een strakke broek, een te kort shirtje onder een lange jas en met een glimlach die weinig goeds voorspelde. Een scheut joeg door mijn onderlijf. Mijn tepels werden al hard alleen al bij het zien van Haar. "Hallo, wat doe jij hier?" Ze keek meteen weer koel. "Je zou u zeggen. Dat betekent straf, trut." Ik keek verschrikt langs haar heen om te zien of iemand haar hoorde. "Niet hier," siste ik. "Juist hier, slet." Ik liet de pen vallen die doelloos over het papier kraste. "Nee, alsjeblieft." "Weer geen u, twee maal straf." Ze haalde een zweepje onder haar jas vandaan. "Ga op je knieën, slet! Kont omhoog!" Ik kreunde. Dit kon niet. Dit mocht niet. Ik was weer geil. Ik kon het mezelf niet toestaan, niet hier. Maar tegelijk voelde ik mijn slipje nat worden. Ik keek nog een keer langs haar heen, zag niemand en waagde het erop. "Doe de deur dicht, alstublieft?" Mijn smeekbede negeerde ze. "Schiet op of ik sleep je naakt door de gang." Geen keus. Haar stem, haar woorden maakten me weerloos, willoos. Ik gleed van de stoel en stak mijn kont omhoog. Een stevige pets van het zweepje, dwars over mijn rok. "Een, Meesteres." Ik zou tenonder gaan. Ik wist het. Maar dan wel in stijl. Weer een slag. "Twee, Meesteres." Een collega zou nieuwsgierig komen kijken. Morgen was ik de risee van het bedrijf. Pets. "Drie Meesteres!" Ontslag zou volgen. Schande en vernedering. Pets! "Vier Meesteres." Hoe kon ik denken aan aardse zaken? Pets! "Vijf! Meesteres." Dit was verschrikkelijk. Pets. "Zes Meesteres" Kon niet. Pets "Zeven Meesteres" Oh god, mijn billen, vernederend en geil! PETS! "Acht Meesteres!!" Klote, die was goed raak! PETS. "Negen! Meesteres" Ohw god ohw god ohw PETS. "Tien Meesteres." "Goed zo sletje, kom overeind en leid me rond." Mijn pijnlijke kont. Ze doet het weer! Hoe kan dat? Ik leidde Haar rond. Op een collega na was iedereen vertrokken. Zouden ze al gniffelend langs mijn kantoor geslopen zijn? Ik toonde Silvia het archief. "Hmm, een kopieermachine. Kleed je uit trut." Ik keek weer verschrikt, kon niet geloven wat Zij zei. Hier? "Nu, opschieten!" Ze zwaaide het zweepje. Mijn knieën knikten. Ik ontkleedde me haastig. Ze liet me op mijn knieën op een van de tafels zitten. "Speel met jezelf." Dit was vernederend. Op kantoor, naakt, met nog minstens een collega die misschien nog hier moest zijn? Ik kon mezelf niet beheersen, mijn hand zakte als vanzelf naar mijn dijen, ertussen. Ik voelde hoe het geile kutvocht langs mijn dijen liep, over mijn vingers en ik streelde mezelf. Ze deed het gewoon. Ik kon alleen willoos doen wat Zij verlangde. Het was absurd, verbijsterend en zo geil. Ze stopte me, terwijl elke spier in mijn lichaam gespannen stond, mijn dijen trilden en ik een haardikte van weer een orgasme af was. "Klim op het kopieerapparaat. Zet je kutje daar mooi op trut." Verbaasd dat ik gehoorzaamde, zag ik hoe ze kopietjes maakte van mijn heilige grot. In kleur. Ze liet me kopietjes maken van mijn borsten, met opgezette tepels. Ik kreunde, barstte van spanning en mocht niets doen. Silvia bekeek de vellen met een glimlach. "Die zijn leuk voor het plakboek." Ze legde de kopietjes opzij. "En nu ik, sletje, ik wil gelikt worden." Haastig trok ik haar broek naar beneden en zette me aan mijn taak. Ik had geleerd, ik was nu ervaren. Silvia kreunde en hijgde, mijn vingers duwden en trokken, mijn lippen en tong likten en sabbelden. Ze hijgde harder, ik likte sneller. Ze kreunde dieper, ik zoog op haar klitje en voelde sap over mijn kin stromen. Ze duwde me weg. "Je bent beter geworden, sletje, ik kwam al bijna." Blozend boog ik mijn hoofd. Ze maakte een complimentje. "Maar om het echt af te maken, mis je iets." Op haar commando deed ik mijn ogen dicht. Ze frummelde aan me, deed me een riempje om mijn heupen. Ruw stak ze een kleine dildo in me, maakte die met andere riempjes vast. Ik kreeg een andere dildo in mijn mond geduwd. Sabbelen, likken, het maakte me niet uit. Het voelde heerlijk. Onfatsoenlijk. Geil. De dildo verdween uit mijn mond en ik voelde druk op mijn poesje. Een draaiende beweging. De tafel kraakte en ik mocht mijn ogen opendoen. Zij lag achterovergeleund voor me. Haar truitje en laarzen nog aan, maar verder naakt. Benen wijd, toegankelijk en gereed. Ik keek naar beneden en stond verlamd. Een reusachtige pik stak vanuit mijn onderbuik naar voren. Zwart en glimmend van mijn eigen speeksel. "Neuk me, trut!" Aarzelend, maar toch gehoorzaam bracht ik mijn kunstlul tussen haar dijen. Onwennig, onfatsoenlijk. Ik ben een vrouw. Ik neuk niet, ik word geneukt. Zelfs als mijn hand een dildo in en uit een kutje, Haar kutje duwt, neuk ik niet. En nu moest ik wel? Gatver, onnatuurlijk. Onfatsoenlijk. Die beweging alleen al! Maar mijn lichaam weigerde naar het laatste restje verstand te luisteren. Ik duwde de dildo met mijn heupen vooruit, zag hoe het ding in Haar gleed. Haalde terug, duwde dieper en weer uit en een vreemde sensatie vulde me. De kleine dildo in mijn kutje bewoog mee, dieper als ik Haar neukte, terug als ik me terugtrok. Ik neukte Haar, mezelf. Harder, sneller, dieper, wild en woest en Zij kreeg de wazige blik ik zo goed had leren kennen, zo verafgoodde. Nog sneller, Zij hijgde aanmoedigingen, ik krijste van inspanning, genot en tintelingen die aardbevingen werden en plots kon ik niets anders dan een laatste, diepste stoot. Heupen tegen heupen, grommend, kreunend. Silvia kuste me. "Je bent een sletterig hoertje." Een compliment. Ik straalde. Maar niet voor lang. Op haar bevel deed ik de voorbinddildo af en gaf haar die. Ze bekeek hem keurend en gespte hem zelf om. "Je hebt je best gedaan Rachel. Je mag een beloning. Ga op handen en voeten zitten, kont omhoog naar me toe." Snel deed ik het. Zij zou mij nu neuken. Eindelijk zou Zij definitief haar heerschappij over mij bevestigen. Zij zou mij aan Haar degen rijgen, alsof een bevestiging nog nodig zou zijn. Ik wachtte, verguld van het genot om Haar genot te geven. Het plezier om Haar te plezieren. En weer liep ik met open ogen in de val. Weerloos gemaakt door Haar, moest ik het ondergaan. De plastic eikel tegen mijn kontgat. De ruwe stoot. Haar heupen op mijn billen. Mijn krijsen, Haar stoten. Nee, te afgrijselijk voor woorden. Zij nam mij in een enkele machtige stoot. Ramde Haar pik in mijn kont. Nee, dit niet, alles behalve deze vernedering. Was mijn kutje niet goed genoeg? Mocht ik niet de sensatie voelen die ik Haar gegeven had? Had ik geen recht op genot? Zij ramde door, lange diepe halen. Mijn benen trilden, mijn armen schokten. Tranen over mijn wangen. Silvia nam mij zoals Zij wilde. Ik had geen keus, geen recht, geen wil. En toch genoot ik. Van mijn onderwerping. Van de ritmische stoten tussen mijn billen. Van het gevoel dat ik Haar behoorde, dat Zij kon doen wat Zij wilde. Ik was slechts een middel om Haar te behagen, te plezieren. En dat besef schonk mij genot. Daardoor ging mijn snikken over in hijgen. Daardoor vloeide hoogspanning door mijn lichaam. Op Haar bevel, omdat Zij het wilde. Ik kermde, niet langer van pijn en vernedering, maar puur genot. Harder, dieper, en wilder totdat ik krijsend smeekte om meer, om verlossing. Een uur later. Ik had me opgeknapt op het damestoilet, samen met Silvia. Daarna koffie geregeld. Charles was gebeld met een smoesje en mijn Meesteres vertelde me hoe tevreden ze was over mij, Haar sletje, Haar slavin. Ik glom van die complimentjes. Ze wilde dat al langer. Ik knikte, bereid alles toe te geven, alles goed te vinden. Zo verraderlijk als mijn lichaam was niets en niemand. Ik was gebroken. Kon alleen staan. Mijn kont gloeide, mijn tepels waren gevoelloos door het zilveren kettinkje dat Zij om die twee puntje had gekneld. Ik was trots op dat sieraad. Trots op mijn titels: slet, trut. Slavin. Zij zou me leiden, mij leren en als prijs mocht Zij mij gebruiken zoals Zij wenste. Ik knikte. Glom van trots dat Silvia mij, fatsoenlijke en keurige Rachel, wilde hebben als Haar sletje, Haar trut. Ze zou me bellen, voor een weekend samen met ons tweetjes. Ze heeft me gebeld, vanochtend. Straks komt Zij mij ophalen. Snel tik ik de laatste regels in en sluit mijn pc af. Charles weet nog van niks. Maar misschien, na het weekend. Silvia heeft al laten doorschemeren dat Zij interesse heeft in hem. Ik vind het goed, als het Haar behaagt. Ik zal me snel aankleden en dan wachten op mijn Meesteres. Keurig in alleen een rokje en kort shirtje, waardoor mijn nieuwe navelpiercing duidelijk zichtbaar zal zijn. Een zilveren ringetje, waar Zij een ketting aan zal doen. Zij zal me leiden, ik zal volgen. Zoals het hoort... (c) 2003 Demon

Een keurige mevrouw (vv:dominantie, 4861 words)
Auteur: Demon & Co.	Toegevoegd: Oct 09 2003	Kijkers/Lezers: 12589/8949 [71%]	Waardering (verhaal): 8.00 (1 stem)
Een keurige mevrouw doet het zoals het hoort, toch?